خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۵: خط ۲۵:


== در منابع شیعه و اهل سنت ==
== در منابع شیعه و اهل سنت ==
روایات مربوط به این حادثه در بسیاری از منابع کهن [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر شده، که تنوع این منابع و نیز دست اول بودن آن ها دلیلی بر اصالت و صحت اصل این ماجرا است. از میان منابع شیعه می‌توان به قرب الاسناد [[حمیری]]<ref>حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، ص 123</ref>، [[الکافی|الکافی کلینی]]<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 8، ص 166</ref>، الغیبه نعمانی<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، 257</ref>، کمال الدین شیخ صدوق<ref>صدوق، محمد بن علی، ج 2، ص </ref>، الارشاد [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج 2، ص 368</ref>، و تفسیر [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|عیاشی]]<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، ج 2، ص 261</ref> اشاره کرد<ref>آیتی، نصرت الله، تاملی در نشانه های حتمی ظهور، ص 189</ref>.  
روایات مربوط به این حادثه در بسیاری از منابع کهن [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر شده، که تنوع این منابع و نیز دست اول بودن آن ها دلیلی بر اصالت و صحت اصل این ماجرا است. از میان منابع شیعه می‌توان به قرب الاسناد [[حمیری]]<ref>حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، ص 123</ref>، [[اصول کافی (کتاب)|الکافی کلینی]]<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 8، ص 166</ref>، الغیبه نعمانی<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، 257</ref>، کمال الدین شیخ صدوق<ref>صدوق، محمد بن علی، ج 2، ص </ref>، الارشاد [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج 2، ص 368</ref>، و تفسیر [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|عیاشی]]<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، ج 2، ص 261</ref> اشاره کرد<ref>آیتی، نصرت الله، تاملی در نشانه های حتمی ظهور، ص 189</ref>.  


از میان منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] می‌توان به مسند [[احمد بن حنبل|احمدبن حنبل]]<ref>شیبانی، احمد، ج 6، ص 316</ref> [[سنن ابی داودد]]<ref>سجستانی، ابی داوود، الصحیح، ج 2، ص 310</ref> و صحیح [[ابن حبان]]<ref>فارسی، علی بن بلبلان، ج 15، 158</ref> اشاره کرد<ref>بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج 3، ص 19؛ ابن حبان، علی بن بلبان، صحیح ابن حبان، ج 15، ص 158؛ سجستانی، ابوداود، سنن ابی داود، ص 310.</ref>.
از میان منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] می‌توان به مسند [[احمد بن حنبل|احمدبن حنبل]]<ref>شیبانی، احمد، ج 6، ص 316</ref> [[سنن ابی داودد]]<ref>سجستانی، ابی داوود، الصحیح، ج 2، ص 310</ref> و صحیح [[ابن حبان]]<ref>فارسی، علی بن بلبلان، ج 15، 158</ref> اشاره کرد<ref>بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج 3، ص 19؛ ابن حبان، علی بن بلبان، صحیح ابن حبان، ج 15، ص 158؛ سجستانی، ابوداود، سنن ابی داود، ص 310.</ref>.
خط ۳۷: خط ۳۷:


== سرانجام سپاه سفیانی ==
== سرانجام سپاه سفیانی ==
در حدیث دیگر آمده كه در همین مقطع، [[نفس زکیه|نفس زكیه]] در [[مسجد الحرام]] كشته می‌شود و [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)]] به سوی مكه حركت می‌كند، تا قیام جهانی خود را آغاز كند، بانگ [[جبرئیل]] برای نابود كردن سپاه سفیانی در فضای سرزمین بیداء طنین انداز می‌شود.  
در حدیث دیگر آمده كه در همین مقطع، [[نفس زکیه|نفس زكیه]] در [[مسجد الحرام]] كشته می‌شود و [[حجت بن الحسن (مهدی)|حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)]] به سوی مكه حركت می‌كند، تا قیام جهانی خود را آغاز كند، بانگ [[جبرئیل]] برای نابود كردن سپاه سفیانی در فضای سرزمین بیداء طنین انداز می‌شود.  
[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه السلام )]] فرموده است: سپاه سفیانی در سرزمین «بیداء» فرود می‌آیند، سپس منادی آسمان بانگ می‌زند: ای سرزمین «بیداء» این جمعیت را نابود ساز. آنگاه همگی در كام زمین فرو می‌روند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 52.ص 235.</ref>.
[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه السلام )]] فرموده است: سپاه سفیانی در سرزمین «بیداء» فرود می‌آیند، سپس منادی آسمان بانگ می‌زند: ای سرزمین «بیداء» این جمعیت را نابود ساز. آنگاه همگی در كام زمین فرو می‌روند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 52.ص 235.</ref>.
[[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه السلام )]] نیز فرموده‌اند: لشكر سفیانی وقتی در طلب آنهایی كه از مدینه به طرف مكه بیرون رفته اند، در «بیداء» فرودمی‌آیند زمین آن‌ها را در خود فرو می‌برد. و این است معنای فرموده خدا «و اگر ببینی، آنگاه كه فریادشان بلندمی شود اما نمی توانند فرار كنند و از مكانی نزدیك گرفتارشان سازند<ref>سبأ/51.</ref>.
[[علی بن ابی‌طالب|امام علی (علیه السلام )]] نیز فرموده‌اند: لشكر سفیانی وقتی در طلب آنهایی كه از مدینه به طرف مكه بیرون رفته اند، در «بیداء» فرودمی‌آیند زمین آن‌ها را در خود فرو می‌برد. و این است معنای فرموده خدا «و اگر ببینی، آنگاه كه فریادشان بلندمی شود اما نمی توانند فرار كنند و از مكانی نزدیك گرفتارشان سازند<ref>سبأ/51.</ref>.
در این آیه «گرفته شوند، از مكانی نزدیك» یعنی از زیرپاهای خود، و از آن لشكر مردی برای یافتن ناقه خود بیرون می‌رود و وقتی بر می‌گردد كسی را نمی‌یابد و اوست كه خبر می‌دهد كه آنان در زمین فرو رفته‌اند<ref>مجلسی، محمد باقر، پیشین، ص 238، ب 25، حكومت 105.</ref>.
در این آیه «گرفته شوند، از مكانی نزدیك» یعنی از زیرپاهای خود، و از آن لشكر مردی برای یافتن ناقه خود بیرون می‌رود و وقتی بر می‌گردد كسی را نمی‌یابد و اوست كه خبر می‌دهد كه آنان در زمین فرو رفته‌اند<ref>مجلسی، محمد باقر، پیشین، ص 238، ب 25، حكومت 105.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)]]
* [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)]]
* [[قرآن]]
* [[قرآن]]
* [[فلسطین]]
* [[فلسطین]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش