۸۵٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حکومت ها' به 'حکومت‌ها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دولت فاطمیون''' از [[شیعیان]] [[اسماعیلیه|اسماعیلی]] بودند، این خاندان در سال‌های ۲۹۷ تا ۵۶۷ قمری بر مناطق وسیعی از سرزمین‌های غرب آسیا و شمال [[ | '''دولت فاطمیون''' از [[شیعیان]] [[اسماعیلیه|اسماعیلی]] بودند، این خاندان در سال‌های ۲۹۷ تا ۵۶۷ قمری بر مناطق وسیعی از سرزمین‌های غرب آسیا و شمال [[آفریقا]] فرمانروایی می‌کردند و با عنوان [[عبیدیان]] نیز شناخته می‌شدند. <br> | ||
= سابقه تشیع در مصر = | = سابقه تشیع در مصر = | ||
مردم [[مصر]] به [[پیامبر]] و [[ | مردم [[مصر]] به [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] و [[اهل بیت]] ارادت و احترام کاملی دارند سابقه این امر به صدر [[اسلام]] و دوران فتح مصر توسط سپاه اسلام برمی‌گردد. در این سپاه جمعی از دوستداران [[علی بن ابی طالب|حضرت علی علیه‌السلام]] نظیر [[ابوذر غفاری]]، [[مقداد بن اسود کندی]] و [[ابوایوب انصاری]] حضور داشتند. | ||
این عده آشکارا به ولای علی مرتضی علیه‌السلام اهتمام داشتند و به دعوت مردم به‌سوی علی | این عده آشکارا به ولای علی مرتضی علیه‌السلام اهتمام داشتند و به دعوت مردم به‌سوی علی علیه‌السلام معروف بودند و هیچ‌گاه و در هیچ جایی از فراخواندن مردم به ولا و محبت آن حضرت بازنمی‌ایستادند. مؤلف تاریخ شیعه میگوید: «گزاف نیست اگر بگوییم [[تشیع]] در همان روزی که اسلام وارد مصر شد به مصر راه یافت». | ||
قلوب مسلمانان [[مصر]] از اول اسلام مملو از عشق به حضرت علی علیه‌السلام بوده است و انتصاب [[محمد بن ابی بکر]] و قیس از سوی ایشان به امارت مصر بر این ارادت افزود و باعث آشنایی بیشتر مردم با فضایل اهل‌بیت و افزایش نفوذ معنوی تشیع در آن سرزمین گردید. <ref>(سرزمین فاطمیان، محسن پاک آیین، باشگاه اندیشه)</ref> | قلوب مسلمانان [[مصر]] از اول اسلام مملو از عشق به حضرت علی علیه‌السلام بوده است و انتصاب [[محمد بن ابی بکر]] و قیس از سوی ایشان به امارت مصر بر این ارادت افزود و باعث آشنایی بیشتر مردم با فضایل اهل‌بیت و افزایش نفوذ معنوی تشیع در آن سرزمین گردید. <ref>(سرزمین فاطمیان، محسن پاک آیین، باشگاه اندیشه)</ref> | ||
گرچه پس از به قدرت رسیدن [[عمرو بن عاص]] فعالیت گسترده‌ای در مصر برای دور ساختن مردم از اهل‌بیت علیهم‌السلام صورت پذیرفت. بسیاری کشته و زندانی شدند و شماری تبعید گردیدند اما باآن‌همه، دوستان حضرت علی علیه‌السلام فراوان بودند. دوران حکومت امویان برای شیعیان و دوستداران اهل‌بیت علیهم‌السلام بسیار تلخ و ملال‌آور بود. در این دوران سب و دشنام علی علیه‌السلام رواج یافت و دوستان وی در انزوا قرار گرفتند. در دوران بنی‌عباس نیز این وضعیت ادامه داشت نخستین علوی که به مصر وارد شد و مردم با او بیعت کردند، علی بن محمد بن عبدالله از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود وی تلاش‌هایی برای احیای تشیع در مصر نمود اما در مقابله با جور وستم حکام بنی‌عباس ناکام ماند. ظهور فاطمیون در مصر آغازی مجدد بر افزایش محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام در این سرزمین بود. | گرچه پس از به قدرت رسیدن [[عمرو بن عاص]] فعالیت گسترده‌ای در مصر برای دور ساختن مردم از اهل‌بیت علیهم‌السلام صورت پذیرفت. بسیاری کشته و زندانی شدند و شماری تبعید گردیدند اما باآن‌همه، دوستان حضرت علی علیه‌السلام فراوان بودند. دوران حکومت امویان برای شیعیان و دوستداران اهل‌بیت علیهم‌السلام بسیار تلخ و ملال‌آور بود. در این دوران سب و دشنام علی علیه‌السلام رواج یافت و دوستان وی در انزوا قرار گرفتند. در دوران بنی‌عباس نیز این وضعیت ادامه داشت نخستین علوی که به مصر وارد شد و مردم با او بیعت کردند، علی بن محمد بن عبدالله از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود وی تلاش‌هایی برای احیای تشیع در مصر نمود اما در مقابله با جور وستم حکام بنی‌عباس ناکام ماند. ظهور فاطمیون در مصر آغازی مجدد بر افزایش محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام در این سرزمین بود. | ||
= شرایط منطقه در دوره ظهور فاطمیان= | = شرایط منطقه در دوره ظهور فاطمیان= | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
پایگاه اصلی اسماعیلیان در آن سال‌ها، یمن بود و رهبری آنها را ابن‌حوشب برعهده داشت که مبلغان زیادی به نقاط دور و نزدیک سرزمین‌های اسلامی می‌فرستاد. حسین بن احمد بن زکریای یمنی مشهور به ابوعبدالله شیعی در سال ۲۸۰ قمری به دستور ابن حوشب به افریقیه سفر کرد تا به تبلیغ مذهب اسماعیلی در این دیار بپردازد. وی توانست گروهی از قبایل کتامه را که خود بخشی از قبیله بزرگ صنهاجه به شمار می‌رفتند، به کیش اسماعیلی درآورد <ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۸، ص۳۱</ref> | پایگاه اصلی اسماعیلیان در آن سال‌ها، یمن بود و رهبری آنها را ابن‌حوشب برعهده داشت که مبلغان زیادی به نقاط دور و نزدیک سرزمین‌های اسلامی می‌فرستاد. حسین بن احمد بن زکریای یمنی مشهور به ابوعبدالله شیعی در سال ۲۸۰ قمری به دستور ابن حوشب به افریقیه سفر کرد تا به تبلیغ مذهب اسماعیلی در این دیار بپردازد. وی توانست گروهی از قبایل کتامه را که خود بخشی از قبیله بزرگ صنهاجه به شمار می‌رفتند، به کیش اسماعیلی درآورد <ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۸، ص۳۱</ref> | ||
دعوت ابوعبدالله شیعی هم‌زمان با سال‌های زوال قدرت حکومت اغلبیان بود که از سال ۱۸۴ق زیر نظر خلفای عباسی قدرتی نیمه‌مستقل در مغرب تشکیل داده بودند. | دعوت ابوعبدالله شیعی هم‌زمان با سال‌های زوال قدرت حکومت اغلبیان بود که از سال ۱۸۴ق زیر نظر خلفای عباسی قدرتی نیمه‌مستقل در مغرب تشکیل داده بودند. | ||
از سوی دیگر عبیدالله مهدی نخستین خلیفه فاطمی در پی ادعای امامت با مخالفت عوامل خلافت عباسی و سایر گروه‌های اسماعیلی از جمله قرامطه مواجه شد و مورد تعقیب آنان قرار گرفت. <ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۹.</ref> | از سوی دیگر عبیدالله مهدی نخستین خلیفه فاطمی در پی ادعای امامت با مخالفت عوامل خلافت عباسی و سایر گروه‌های اسماعیلی از جمله قرامطه مواجه شد و مورد تعقیب آنان قرار گرفت. <ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۹.</ref> | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
فاطمیان اولین خلافت مستقلی است که در عرض خلافت عباسی شکل گرفت و دولت فاطمیان خطری بس بزرگ و جدی برای حاکمیت سیاسی خلافت عباسی به شمار می‌رفت. عباسیان برای نابودی این رقیب سیاسی که توان مبارزه و رویارویی مستقیم با آن را نداشت، به جنگ تبلیغاتی روی آوردند. | فاطمیان اولین خلافت مستقلی است که در عرض خلافت عباسی شکل گرفت و دولت فاطمیان خطری بس بزرگ و جدی برای حاکمیت سیاسی خلافت عباسی به شمار می‌رفت. عباسیان برای نابودی این رقیب سیاسی که توان مبارزه و رویارویی مستقیم با آن را نداشت، به جنگ تبلیغاتی روی آوردند. | ||
آنان بزرگان | آنان بزرگان اهل سنت و حتی برخی از بزرگان شیعه را مجبور نمودند که حکم به رد نسبت فاطمیان با اهل‌البیت بدهند. ازاین‌رو بسیاری از مورخان تحت تأثیر این نوشتار سعی کردند که نسب فاطمیان را از اهل‌البیت جدا سازند. آنها در تاریخ‌نگاری خود بر این نکته تأکید کردند که نام واقعی عبیدالله المهدی بنیان‌گذار دولت فاطمی، سعید و از نسل عبیدالله بن میمون قداح (کحال اهوازی الاصل) است. | ||
مقریزی می‌نویسد: اگر منصف باشی، به‌خوبی درک می‌کنی که این سخنان جعلی است، زیرا فرزندان علی در آن دوره به‌وفور یافت می‌شدند و از مقام و منزلت والایی نیز در میان شیعیان برخوردار بودند، پس به چه انگیزه‌ای شیعیان از آنها روی‌گردان شوند و ابن یهود و مجوس را در زمره اهل‌البیت قرار دهند، هیچ‌کس بدین کار تن در ندهد و لو در نهایت پستی باشند. واضح است که عباسیان در زشت جلوه‌دادن چهره فاطمیان تلاش بسیار نموده است، تا نسبت آنها را به علویان رد نماید، ولی حقیقت آن است که آنها از نسل اسماعیل فرزند امام جعفر صادق (ع) است. اما در خصوص آنچه برخی از مردم درباره نسب عبیدالله ادعا کردهاند، دلیلی دیده نمی‌شود و نیازی به بررسی این موضوع نمی‌باشد. | مقریزی می‌نویسد: اگر منصف باشی، به‌خوبی درک می‌کنی که این سخنان جعلی است، زیرا فرزندان علی در آن دوره به‌وفور یافت می‌شدند و از مقام و منزلت والایی نیز در میان شیعیان برخوردار بودند، پس به چه انگیزه‌ای شیعیان از آنها روی‌گردان شوند و ابن یهود و مجوس را در زمره اهل‌البیت قرار دهند، هیچ‌کس بدین کار تن در ندهد و لو در نهایت پستی باشند. واضح است که عباسیان در زشت جلوه‌دادن چهره فاطمیان تلاش بسیار نموده است، تا نسبت آنها را به علویان رد نماید، ولی حقیقت آن است که آنها از نسل اسماعیل فرزند امام جعفر صادق (ع) است. اما در خصوص آنچه برخی از مردم درباره نسب عبیدالله ادعا کردهاند، دلیلی دیده نمی‌شود و نیازی به بررسی این موضوع نمی‌باشد. | ||
برخی از دشمنان فاطمیان حتی آنها را متهم کردهاند که اصل‌ونسب یهودی دارند (و این اتهامی است که در سده‌های میانه رواج عام داشته است). ارتباط داشتن فاطمیان با سلسلۀ اصلی امامان علوی از طریق اسماعیل، پسر امام جعفر صادق، یقیناً مشکوک است و احتمال بیشتر بر آن است که پیش‌گامان عبدالله مهدی از میان محافل غلات شیعه در کوفه یا از برادر ناتنی علی (ع)، عقیل بن ابی‌طالب برخاسته‌اند. در مورد نسب رئیس فاطمیون مراجعه شود به: | برخی از دشمنان فاطمیان حتی آنها را متهم کردهاند که اصل‌ونسب یهودی دارند (و این اتهامی است که در سده‌های میانه رواج عام داشته است). ارتباط داشتن فاطمیان با سلسلۀ اصلی امامان علوی از طریق اسماعیل، پسر امام جعفر صادق، یقیناً مشکوک است و احتمال بیشتر بر آن است که پیش‌گامان عبدالله مهدی از میان محافل غلات شیعه در کوفه یا از برادر ناتنی علی (ع)، عقیل بن ابی‌طالب برخاسته‌اند. در مورد نسب رئیس فاطمیون مراجعه شود به: | ||
* جوینی، عطاملک بن محمد، تاریخ جهان‌گشای، جلد: ۳، صفحه: ۳۱۳ به بعد، دنیای کتاب، تهران ایران، 1385 ه. ش. | * جوینی، عطاملک بن محمد، تاریخ جهان‌گشای، جلد: ۳، صفحه: ۳۱۳ به بعد، دنیای کتاب، تهران ایران، 1385 ه. ش. | ||
* مقریزی، نقی‌الدین ابوالعباس احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و آلاثار، بیروت، دار الصادر. | * مقریزی، نقی‌الدین ابوالعباس احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و آلاثار، بیروت، دار الصادر. | ||
* ابن اثیر، عزالدین، ابی‌الحسن علی بن الکرم، الکامل فی‌التاریخ، دار صادر بیروت، ۱۳۹۹، ص ۱۶۹۶. | * ابن اثیر، عزالدین، ابی‌الحسن علی بن الکرم، الکامل فی‌التاریخ، دار صادر بیروت، ۱۳۹۹، ص ۱۶۹۶. | ||
* محمدعلی القطب، الفاطمیون بین صحت النسب و تزویر تاریخ، بیروت، المکتبه العصریه، ۲۰۰۲م، ص۲۱. | * محمدعلی القطب، الفاطمیون بین صحت النسب و تزویر تاریخ، بیروت، المکتبه العصریه، ۲۰۰۲م، ص۲۱. | ||
* حجت‌الله جودکی، تاریخ فاطمیان، تهران، سپهر، ۱۳۷۸، چ اول، ص۲۲. (ترجمه کتاب اخبار ملوک بنی عبید و سیرتهم ابی‌عبدالله محمد الصنهاجی است). | * حجت‌الله جودکی، تاریخ فاطمیان، تهران، سپهر، ۱۳۷۸، چ اول، ص۲۲. (ترجمه کتاب اخبار ملوک بنی عبید و سیرتهم ابی‌عبدالله محمد الصنهاجی است). | ||
* عبیدالله المهدی تألیف حسن ابراهیم حسن و طه احمد شرف، چاپ مصر | * عبیدالله المهدی تألیف حسن ابراهیم حسن و طه احمد شرف، چاپ مصر | ||
* "فدائیان اسماعیلی" نوشته برنارد لویس ترجمه فریدون بدره‌ای | * "فدائیان اسماعیلی" نوشته برنارد لویس ترجمه فریدون بدره‌ای | ||
* کتاب "تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام تا قرن چهارم" تألیف دکتر محمدجواد مشکور، | * کتاب "تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام تا قرن چهارم" تألیف دکتر محمدجواد مشکور، | ||
* و کتاب‌های رجال نظیر "رجال" مامقانی، "الفهرست" شیخ طوسی، "الفهرست" ابن ندیم و. | * و کتاب‌های رجال نظیر "رجال" مامقانی، "الفهرست" شیخ طوسی، "الفهرست" ابن ندیم و. | ||
.. | .. | ||
انصاف این است که فاطمیون به نفع اسلام و علیه کفر کار می‌کردند و فاطمیون به | انصاف این است که فاطمیون به نفع اسلام و علیه کفر کار می‌کردند و فاطمیون به (شیعه امامیه) از بنی‌عباس نزدیک‌ترند؛ هرچند عدهای از آنها هم شیعه بودهاند؛ نظیر ناصر بالله و اهل تسنن با خلفای شیعه خوب نیستند. همچنین ازآنجاکه فاطمیون کتاب دعائم‌الاسلام را داشته‌اند، میتوان فهمید که شایستۀ بدگوییهای بسیاری که سنیها از آنها میکنند، نیستند و آن‌همه بدگویی به آنها درست نیست. <ref>در محضر بهجت، ج۳، ص۶۸</ref> | ||
= هدف فاطمیان = | = هدف فاطمیان = | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
= تبلیغات فاطمیون = | = تبلیغات فاطمیون = | ||
اسماعیلیان معتقد بودند که فرزند بزرگ امام جعفر صادق علیه‌السلام یعنی اسماعیل به امامت رسیده است و مرگ اسماعیل را در زمان حیات پدر که به سال 145 هجری روی داده است انکار می‌کردند. اینان در مورد اسماعیل میگفتند: «او نمرده و نخواهد مرد و او مهدی قائم است که برای نجات امت خود باز خواهد گشت». <ref>(سرزمین فاطمیان، محسن پاک آیین، باشگاه اندیشه)</ref | اسماعیلیان معتقد بودند که فرزند بزرگ امام جعفر صادق علیه‌السلام یعنی اسماعیل به امامت رسیده است و مرگ اسماعیل را در زمان حیات پدر که به سال 145 هجری روی داده است انکار می‌کردند. اینان در مورد اسماعیل میگفتند: «او نمرده و نخواهد مرد و او مهدی قائم است که برای نجات امت خود باز خواهد گشت». <ref>(سرزمین فاطمیان، محسن پاک آیین، باشگاه اندیشه)</ref> | ||
تشکیلات سری فاطمیون در تلاش بود تا ایرانی، عرب، یهود، مسیحی و در حقیقت تمام نوع بشر را در مکتبی به هم مرتبط و متحد سازد که تعبداً و بی‌هیچ شرطی از پیشوای فاطمی کاملاً اطاعت نموده و صرفاً آلت اجرای آمال و مقاصد جاه‌طلبانۀ او شوند. داعیان و مبلغین به فراخور ذوق یا دانش و مشرب هرکس و هر طائفه‌ای نویدی می‌بخشیدند، یعنی آنکه به مسلمین ظهور مهدی موعود و به جهودان قیام مسیح منتظر و به فلاسفه ایجاد خردی تازه و به عوام رهائی از قیود و بندهای اخلاقی را وعده می‌دادند. جهت خواص یک طریقت و روش خاصی وجود داشت که روشی فلسفی و درعین‌حال مذهبی - ای بود که قسمت زیادی از طریقۀ ایرانیان قدیم و سامی‌ها اقتباس و عاریه شده و مقداری هم از نتایج افکار افلاطونی جدید و نیز حکمت فیثاغورثی جدید بوده است. در تمام مظاهر آن عدد «هفت» وظیفۀ مرموزی داشت، مثلاً هفت دوران ظهور پیغمبری یا تشریعی بود و هریک از پیامبران هفت‌گانهٔ بزرگ هفت امام جانشین داشته‌اند. <ref>سایکس، سر پرسی مولزورث، تاریخ ایران / سایکس، جلد: ۲، صفحه: ۵۰، افسون، تهران - ایران، 1380 ه. ش.</ref | تشکیلات سری فاطمیون در تلاش بود تا ایرانی، عرب، یهود، مسیحی و در حقیقت تمام نوع بشر را در مکتبی به هم مرتبط و متحد سازد که تعبداً و بی‌هیچ شرطی از پیشوای فاطمی کاملاً اطاعت نموده و صرفاً آلت اجرای آمال و مقاصد جاه‌طلبانۀ او شوند. داعیان و مبلغین به فراخور ذوق یا دانش و مشرب هرکس و هر طائفه‌ای نویدی می‌بخشیدند، یعنی آنکه به مسلمین ظهور مهدی موعود و به جهودان قیام مسیح منتظر و به فلاسفه ایجاد خردی تازه و به عوام رهائی از قیود و بندهای اخلاقی را وعده می‌دادند. جهت خواص یک طریقت و روش خاصی وجود داشت که روشی فلسفی و درعین‌حال مذهبی - ای بود که قسمت زیادی از طریقۀ ایرانیان قدیم و سامی‌ها اقتباس و عاریه شده و مقداری هم از نتایج افکار افلاطونی جدید و نیز حکمت فیثاغورثی جدید بوده است. در تمام مظاهر آن عدد «هفت» وظیفۀ مرموزی داشت، مثلاً هفت دوران ظهور پیغمبری یا تشریعی بود و هریک از پیامبران هفت‌گانهٔ بزرگ هفت امام جانشین داشته‌اند. <ref>سایکس، سر پرسی مولزورث، تاریخ ایران / سایکس، جلد: ۲، صفحه: ۵۰، افسون، تهران - ایران، 1380 ه. ش.</ref> | ||
عمده عقاید فاطمیون همان عقاید اسماعیلیه است اما چون توانستند حکومت تأسیس کنند قواعد حکمرانی و سیاست از نگاه اسماعیلیان بیشتر در آراء فاطمیان بروز کرده است. | عمده عقاید فاطمیون همان عقاید اسماعیلیه است اما چون توانستند حکومت تأسیس کنند قواعد حکمرانی و سیاست از نگاه اسماعیلیان بیشتر در آراء فاطمیان بروز کرده است. | ||
=برنامه‌های فرهنگی فاطمیان در مصر= | =برنامه‌های فرهنگی فاطمیان در مصر= | ||
* تأسیس دانشگاه الازهر برای تدریس عقاید خود | * تأسیس دانشگاه الازهر برای تدریس عقاید خود | ||
* تأسیس مرکز تبلیغاتی به نام "دارالدعاه" برای آموزش و اعزام داعیان فاطمی به همه سرزمین‌های اسلامی | * تأسیس مرکز تبلیغاتی به نام "دارالدعاه" برای آموزش و اعزام داعیان فاطمی به همه سرزمین‌های اسلامی | ||
* ساخت کتابخانه قصر به نام خزانه الکتب با حدود یک میلیون جلد کتاب | * ساخت کتابخانه قصر به نام خزانه الکتب با حدود یک میلیون جلد کتاب | ||
* ساخت کتابخانه بزرگ دارالحکمه (کتابخانه دارالعلم) | * ساخت کتابخانه بزرگ دارالحکمه (کتابخانه دارالعلم) | ||
* ساختن رصد‌خانه‌هایی از جمله رصدخانه الحکامی در ز | * ساختن رصد‌خانه‌هایی از جمله رصدخانه الحکامی در ز | ||
مان حاکم به امرالله | مان حاکم به امرالله | ||
* تکریم سه مکان متبرک در قاهره یعنی مقام | * تکریم سه مکان متبرک در قاهره یعنی مقام رأس الحسین علیه‌السلام، مرقد [[حضرت زینب]] علیهاالسلام و مرقد سیده نفیسه <ref>دختر حسن بن زید بن امام حسن علیه‌السلام و همسر اسحاق پسر امام صادق علیه‌السلام)</ref> | ||
* اعلام تعطیل رسمی روز عاشورا | * اعلام تعطیل رسمی روز عاشورا | ||
* تبلیغ آذین‌بندی و جشن روز عید غدیر | * تبلیغ آذین‌بندی و جشن روز عید غدیر | ||
* برگزاری جشن و گرامیداشت موالید پنج‌تن آل عبا | * برگزاری جشن و گرامیداشت موالید پنج‌تن آل عبا | ||
* ترویج آموزش فقه اهل‌البیت | * ترویج آموزش فقه اهل‌البیت | ||
با اختصاص حقوق و شهریه به فقها، متعلمین و مستمعین | با اختصاص حقوق و شهریه به فقها، متعلمین و مستمعین | ||
* جهر به صلوات و سلام و درود بر پیامبر اکرم و علی (ع) و فاطمه و حسنین (ع) | * جهر به صلوات و سلام و درود بر پیامبر اکرم و علی (ع) و فاطمه و حسنین (ع) | ||
* دستور به امام مساجد مصر که مبنی‌بر جهر و با صدا خواندن - بسم‌الله الرحمن الرحیم - و گفتن «حی علی خیرالعمل» | * دستور به امام مساجد مصر که مبنی‌بر جهر و با صدا خواندن - بسم‌الله الرحمن الرحیم - و گفتن «حی علی خیرالعمل» | ||
* رعایت دستور فقهی شیعه در تقسیم ارث | * رعایت دستور فقهی شیعه در تقسیم ارث | ||
* لزوم رعایت فقه تشیع در روزه | * لزوم رعایت فقه تشیع در روزه | ||
* افزودن قنوت رکعت دوم در نمازجمعه | * افزودن قنوت رکعت دوم در نمازجمعه | ||
* ممنوعیت خواندن نماز تراویح در شهرهای | * ممنوعیت خواندن نماز تراویح در شهرهای مصر | ||
مصر | توده‌های اهل سنت در مصر به‌هیچ‌وجه از طرف فاطمیان زیر فشار قرار نگرفتند، بلکه ازروی رغبت به مذهب تشیع گرویدند به‌گونه‌ای که پیروان اهل سنت در اقلیت قرار گرفتند. | ||
توده‌های | |||
=گسترش حکومت = | =گسترش حکومت = | ||
جوهر بعد از غلبه بر [[مصر]]، یکی از سرداران خود به نام جعفر بن فلاح را به‌سوی شام فرستاد که توانست دمشق را در سال ۳۵۹ق. تصرف کرده و در آن به نام خلیفه المعز فاطمی خطبه بخواند <ref>النجوم الزاهره، ج۴، ص۳۳.</ref> | جوهر بعد از غلبه بر [[مصر]]، یکی از سرداران خود به نام جعفر بن فلاح را به‌سوی شام فرستاد که توانست دمشق را در سال ۳۵۹ق. تصرف کرده و در آن به نام خلیفه المعز فاطمی خطبه بخواند <ref>النجوم الزاهره، ج۴، ص۳۳.</ref> | ||
فاطمیان نفوذ دینی خود را بعد از مصر و افریقیه، در سرزمین‌های شام، ماوراءالنهر، هند، یمن و حجاز گسترش دادند، اما هرگز به فتح سرزمین‌های شرقی جهان اسلام در آن سوی شام موفق نشدند؛ لذا نتوانستند به هدف اساسی خود (اتحاد دنیای اسلام تحت یک خلافت شیعی به پیشوایی خلیفه فاطمی) برسند، اگرچه در کسب اهداف خود توفیقات زیادی به دست آوردند. | فاطمیان نفوذ دینی خود را بعد از مصر و افریقیه، در سرزمین‌های شام، ماوراءالنهر، هند، یمن و حجاز گسترش دادند، اما هرگز به فتح سرزمین‌های شرقی جهان اسلام در آن سوی شام موفق نشدند؛ لذا نتوانستند به هدف اساسی خود (اتحاد دنیای اسلام تحت یک خلافت شیعی به پیشوایی خلیفه فاطمی) برسند، اگرچه در کسب اهداف خود توفیقات زیادی به دست آوردند. | ||
= خلفای فاطمی = | = خلفای فاطمی = | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۲۹: | ||
=حاکمان فاطمی = | =حاکمان فاطمی = | ||
فاطمیون دارای 13 حاکم بودند که سه حاکم اول در مغرب فرمانروایی می‌کردند و حاکم چهارم ابتدا در مغرب حکمرانی می‌کرد و سپس به مصر نقل‌مکان نمود و قاهره را به‌عنوان مرکز حکومت خویش بنا نمود و بقیه حاکمان هم در مصر زیستند حاکمان فاطمی به ترتیب عبارت‌اند از: | فاطمیون دارای 13 حاکم بودند که سه حاکم اول در مغرب فرمانروایی می‌کردند و حاکم چهارم ابتدا در مغرب حکمرانی می‌کرد و سپس به مصر نقل‌مکان نمود و قاهره را به‌عنوان مرکز حکومت خویش بنا نمود و بقیه حاکمان هم در مصر زیستند حاکمان فاطمی به ترتیب عبارت‌اند از: | ||
1.عبیدالله المهدی، | 1.عبیدالله المهدی، | ||
2.قائم بامرالله، | 2.قائم بامرالله، | ||
3.منصور بالله، | 3.منصور بالله، | ||
4.معز لدین الله، | 4.معز لدین الله، | ||
5.عزیز بالله، | 5.عزیز بالله، | ||
6.حاکم بالله، | 6.حاکم بالله، | ||
7.ظاهر لاعزاز دین الله، | 7.ظاهر لاعزاز دین الله، | ||
8.مستنصر بالله، المستعلی بالله، | 8.مستنصر بالله، المستعلی بالله، | ||
9.آمر باحکام الله، | 9.آمر باحکام الله، | ||
10.حافظ لدین الله، | 10.حافظ لدین الله، | ||
11.ظافر بامرالله، | 11.ظافر بامرالله، | ||
12.فائز بنصر الله، | 12.فائز بنصر الله، | ||
13. عاضد لدین الله | 13. عاضد لدین الله | ||
=ساختار نظام تعلیم دینی فاطمیان= | =ساختار نظام تعلیم دینی فاطمیان= | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۱: | ||
== سیاست‌های مذهبی فاطمیان در مغرب == | == سیاست‌های مذهبی فاطمیان در مغرب == | ||
در آستانه ورود فاطمیان به مغرب بخش‌هایی از این سرزمین شامل مغرب الاوسط و مغرب الاقصی تحت تأثیر خوارج و بخش‌هایی از آن نیز تحت تأثیر تسنن بود. تشیع آن هم از نوع زیدی در مناطقی از مغرب الاقصی بود. | در آستانه ورود فاطمیان به مغرب بخش‌هایی از این سرزمین شامل مغرب الاوسط و مغرب الاقصی تحت تأثیر خوارج و بخش‌هایی از آن نیز تحت تأثیر تسنن بود. تشیع آن هم از نوع زیدی در مناطقی از مغرب الاقصی بود. | ||
گرایش فقهی حاکم بر مغرب در این دوران تسنن مالکی بود. این مذهب فقهی در بخش عمده‌ای از مغرب حاکمیت داشت و علمای مالکی از نفوذ گسترده‌ای برخوردار بودند در کنار مذهب مالکی، دو مذهب حنفی و شافعی در بخش‌هایی از مغرب الادنی حضور داشتند و مذهب کلامی واحدی در منطقۀ مغرب نبود و نیز خوارج صفریه و اباضیه گروه‌هایی از شیعیان، معتزله، مرجئه و صوفیه در آنجا سکونت داشتند. | گرایش فقهی حاکم بر مغرب در این دوران تسنن مالکی بود. این مذهب فقهی در بخش عمده‌ای از مغرب حاکمیت داشت و علمای مالکی از نفوذ گسترده‌ای برخوردار بودند در کنار مذهب مالکی، دو مذهب حنفی و شافعی در بخش‌هایی از مغرب الادنی حضور داشتند و مذهب کلامی واحدی در منطقۀ مغرب نبود و نیز خوارج صفریه و اباضیه گروه‌هایی از شیعیان، معتزله، مرجئه و صوفیه در آنجا سکونت داشتند. | ||
سیاست‌های مذهبی فاطمیان در طول 65 سال حاکمیت (297- 362 ﻫ.ق) در مغرب در دو محور بود: | سیاست‌های مذهبی فاطمیان در طول 65 سال حاکمیت (297- 362 ﻫ.ق) در مغرب در دو محور بود: | ||
| خط ۱۸۲: | خط ۱۸۰: | ||
اجرای این سیاست در ابعاد زیر بود: | اجرای این سیاست در ابعاد زیر بود: | ||
* نفی شعائر و مناسک و اعتقادات تسنن؛ | * نفی شعائر و مناسک و اعتقادات تسنن؛ | ||
* تحمیل اجرای مناسک و شعائر اسماعیلیان؛ | * تحمیل اجرای مناسک و شعائر اسماعیلیان؛ | ||
* سب ولعن خلفا و صحابۀ مورد احترام تسنن <ref>(رک: ابن هیثم، 1388: 145-146؛ ابن عذاری؛ 1983: 1/ 159).</ref | * سب ولعن خلفا و صحابۀ مورد احترام تسنن <ref>(رک: ابن هیثم، 1388: 145-146؛ ابن عذاری؛ 1983: 1/ 159).</ref> | ||
* بی‌احترامی به کتب اصلی و علمای | * بی‌احترامی به کتب اصلی و علمای اهل سنت که موجب تاراندن آنان از مغرب و گرایش آنان به امویان شد<ref>(ابن هیثم، 1388: 186). (رک:ابوبکر مالکی، 1950: 2/236- 238).</ref> | ||
بر اثر این اقدامات افراطی مالکیان به قتل‌عام اقلیت‌های اسماعیلی در قیروان، مهدیه و شهرهای دیگر پرداختند <ref>(ابن اثیر، 1989: 5 / 635).</ref> معز اولین خلیفۀ فاطمی بود که ناکامی این سیاست را دریافت و درصدد برآمد این شیوه را تغییر دهد. او پس از فتح مصر سیاستی متفاوت در برخورد با جامعۀ تسنن در پیش گرفت. | بر اثر این اقدامات افراطی مالکیان به قتل‌عام اقلیت‌های اسماعیلی در قیروان، مهدیه و شهرهای دیگر پرداختند <ref>(ابن اثیر، 1989: 5 / 635).</ref> معز اولین خلیفۀ فاطمی بود که ناکامی این سیاست را دریافت و درصدد برآمد این شیوه را تغییر دهد. او پس از فتح مصر سیاستی متفاوت در برخورد با جامعۀ تسنن در پیش گرفت. | ||
| خط ۱۹۹: | خط ۱۹۷: | ||
بیشتر مردم مصر در آستانۀ ورود فاطمیان مالکی و شافعی مذهب بودند. مصر در آستانۀ ورود فاطمیان از نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی وضعیت خوبی نداشت. اوضاع نابسامان و درهم‌ریختهٔ اخشیدیان و ضعف رو به گسترش عباسیان از عوامل آسان‌ساز ورود فاطمیان به آنجا بود. | بیشتر مردم مصر در آستانۀ ورود فاطمیان مالکی و شافعی مذهب بودند. مصر در آستانۀ ورود فاطمیان از نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی وضعیت خوبی نداشت. اوضاع نابسامان و درهم‌ریختهٔ اخشیدیان و ضعف رو به گسترش عباسیان از عوامل آسان‌ساز ورود فاطمیان به آنجا بود. | ||
