۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می ر' به ' میر') |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
=== تحصیلات === | === تحصیلات === | ||
او در سال 1950م، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا لیسانس علوم سیاسی گرفت. در8 سپتامبر1951م، با یک زن کرد ایرانی الاصل نصرت اصفهانی معروف به [[بیگم نصرت بوتو]] ازدواج کرد. وی در طول تحصیل خود در دانشگاه برکلی، به | او در سال 1950م، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا لیسانس علوم سیاسی گرفت. در8 سپتامبر1951م، با یک زن کرد ایرانی الاصل نصرت اصفهانی معروف به [[بیگم نصرت بوتو]] ازدواج کرد. وی در طول تحصیل خود در دانشگاه برکلی، به نظریههای [[سوسیالیسم]] علاقهمند شد و مجموعهای از سخنرانیها در مورد امکان سنجی آنها در کشورهای [[اسلامی]] ایراد کرد. در ژوئن 1950، او برای تحصیل در حقوق در کریست چرچ، آکسفورد به بریتانیا سفر کرد و مدرک لیسانس در حقوق گرفت و پس از آن مدرک حقوق و کارشناسی ارشد دریافت کرد. پس از پایان تحصیلات در سال 1952م، به عنوان مدرس حقوق بین الملل در دانشگاه ساوتهمپتون مشغول به تدریس بود. وی در سالهای 1956ـ 1958م، نیز در کالج حقوق اسلامی سند در کراچی تدریس میکرد.<ref>[https://www.dawn.com/news/618269/in-memoriam-zulfikar-bhutto برگرفته از سایت dawn.com]</ref> | ||
== فعالیتهای سیاسی == | == فعالیتهای سیاسی == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
=== جنگ کشمیر === | === جنگ کشمیر === | ||
در سال 1962م، با افزایش اختلافات سرزمینی بین [[هند]] و [[چین]] پکن قصد داشت به مناطق شمالی هند حمله کند. نخستوزیر چین از پاکستان دعوت کردند تا به این حمله بپیوندد. وی از این طرح دفاع کرد، اما [[ایوبخان]] رئیسجمهور پاکستان با این طرح مخالفت کرد و از تلافی نیروهای هندی | در سال 1962م، با افزایش اختلافات سرزمینی بین [[هند]] و [[چین]] پکن قصد داشت به مناطق شمالی هند حمله کند. نخستوزیر چین از پاکستان دعوت کردند تا به این حمله بپیوندد. وی از این طرح دفاع کرد، اما [[ایوبخان]] رئیسجمهور پاکستان با این طرح مخالفت کرد و از تلافی نیروهای هندی میترسید. در سال 1962م، آمریکا به پاکستان اطمینان داد که مسائل کشمیر مطابق میل پاکستانی ها و کشمیریها حل خواهد شد. بنابراین ایوبخان در طرحهای چینیها شرکت نکرد. او از آمریکا به دلیل ارائه کمکهای نظامی به هند در طول و پس از جنگ چین و هند در سال 1962م، که به عنوان لغو اتحاد پاکستان با ایالات متحده تلقی میشد، انتقاد کرد.<ref>[http://countrystudies.us/pakistan/18.htm برگرفته از سایت countrystudies.us]</ref> | ||
=== استفعا از وزارت امور خارجه === | === استفعا از وزارت امور خارجه === | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== تشکیل حزب مردم پاکستان == | == تشکیل حزب مردم پاکستان == | ||
[[پرونده:ذوالفقار علی بوتو و سخنرانی در بین طرفدارن حزبش.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ذوالفقار علی بوتو و سخنرانی در بین طرفداران حزبش]] | [[پرونده:ذوالفقار علی بوتو و سخنرانی در بین طرفدارن حزبش.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ذوالفقار علی بوتو و سخنرانی در بین طرفداران حزبش]] | ||
