ذی الحجه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:ذی الحجه.jpg|چپ|جایگزین=ذی الحجه|ماه ذی الحجه]]

'''ذی‎ الحجه''' نام یکی از ماه‌ها در تقویم قمری است. در [[اسلام]] آخرین ماه در ترتیب [[ماه‌های قمری|تقویم هجری قمری]] و از [[ماه‌های حرام]] و ماه‌های [[حج]] و از جمله ماه‎‌های گرانقدر و عظیم‌الشأنی است که [[خداوند]] متعال آن را با بزرگ‌ترین اعیاد [[مسلمانان]] از جمله [[روز عرفه]]، [[عید قربان]] و [[عید غدیر]] و [[ولایت]] [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)]] زینت بخشیده است. برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم‌ترین آنها به جا آوردن [[نماز]] دهه اول میان [[نماز مغرب و عشا]] و نیز خواندن ادعیه و تهلیل‌های ویژه است. [[احرام]] بستن برای [[حج تمتع]] تنها در این ماه جایز است و «ذی حجه» به معنی «صاحب حج» به این نکته اشاره دارد. [[حج|آیین حج]] از روز نهم شروع و معمولاً تا سیزدهم این ماه انجام می‌شود.  

این ماه در بیان [[روایات]] فرصتی جهت تزکیه و پلکانی برای رشد است تا جایی که [[اهل ‎بیت|اهل‎بیت عصمت و طهارت(علیه‌السلام)]] احادیثی در فضیلت آن به ویژه 10 روز ابتدایی این ماه نقل فرموده‎اند؛ [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] در اهمیت 10 روز ابتدایی ذی‌الحجه فرمود «مَا مِنْ‏ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَیَّامِ الْعَشْرِ یَعْنِی عَشْرَ ذِی الْحِجَّة» یعنی اعمال صالحِ هیچ روزی به اندازه روزهای دهگانه یعنی 10 روز ابتدایی ذی‌الحجه نزد خداوند عز وجل محبوب‌تر نیست.» و در روایتی دیگر فرمود «مَا مِنْ أَیامٍ أَزکَی عِندَ الله تعالی وَ لاَ أعظَمَ أجراً مِن [فی‏] خَیرٍ مِنْ عَشْرَ اْلأضْحَی قِیلَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ، قَالَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ إلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِمَالِهِ وَ بِنَفْسِهِ ثُمَّ لَمْ یرْجِعْ مِنْ ذَلِکَ بِشَی‏ءٍ؛ پاک‌ترین و پراجرترین روزها نزد خداوند، دهۀ اول ماه ذی حجه است. سؤال می‌شود آیا [[جهاد]] در راه خدا به پایۀ آن می‌رسد؟ می‌فرماید: خیر مگر اینکه شخصی به جان و مالش خارج شود و دیگر برنگردد.»

خداوند در [[سوره حج]] آیه 28 ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «أیّام مَعْلُومات» گفته است که مؤمنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروفِ «أیّام مَعْلُومات» که در روایات نیز آمده است، ده روز اوّل ماه ذی الحجّه است.<ref>مصباح المتهجّد، صفحه 671</ref> بنابراین، هم شب‌های آن عزیز است و هم روزهای آن.

 

وجود دو «عید» مهمّ اسلامی [[عید قربان]] و [[عید غدیر]] و [[عرفه|روز عرفه]] و خاطره [[دعا|دعای]] عجیب و بسیار گران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بهای [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] در [[عرفات]]، این ماه را دارای شکوه و عظمت خاصّی کرده است و مسلمانان بهتر است از برکات دنیوی و اخروی این ماه غافل نشوند و در تذهیب نفس خود بکوشند.

و هم چنین [[مستحب]] است در این روز [[نماز]] [[حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)]] خوانده شود به این نحو که چهار رکعت نماز که در هر رکعت یک بار «حمد» و پنجاه بار«قل هو اللّه احد» باشد بخواند و بعد از نماز تسبیح [[فاطمه بنت محمد (زهرا)(س)|حضرت زهرا(سلام الله علیها)]] را گفته سپس بگوید:سُبْحانَ اللَّهِ ذِی الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنِیفِ، سُبْحانَ ذِی الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظِیمِ، سُبْحانَ ذِی الْمُلْکِ الْفاخِرِ الْقَدِیمِ، سُبْحانَ مَنْ یَری أَثَرَ النَّمْلَةِ فِی الصَّفا، سُبْحانَ مَنْ یَری وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَواءِ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ هکَذا لا هکَذا غَیْرُهُ<ref>مصباح المتهجد، ص ۶۷۱.</ref>.

و هم‌چنین در این شب سفارش اکیدی به [[زیارت]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حضرت سیدالشهد]]ا شده است که در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) چنین آمده است:

«کسی که [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] را در یکی از سه شب زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می‌آمرزد. راوی پرسید کدام شب‌ها؟ فرمودند: شب عید فطر و شب عید قربان و شب [[نیمه شعبان]]<ref>کامل الزیارات، النص، ص: ۱۸۰. </ref>».

{{متن قرآن |آیه مباهله در این روز نازل شد: فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبین‌ |سوره = آل‌عمران |آیه = ۶۱ }} و [[پیامبر گرامی|پیامبر گرامی اسلام]] با به همراه بردن [[امیرالمومنین]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)]] و [[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین]] (علیهم‌السلام) به [[مباهله]] پرداخته که موجب عزت [[اسلام]] شد.

در این آیه [[علی بن ابی طالب|علی (علیه‌السلام)]] نفس پیامبر شمرده شده است.

[[رده:ماه‌های قمری]]