چون معز (341-365 ه) و جانشینانش سیاست‌های اجداد خویش را در مغرب شکست‌خورده و ناموفق دیدند به شیوۀ جدیدی روی آوردند که بر اساس آن، ضمن آزاد گذاشتن پیروان مذاهب دیگر، غیرمستقیم می‌کوشیدند دیگران را به آیین اسماعیلی جذب کنند. سیاست‌های مذهبی معز در مصر با سیاست‌های وی در مغرب تفاوت محسوسی داشت. وی در مغرب سیاست مذهبی عبیدالله مهدی را چندان به شدت دنبال نکرد؛ ولی تلاش هم نکرد که نشان دهد قصد دارد شیوۀ اجدادش در این زمینه را به طور کامل کنار نهد. در منابع مخالف فاطمیان همچون مالکیان گزارشی از تغییر نگرش آنان نسبت به فاطمیان در مغرب در دوران معز (341-362 ﻫ .ق) در ابعاد مذهبی موجود نیست. این مسئله تأییدی بر این است که سیاست مذهبی معز در مصر هم‌زمان با تغییر مکان بیشتر تغییر کرد. | چون معز (341-365 ه) و جانشینانش سیاست‌های اجداد خویش را در مغرب شکست‌خورده و ناموفق دیدند به شیوۀ جدیدی روی آوردند که بر اساس آن، ضمن آزاد گذاشتن پیروان مذاهب دیگر، غیرمستقیم می‌کوشیدند دیگران را به آیین اسماعیلی جذب کنند. سیاست‌های مذهبی معز در مصر با سیاست‌های وی در مغرب تفاوت محسوسی داشت. وی در مغرب سیاست مذهبی عبیدالله مهدی را چندان به شدت دنبال نکرد؛ ولی تلاش هم نکرد که نشان دهد قصد دارد شیوۀ اجدادش در این زمینه را به طور کامل کنار نهد. در منابع مخالف فاطمیان همچون مالکیان گزارشی از تغییر نگرش آنان نسبت به فاطمیان در مغرب در دوران معز (341-362 ﻫ .ق) در ابعاد مذهبی موجود نیست. این مسئله تأییدی بر این است که سیاست مذهبی معز در مصر هم‌زمان با تغییر مکان بیشتر تغییر کرد. | ||
== تغییر سیاست تعامل و بازگشت به شیوه‌های تعصب‌آلود در دوره الحاکم == | == تغییر سیاست تعامل و بازگشت به شیوه‌های تعصب‌آلود در دوره الحاکم == | ||
سیاست مذهبی فاطمیان در مصر این بود که ضمن آزاد گذاشتن پیروان مذاهب دیگر در انجام شعائر و مناسک، آنان را غیرمستقیم به آیین اسماعیلی جذب کنند. این سیاست در بعضی از ادوار، به‌ویژه در بخشی از دوران الحاکم، تغییر کرد و رویکردی مشابه سیاست‌های مذهبی فاطمیان در مغرب در پیش گرفته شد. | سیاست مذهبی فاطمیان در مصر این بود که ضمن آزاد گذاشتن پیروان مذاهب دیگر در انجام شعائر و مناسک، آنان را غیرمستقیم به آیین اسماعیلی جذب کنند. این سیاست در بعضی از ادوار، به‌ویژه در بخشی از دوران الحاکم، تغییر کرد و رویکردی مشابه سیاست‌های مذهبی فاطمیان در مغرب در پیش گرفته شد. | ||
او اقدامات شدیدی علیه مسیحیان و یهودیان انجام داد؛ فرمان داد تا مسیحیان و یهودیان با لباسی جداگانه درملأعام ظاهر شوند تا از مسلمانان متمایز باشند، غلام و بردۀ مسلمان نگیرند، سوار اسب نشوند و به حمام مسلمانان وارد نشوند همچنین وی دستور داد اهل کتاب یا به دین اسلام درآیند یا به سرزمین روم مهاجرت کنند. <ref>ر ک: الدواداری، 1961: 6¤ 298 ؛المقریزی ،1996: 2 ¤ 93- 95 و 240؛ المقریزی،1998: 4 ¤ 163؛ ابن تغری بردی، 1963: 4¤ 177؛Tritton, 1970: 33-38</ref> | او اقدامات شدیدی علیه مسیحیان و یهودیان انجام داد؛ فرمان داد تا مسیحیان و یهودیان با لباسی جداگانه درملأعام ظاهر شوند تا از مسلمانان متمایز باشند، غلام و بردۀ مسلمان نگیرند، سوار اسب نشوند و به حمام مسلمانان وارد نشوند همچنین وی دستور داد اهل کتاب یا به دین اسلام درآیند یا به سرزمین روم مهاجرت کنند. <ref>ر ک: الدواداری، 1961: 6¤ 298 ؛المقریزی ،1996: 2 ¤ 93- 95 و 240؛ المقریزی،1998: 4 ¤ 163؛ ابن تغری بردی، 1963: 4¤ 177؛Tritton, 1970: 33-38</ref> | ||
از سال 395 ﻫ .ق، الحاکم تسامح مذهبی را نسبت به | از سال 395 ﻫ .ق، الحاکم تسامح مذهبی را نسبت به اهل سنت هم کنار گذاشت و سیاستی مشابه عبیدالله مهدی در مغرب در پیش گرفت. حاکم می‌خواست گرایش‌های مذهبی خلاف معمول خود را با شدت هرچه بیشتر تحمیل کند. به همین علت با شدتی فوق‌العاده به نهادهای بسیار ارزشمند اهل تسنن حمله کرد و به فرمان حاکم از شیخین به زشتی یاد کردند (<ref>المقریزی ،2:1996 ¤ 53).</ref> با حروف طلا بدترین ناسزاها و لعن و نفرین‌ها را در بارۀ صحابۀ پیامبر (ص) که مورد احترام تودۀ مردم سنی بودند، بر دیوارهای مساجد، ازجمله جامع عتیق، ابواب، مغازه‌ها، حجره‌ها و معابر نوشتند. از اقامۀ نماز تراویح به جماعت که پیشتر ممنوعیتی نداشت، جلوگیری شد <ref>(همان:2/3/54؛ المقریزی، 1998: 4¤ 163- 164؛ ابن تغری بردی، 1963: 4 ¤ 177).</ref> | ||
سیاست‌های سخت‌گیرانۀ حاکم نه‌تنها نتیجۀ دلخواه او را به همراه نداشت، بلکه وضعیت را چنان برای وی بحرانی نمود که احساس کرد ادامۀ این حالت موجب شورش عمومی‌خواهد شد؛ لذا محدودیت‌های پیشین همه لغو شد. | سیاست‌های سخت‌گیرانۀ حاکم نه‌تنها نتیجۀ دلخواه او را به همراه نداشت، بلکه وضعیت را چنان برای وی بحرانی نمود که احساس کرد ادامۀ این حالت موجب شورش عمومی‌خواهد شد؛ لذا محدودیت‌های پیشین همه لغو شد. | ||