پس از استعفای وی از سمت وزیر امور خارجه، جمعیت زیادی برای گوش دادن به سخنرانی او در بدو ورود به لاهور در 21 ژوئن 1967م، گرد هم آمدند. وی با موجی از خشم علیه ایوبخان، برای ایراد سخنرانیهای سیاسی به سراسر پاکستان سفر کرد. در اکتبر 1966م، او اعتقادات حزب جدید خود را به صراحت بیان کرد: اسلام ایمان ما است، دموکراسی سیاست ما است، سوسیالیسم اقتصاد ما است. تمام قدرت برای مردم است. در 30 نوامبر 1967، وی در گردهمایی، | پس از استعفای وی از سمت وزیر امور خارجه، جمعیت زیادی برای گوش دادن به سخنرانی او در بدو ورود به لاهور در 21 ژوئن 1967م، گرد هم آمدند. وی با موجی از خشم علیه ایوبخان، برای ایراد سخنرانیهای سیاسی به سراسر پاکستان سفر کرد. در اکتبر 1966م، او اعتقادات حزب جدید خود را به صراحت بیان کرد: اسلام ایمان ما است، دموکراسی سیاست ما است، سوسیالیسم اقتصاد ما است. تمام قدرت برای مردم است. در 30 نوامبر 1967، وی در گردهمایی، جلالالدین عبدالرحیم بنگالی و باسط جهانگیر شیخ حضور داشتند [[حزب مردم پاکستان]] (PPP) را تأسیس کردند و پایگاهی قوی در پنجاب، سند و در میان مردم پاکستان ایجاد کردند. | ||
=== اعتراضات و دستگیری === | === اعتراضات و دستگیری === | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== رئیسجمهور پاکستان == | == رئیسجمهور پاکستان == | ||
یحیی خان رئیسجمهور در 20 دسامبر1971م، استعفا داد و قدرت را به ذوالفقار علی بوتو منتقل کرد. که رئیسجمهور، فرمانده کل و اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی شد. | |||
وی اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی کشور از سال 1958م، و همچنین اولین رئیسجمهور غیرنظامی کشور بود. با به دست گرفتن حکومت توسط او، چپها و سوسیالیستهای دموکراتیک وارد سیاست کشور شدند و بعدا به عنوان بازیگران قدرت در سیاست کشور ظاهر شدند. و برای اولین بار در تاریخ کشور، چپها و سوسیالیستهای دموکراتیک این فرصت را داشتند که کشور را با رای مردم و اختیارات انحصاری مورد تایید گسترده، که توسط مردم غرب در انتخابات دهه 1970م، به آنها داده شده بود اداره کنند. | وی اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی کشور از سال 1958م، و همچنین اولین رئیسجمهور غیرنظامی کشور بود. با به دست گرفتن حکومت توسط او، چپها و سوسیالیستهای دموکراتیک وارد سیاست کشور شدند و بعدا به عنوان بازیگران قدرت در سیاست کشور ظاهر شدند. و برای اولین بار در تاریخ کشور، چپها و سوسیالیستهای دموکراتیک این فرصت را داشتند که کشور را با رای مردم و اختیارات انحصاری مورد تایید گسترده، که توسط مردم غرب در انتخابات دهه 1970م، به آنها داده شده بود اداره کنند. | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
==== اصلاحات صنعتی ==== | ==== اصلاحات صنعتی ==== | ||
دولت بوتو تعدادی اصلاحات را در بخش صنعت انجام داد. اصلاحات او دو جنبه داشت: ملی شدن و بهبود حقوق کارگران. در مرحله اول، صنایع پایه مانند فولاد، شیمیایی و سیمان ملی کرد. این کار در سال 1972م، انجام شد. گام بزرگ بعدی در 1 ژانویه 1974م، اتفاق افتاد زمانی که او همه بانکها را ملی کرد. آخرین مرحله در این مجموعه ملی شدن تمام | دولت بوتو تعدادی اصلاحات را در بخش صنعت انجام داد. اصلاحات او دو جنبه داشت: ملی شدن و بهبود حقوق کارگران. در مرحله اول، صنایع پایه مانند فولاد، شیمیایی و سیمان ملی کرد. این کار در سال 1972م، انجام شد. گام بزرگ بعدی در 1 ژانویه 1974م، اتفاق افتاد زمانی که او همه بانکها را ملی کرد. آخرین مرحله در این مجموعه ملی شدن تمام کارخانههای آرد، برنج و پنبه در سراسر کشور بود. | ||
==== اصلاحات آموزشی ==== | ==== اصلاحات آموزشی ==== | ||
خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
==اعتراضات مردمی و کودتا== | ==اعتراضات مردمی و کودتا== | ||
