خطیب شربینی: تفاوت میان نسخه‌ها

جمال الدین السنانی.

او به ورع، تقوا، عبادت فراوان در بن مردم مشهور بود. رسمش این بود که از اول ماه [[رمضان]] اعتکاف می‌کرد و تا بعد از [[نماز]] عید از [[مسجد]] بیرون نمی‌رفت و هنگامی که حج را به جا می‌آورد تا پس از خستگی زیاد سوار نمی شد، زیرا بسیار راه می‌رفت و از حیوان خود پیاده می‌شد و در مسیر [[حج]] به مردم آداب سفر را مکرر یاد می‌داد و اصرار می‌کرد نماز تا نماز جمع و قصر را بیاموزد و در راه زیاد [[قرآن]] و غیر آن را تلاوت می‌کرد و در [[مکه]] روزه می‌گرفت. افطار را به سائل می‌داد و آن شب را در بیتوته می گذراند و در بیشتر شبها به نوشیدن آب [[زمزم]] بسنده می‌کرد و در آن زمان در جوانی بود و عدم بطالت و عدم شهرت را ترجیح می‌داد و به کار دنیوی اهمیت نمی داد.

او به طور مکرر به مسجد [[رسول خدا]] زیارت می‌کرد و در روضه شریف از پروردگارش با توجه استعانت می جست.