confirmed، مدیران
۶٬۴۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
انتخابات توسط تمام احزاب اصلی به جز حز حاکم ملی گرا تحریم شد. پارلمان جدید که عمدتا از اعضای حزب حاکم تشکیل شده بود، قانون اساسی را اصلاح کرد تا مفادی را در مورد دولت سرپرست بر انتخابات به آن بیافزاید. انتخابات پارلمانی بعدی در تاریخ 30 ژوئن سال 1996 تحت سرپرستی یک حکومت بی طرف برگزار شد. | انتخابات توسط تمام احزاب اصلی به جز حز حاکم ملی گرا تحریم شد. پارلمان جدید که عمدتا از اعضای حزب حاکم تشکیل شده بود، قانون اساسی را اصلاح کرد تا مفادی را در مورد دولت سرپرست بر انتخابات به آن بیافزاید. انتخابات پارلمانی بعدی در تاریخ 30 ژوئن سال 1996 تحت سرپرستی یک حکومت بی طرف برگزار شد. | ||
== دوران نخست وزیری == | == دوران نخست وزیری == | ||
او از سال 1996 تا 2001م، به عنوان نخست وزیر بنگلادش انتخاب شد. او اولین نخست وزیر بنگلادشی بود که از زمان استقلال این کشور دوره نخست وزیری اش را کامل بر سر کار بود. او معاهده شراکت آب رود گنگ را با هند امضا کرد. دولت او صنعت مخابرات را به بخش خصوصی واگذار کرد. در سال 1999م، دولت بنگلادش '''سیاست صنعت جدید''' را آغاز کرد که هدف آن تقویت بخش خصوصی و تقویت رشد بود. | |||
این سیاست به شرکت های خارجی اجازه می داد شرکت های با مالکیت 100 درصد را تاسیس کنند.<br> | |||
در انتخابات 2001م حزب حسینه تنها 62 کرسی پارلمانی را به دست آورد. در حالی که ائتلاف چهار حزبی به رهبری حزب ملی گرای بنگلادش 234 کرسی را به دست آورد. واجد و حزبش نتیجه را نپذیرفتند و مدعی تقلب شدند. اما جامعه بین الملل از نتیجه انتخابات راضی بود و ائتلاف چهار حزبی دولتش را تشکیل داد.<br> | |||
در این دوره اعضای حزب عوامی لیگ به طور منظم در جلسات پارلمانی شرکت نمی کردند. در اواخر 2003م این حزب نخستین جنبش بزرگ ضد دولتی خود را راه اندازی کرد و بیانیه داد که دولت پیش از 30 آوریل 2004 سرنگون خواهد شد. این اتفاق نیفتاد و ضربه جدی ای به او و حزب اش خورده شد. | |||
= منابع = | = منابع = | ||