او با پیشرفت دوره خود با انتقادات قابل توجه و عدم محبوبیت فزاینده مواجه شد. توده [[سوسیالیسم|سوسیالیست]] و [[کمونیسم|کمونیست]] که تحت رهبری وی جمع شده بودند، او با هدف قرار دادن رهبر مخالفان عبدالولی خان و حزب ملی عوامی حزب سوسیالیست دموکراتیک شروع به از هم پاشیدگی کردند و در نتیجه با جبهههای [[سکولار]] تقسیم شدند و با آنها متحد شدند. با وجود شباهت ایدئولوژیک دو حزب، درگیریها بین آنها شدیدتر شد. با برکناری دولت فدرال از حکومت استانی در بلوچستان به دلیل فعالیتهای ادعایی تجزیه طلبانه آغاز شد و با ممنوعیت حکومت استانی به پایان رسید. پس از کشته شدن حیات شرپاوی، معتمد بوتو در انفجار بمب پیشاور بسیاری از رهبران ارشد حکومت استانی (NAP) دستگیر شدند. یکی دیگر از چهرههای قابل توجه قاضی حمودور رحمان به دلیل ایست قلبی در حالی که در دفتر بود درگذشت. بین | او با پیشرفت دوره خود با انتقادات قابل توجه و عدم محبوبیت فزاینده مواجه شد. توده [[سوسیالیسم|سوسیالیست]] و [[کمونیسم|کمونیست]] که تحت رهبری وی جمع شده بودند، او با هدف قرار دادن رهبر مخالفان عبدالولی خان و حزب ملی عوامی حزب سوسیالیست دموکراتیک شروع به از هم پاشیدگی کردند و در نتیجه با جبهههای [[سکولار]] تقسیم شدند و با آنها متحد شدند. با وجود شباهت ایدئولوژیک دو حزب، درگیریها بین آنها شدیدتر شد. با برکناری دولت فدرال از حکومت استانی در بلوچستان به دلیل فعالیتهای ادعایی تجزیه طلبانه آغاز شد و با ممنوعیت حکومت استانی به پایان رسید. پس از کشته شدن حیات شرپاوی، معتمد بوتو در انفجار بمب پیشاور بسیاری از رهبران ارشد حکومت استانی (NAP) دستگیر شدند. یکی دیگر از چهرههای قابل توجه قاضی حمودور رحمان به دلیل ایست قلبی در حالی که در دفتر بود درگذشت. بین سالهای 1974 و 1976، بسیاری از اعضای اصلی وی به دلیل اختلافات سیاسی او را ترک کردند. | ||
اختلافات در حزب مردم پاکستان نیز افزایش یافت و قتل نواب محمد احمد خان کسوری، رهبر مخالفان به خشم عمومی و خصومت درون حزبی منجر شد. یک ائتلاف 9 حزبی علیه دولت او و متحدانش سازماندهی شد. و انتخابات سال 1977م، برگزار شد حزب او پیروز شد ولی مخالفان معترض مدعی تقلب در انتخابات بودند. [[ابوالاعلی مودودی]] خواستار سرنگونی دولت او شدند. در همان سال، سرکوب شدید [[مسلم لیگ پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان]] یک جبهه محافظهکار آغاز شد. در آن حال فرمانده نظامی خالد محمود عارف به وی هشدار داد که ارتش در حال کودتا است. و با رهبران مخالف مذاکراتی انجام دهد که به توافق برای انحلال مجامع و انتخابات جدید تحت حکومت وحدت ملی منجر شود. اما در 5 ژوئیه 1977م، وی و اعضای کابینهاش توسط نیروهای تحت فرمان [[ضیاءالحق]] دستگیر شدند. در حالی که گفته میشد او با مخالفان به توافق رسیده بود. | اختلافات در حزب مردم پاکستان نیز افزایش یافت و قتل نواب محمد احمد خان کسوری، رهبر مخالفان به خشم عمومی و خصومت درون حزبی منجر شد. یک ائتلاف 9 حزبی علیه دولت او و متحدانش سازماندهی شد. و انتخابات سال 1977م، برگزار شد حزب او پیروز شد ولی مخالفان معترض مدعی تقلب در انتخابات بودند. [[ابوالاعلی مودودی]] خواستار سرنگونی دولت او شدند. در همان سال، سرکوب شدید [[مسلم لیگ پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان]] یک جبهه محافظهکار آغاز شد. در آن حال فرمانده نظامی خالد محمود عارف به وی هشدار داد که ارتش در حال کودتا است. و با رهبران مخالف مذاکراتی انجام دهد که به توافق برای انحلال مجامع و انتخابات جدید تحت حکومت وحدت ملی منجر شود. اما در 5 ژوئیه 1977م، وی و اعضای کابینهاش توسط نیروهای تحت فرمان [[ضیاءالحق]] دستگیر شدند. در حالی که گفته میشد او با مخالفان به توافق رسیده بود. |