= رونق تجارت در عصر فاطمیان = | = رونق تجارت در عصر فاطمیان = | ||
گسترش واردات محصولات کشاورزی و کالاهای مصنوعی از هند و چین | گسترش واردات محصولات کشاورزی و کالاهای مصنوعی از هند و چین | ||
تجارت با اروپا از طریق دریای مدیترانه و جزایر جنوب ایتالیا | تجارت با اروپا از طریق دریای مدیترانه و جزایر جنوب ایتالیا | ||
صادرکردن پارچه‌های مصری به اروپا | صادرکردن پارچه‌های مصری به اروپا | ||
تأسیس اماکن تجارت بین‌المللی | تأسیس اماکن تجارت بین‌المللی | ||
ساخت مکان‌های استراحت و اتراق و انبار تجار و بازرگانان خارجی<br><ref>ناصرخسرو، سفرنامه، ص۶۵ ؛رمضان، تاریخ مصر الاسلامیه، ۱۹۹۳م، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | ساخت مکان‌های استراحت و اتراق و انبار تجار و بازرگانان خارجی<br><ref>ناصرخسرو، سفرنامه، ص۶۵ ؛رمضان، تاریخ مصر الاسلامیه، ۱۹۹۳م، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | ||
| خط ۲۲۴: | خط ۲۲۲: | ||
=سلجوقیان و فاطمیان= | =سلجوقیان و فاطمیان= | ||
آل بویه در دوره حاکمیت بر ایران با وجود اختلافات، با فاطمیان ارتباط خوبی داشت و همکاری آنان باعث رواج تشیع شد، ولی با ظهور سلجوقیان در شرق و ایوبیان در مصر و شام، شیعه زدایی به اوج خود رسید. سلجوقیان سنی مذهب خود را همچون ناجیان خلافت عباسی می‌شناساندند و دشمنی با فاطمیان شیعه و احیای مذهب سنی را از اصول کسب مشروعیت خود به شمار می‌آورند. سلجوقیان که دوران اوج قدرت خود را می‌گذراندند به‌سرعت بر شام نیز حاکم شدند و در سال ۴۷۱ دمشق را از فاطمیان پس گرفتند و حکومت فاطمیان را به مصر محدود کردند. | آل بویه در دوره حاکمیت بر ایران با وجود اختلافات، با فاطمیان ارتباط خوبی داشت و همکاری آنان باعث رواج تشیع شد، ولی با ظهور سلجوقیان در شرق و ایوبیان در مصر و شام، شیعه زدایی به اوج خود رسید. سلجوقیان سنی مذهب خود را همچون ناجیان خلافت عباسی می‌شناساندند و دشمنی با فاطمیان شیعه و احیای مذهب سنی را از اصول کسب مشروعیت خود به شمار می‌آورند. سلجوقیان که دوران اوج قدرت خود را می‌گذراندند به‌سرعت بر شام نیز حاکم شدند و در سال ۴۷۱ دمشق را از فاطمیان پس گرفتند و حکومت فاطمیان را به مصر محدود کردند. | ||
=انشعاب فاطمیان = | =انشعاب فاطمیان = | ||
| خط ۲۳۴: | خط ۲۳۲: | ||
== جدایی طیبیان == | == جدایی طیبیان == | ||
اتفاق مشابهی بعد از کشته‌شدن آمر خلیفه فاطمی در سال ۵۲۴، به جدایی دیگری در خلافت فاطمی منجر شد. آمر فرزندی نداشت و بعد از قتلش، پسرعمویش عبدالمجید به قدرت رسید. عبدالمجید در آغاز به‌عنوان نیابت و ولایتعهدی حکومت می‌کرد اما بعد از مدتی در سال ۵۲۶ او را به‌عنوان خلیفه، با لقب الحافظ لدین الله بر کار گماشتند و از سندی سخن گفتند که بر اساس آن، آمر پیش از مرگش خلافت را به پسرعمویش منتقل کرده بود چنان‌که پیامبر (ص) امامت را به پسرعمویش علی (ع) سپرده بود. بخش بزرگی از اسماعیلیان یمن، این ادعای عبدالمجید را نپذیرفتند. آنان معتقد بودن آمر فرزندی به نام طیب داشته است که چند ماه قبل از مرگ آمر به دنیا آمده و جانشین قانونی پدر است. | اتفاق مشابهی بعد از کشته‌شدن آمر خلیفه فاطمی در سال ۵۲۴، به جدایی دیگری در خلافت فاطمی منجر شد. آمر فرزندی نداشت و بعد از قتلش، پسرعمویش عبدالمجید به قدرت رسید. عبدالمجید در آغاز به‌عنوان نیابت و ولایتعهدی حکومت می‌کرد اما بعد از مدتی در سال ۵۲۶ او را به‌عنوان خلیفه، با لقب الحافظ لدین الله بر کار گماشتند و از سندی سخن گفتند که بر اساس آن، آمر پیش از مرگش خلافت را به پسرعمویش منتقل کرده بود چنان‌که پیامبر (ص) امامت را به پسرعمویش علی (ع) سپرده بود. بخش بزرگی از اسماعیلیان یمن، این ادعای عبدالمجید را نپذیرفتند. آنان معتقد بودن آمر فرزندی به نام طیب داشته است که چند ماه قبل از مرگ آمر به دنیا آمده و جانشین قانونی پدر است. پژوهشگران از وجود اسنادی خبر می‌دهند که ادعای وجود فرزند آمر را تأیید می‌کند <ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ۱۳۸۶ش، ص۳۰۴،۳۰۶؛ واکر، پژوهشی در یکی از امپراتوری‌های اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۹۴-۹۵.</ref> | ||
== پیدایش دروزیان == | == پیدایش دروزیان == | ||
دوران خلافت الحاکم بالله به دلیل سیاست‌های تعصب‌آلود وی در ترویج مذهب اسماعیلی در تاریخ فاطمیان متمایز است. حاکم قوانین سختگیرانه‌ای برای محدودکردن اهل ذمه، یهودیان و مسیحیان وضع کرد. او سیاست‌های سخت‌گیرانه را درباره | دوران خلافت الحاکم بالله به دلیل سیاست‌های تعصب‌آلود وی در ترویج مذهب اسماعیلی در تاریخ فاطمیان متمایز است. حاکم قوانین سختگیرانه‌ای برای محدودکردن اهل ذمه، یهودیان و مسیحیان وضع کرد. او سیاست‌های سخت‌گیرانه را درباره اهل سنت نیز برقرار کرد. سب و لعن صحابه و خلفا را رواج داد و مخالفان مذهبی را آزار و شکنجه کرد <ref>النجوم الزاهره، ج۴، ص۱۷۶-۱۷۸.</ref>این سختگیری‌ها به گسترش مخالفت‌ها دامن زد و به شورش اهل سنت به رهبری ابو رکوه ولید در سال ۳۶۹ انجامید النجوم الزاهره، ج۴، ص۱۷۹ حاکم که در تاریخ فاطمیان به خلیفه‌ای بی‌ثبات با رفتارهای متناقض مشهور است، مدتی بعد سیاست‌های سخت‌گیرانه خود را محدود کرد و بار دیگری آزادی بیشتری به آنان داد. سیاست‌های مذهبی سخت‌گیرانه حاکم بالله از سوی جانشینانش ادامه نیافت. | ||
الحاکم بالله در سال ۴۱۱ ناپدید شد و سرنوشتش نامعلوم ماند. هنوز الحاکم ناپدید نشده بود که نظریه تازه‌ای بین گروهی از طرف‌دارانش ایجاد شد که به زبان حسن بن حیدرة الاخرم یکی از داعیان اسماعیلی بیان شد و آن حلول روح الهی در الحاکم بود. الاخرم به‌سرعت از سوی مخالفان کشته شد و بعد از او حمزه بن علی بن احمد و بعد محمد بن اسماعیل درزی این اندیشه را پی گرفتند و از الوهیت الحاکم سخن راندند. درزی مورد تعقیب قرار گرفت و به شام گریخت و فرقه‌ای از اسماعیلیه را پی افکند که به دروزیه مشهور شدند. | |||
الحاکم بالله در سال ۴۱۱ ناپدید شد و سرنوشتش نامعلوم ماند. هنوز الحاکم ناپدید نشده بود که نظریه تازه‌ای بین گروهی از طرف‌دارانش ایجاد شد که به زبان حسن بن حیدرة الاخرم یکی از داعیان اسماعیلی بیان شد و آن حلول روح الهی در الحاکم بود. الاخرم به‌سرعت از سوی مخالفان کشته شد و بعد از او حمزه بن علی بن احمد و بعد محمد بن اسماعیل درزی این اندیشه را پی گرفتند و از الوهیت الحاکم سخن راندند. درزی مورد تعقیب قرار گرفت و به شام گریخت و فرقه‌ای از اسماعیلیه را پی افکند که به دروزیه مشهور شدند. | |||
=اضمحلال و انحلال حکومت فاطمیان= | =اضمحلال و انحلال حکومت فاطمیان= | ||
| خط ۲۵۱: | خط ۲۴۶: | ||
در ابتدای دوران عاضد قتل و جدال وزرا، حکومت را به ورطه سقوط واقعی کشانده بود. در سال 564 نورالدین زنگی، حاکم حکومت محلّی زنگیان در شام، شیرکوه عموی صلاح‌الدین ایوبی را به همراه صلاح‌الدین به مصر اعزام کرد و شیرکوه با بیرون راندن صلیبیون که به مصر حمله کرده بودند، وارد قاهره شد و عاضد خلیفه فاطمی در سال 564 هجری وی را به وزارت منصوب کرد. شیرکوه در ماه بعد به طور ناگهانی درگذشت و عاضد، صلاح‌الدین ایوبی، برادرزاده شیرکوه را به وزارت منصوب کرد. | در ابتدای دوران عاضد قتل و جدال وزرا، حکومت را به ورطه سقوط واقعی کشانده بود. در سال 564 نورالدین زنگی، حاکم حکومت محلّی زنگیان در شام، شیرکوه عموی صلاح‌الدین ایوبی را به همراه صلاح‌الدین به مصر اعزام کرد و شیرکوه با بیرون راندن صلیبیون که به مصر حمله کرده بودند، وارد قاهره شد و عاضد خلیفه فاطمی در سال 564 هجری وی را به وزارت منصوب کرد. شیرکوه در ماه بعد به طور ناگهانی درگذشت و عاضد، صلاح‌الدین ایوبی، برادرزاده شیرکوه را به وزارت منصوب کرد. | ||
صلاح‌الدین به تشکیل نیروی نظامی قدرتمند پرداخته و قوای فاطمی را از کار برکنار کرد. مجالس درس اسماعیلیان را در الازهر تعطیل کرد. اذان گفتن به روش شیعیان را ممنوع کرد و یکی از علمای | صلاح‌الدین به تشکیل نیروی نظامی قدرتمند پرداخته و قوای فاطمی را از کار برکنار کرد. مجالس درس اسماعیلیان را در الازهر تعطیل کرد. اذان گفتن به روش شیعیان را ممنوع کرد و یکی از علمای اهل سنت را به قاضی‌القضاتی مصر گماشت و در محرّم 567 هجری دستور داد که در خطبه نمازجمعه به نام خلیفه وقت عباسیان خطبه بخوانند و چند صباحی بعد عاضد براثر بیماری درگذشت و این‌چنین فاطمیان و اسماعیلیانِ حافظی پس از 262 سال حکومت بر شمال آفریقا از بین رفت و به تاریخ پیوست. | ||
بعد از اتمام خلافت فاطمیان صلاح‌الدین ایوبی در سال 569 اعلام استقلال کرد و سلسله ایوبیان را در مصر بنا نهاد. آنچه از اسماعیلیان باقی ماند، دو فرقه جدا شده از فاطمیان یعنی نزاریان و طیبیان بود که در ایران، یمن و هند به راه خود ادامه داده و اکنون نیز فقط این دو فرقه بریده از فاطمیان باقی‌مانده‌اند. <ref>گردآوری از کتاب: درسنامه تاریخ و عقائد اسماعیلیه، مهدی فرمانیان، نشر ادیان، قم، 1386، ه. ش، ص 95.تاریخ انتشار: «1400/02/11»</ref> | بعد از اتمام خلافت فاطمیان صلاح‌الدین ایوبی در سال 569 اعلام استقلال کرد و سلسله ایوبیان را در مصر بنا نهاد. آنچه از اسماعیلیان باقی ماند، دو فرقه جدا شده از فاطمیان یعنی نزاریان و طیبیان بود که در ایران، یمن و هند به راه خود ادامه داده و اکنون نیز فقط این دو فرقه بریده از فاطمیان باقی‌مانده‌اند. <ref>گردآوری از کتاب: درسنامه تاریخ و عقائد اسماعیلیه، مهدی فرمانیان، نشر ادیان، قم، 1386، ه. ش، ص 95.تاریخ انتشار: «1400/02/11»</ref> | ||
| خط ۲۵۷: | خط ۲۵۲: | ||
=وضعیت کنونی= | =وضعیت کنونی= | ||
در حال حاضر در هیچ جای دنیا، فرقه اسماعیلیه به نام فاطمیون حضور ندارد، بلکه شاخه نزاریه به نام آقاخانیه در کشورهای مختلف مثل ایران، افغانستان، تاجیکستان، هندوستان، پاکستان فعالیت دارد. و همچنین برخی از پیروان شاخه مستعلویه در هند و یمن حاضر هستندکه به نام بهره نیز معروف می‌باشد. | در حال حاضر در هیچ جای دنیا، فرقه اسماعیلیه به نام فاطمیون حضور ندارد، بلکه شاخه نزاریه به نام آقاخانیه در کشورهای مختلف مثل ایران، افغانستان، تاجیکستان، هندوستان، پاکستان فعالیت دارد. و همچنین برخی از پیروان شاخه مستعلویه در هند و یمن حاضر هستندکه به نام بهره نیز معروف می‌باشد. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||