زین الدین قادری: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:تصوف وطریقت.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی|]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

|نام‎های دیگر

|زین الدین قادری

|-

|درگذشت

|1027ق

|}

'''زين الدين القادري الحسني البغدادي''' امام وعالم دين از شيوخ [[صوفیه]] در شهر [[بغداد]] در زمان [[حکومت عثمانی]]، و از بزرگان طريقه [[قادریه]] و از خاندان گیلانی، عالم، فقيه، [[محدث]]. او در عصری می‌زیست که در [[جهان اسلام]] انواع آشفتگی‌های سیاسی و مذهبی وجود داشت.

=نسب=

 

 

=زندگی=

 

زین الدین کبیر: [[سادات|نقیب]] سادات در [[بغداد]] بود.سید زین الدین کیلانی در 15 شوال 891 هجری قمری / 1486 م در بغداد به دنیا آمد.وی با اعتبار و منزلت، عالمی فعال، در زمانی که فارغ التحصیل از علوم مختلف شد به کسوت شيخ السجادة القادرية درآمد و مشغول عبادت شد.

و اوّل نقیب سادات در بغداد شد. و فردی سخاوتمند، خیرخواه و صاحب مال و منزلت فراوان بود.

او در سال 914 هجری قمری / 1508 م تا سال 941 هجری قمری / 1534 م در دوران اشغال بغداد نقش بسزایی داشت.او بسیار مشتاق خدمت به کشور و حکومت <ref>كتاب: محاظرات في التاريخ الإسلامي ،د/ جمال الدين فالح الكيلاني ،مكتبة المصطفى ،القاهرة ،2011 ،ص672</ref>به ویژه در زمان حضور در مسجد جدش شیخ [[عبدالقادر گیلانی]] بود.

صاحب قلائد الجواهر ص 55 گفته است:و در بغداد جماعتی در حرم استاد ما شیخ عبدالقادر به ادّعای این که از اولاد او رضی الله عنهم نزد عوام شناخته می شدند و نزد آنان منزلت و حرمت داشتند و رزق و روزی و حقوقی داشتند. تا به فقرا و کسانی که به زاویه رفت و آمد می کردند کمک و خدمت کنند.

در ص 56 گفته: یکی از آنها را در شهر قسطنطنیه در سال 946 ق / 1539 م ملاقات کردم و او را شیخ زین الدین نامیدند.و مقامات او بیشتر به برکت جدش استاد ما شیخ عبدالقادر رضی الله عنه بود.

در همان سال در گوشه جدش به بغداد بازگشت و در همه امور خیریه مشارکت داشت.از جمله اینکه تمام دارایی خود را در داخل و خارج بغداد وقف کرد و این وقف در متن آن در نامه واو ذکر خواهد شد و سلطان سلیمان با تصرف نقابت سادات در بغداد او را به این امر منصوب کرد.او یک پسر داشت، ولی الدین بن الشیخ زین الدین کیلانی: دومین نقیب اشراف در بغداد بود:

و به آنان طعام می داد و نیکو و صالح با آنان رفتار می کرد و در سال 1027 ق / 1617 م وفات یافت. او در مقبره گیلانی به خاک سپرده شد<ref>كتاب :جامع الانوار في مناقب الابرار، نظمي زادة،ورقة 231 ،مخطوطة متحف طوب قابي باسطنبول، برقم1204e.h</ref>.

او امام جماعت مسجد جدش عبدالقادر گیلانی نماز می خواند بود و او بود که در یازدهم ربیع الثانی در ولادت عبدالقادر گیلانی در مسجد گیلانی دستور به خواندن مولودی داد.  

او به پاکدامنی و پرهیزگاری معروف بود و در سال 1075 هجری قمری / 1664 م در بغداد درگذشت<ref>كتاب :كشف الكربة برفع الطلبة ،للانصاري ،تحقيق عبد الرحيم عبد الرحمن عبد الرحيم، المجلة التاريخية ،مجلد32،لسنة 1976 ،ص123</ref>.

پس از او حسام الدین بن الشیخ نورالدین گیلانی: او مصداق پرهیزکاری و درستکاری، مرجع شکایت در خانه اش بود، عالم، نیکوکار، عادل و بسیار ترسان از خدای متعال بود.  

برخی از معاصران او درباره او گفته اند: مدت زیادی با شیخ حسام الدین قدری همراهی کردیم و در بغداد باتقواتر و پاکتر از شیخ حسام الدین قادری ندیدیم.

در سال 1145 هجری قمری / 1732 م باران قطع شد و در بغداد خوشکسالی اوج گرفت، پس هر چه داشت بیرون آورد و بین فقرا و نیازمندان تقسیم کرد. وی در سال 1163 هجری قمری / 1749م در بغداد درگذشت و در صحن مقبره گیلانی به خاک سپرده شد. (این حسام الدین نقیب دو پسر داشت به نام های محمد درویش بن حسام الدین و از فرزندان نقیب عبدالرحمن گیلانی بودند)<ref>كتاب:الاسر الحاكمة في العراق في العصور المتاخرة ،د/عماد عبد السلام رؤوف، دار الحكمة ،بغداد،1998 ،ص164</ref>.در بغداد خاندان مصطفی الحجی آلوسی و حسام الدین پسر دیگر به نام یحیی بن حسام الدین است و از اولاد او الحجیه فرزند ولی الدین قادری است وآل المطلك از فرزندان ابوبکر بن یحیی در دیالی است<ref>مخطوطة:سلسلة نسب ال يحيى بن حسام الدين الكيلاني وذريته، 1790 م، محفوظة عند الاسرة الكيلانية في ديالى، وطولها ،7 متر، تحقيق :المهندس عبد الستار هاشم سعيد الكيلاني والدكتور جمال الدين فالح الكيلاني ،1999</ref>.

زين الدين الكبيرالقادري از شيخ و پدرش السيد شرف الدين القادري از شيخ و پدرش السيد شمس الدين القادري از شيوخ واجدادش از جدشان السيد محمد الهتاك از شيخ و پدرش السيد عبد العزيز القادري از شيخ و پدرش سلطان الأولياء والعارفين السيد الشيخ [[عبدالقادر گیلانی|عبد القادر الجيلاني]] از القاضي الشيخ أبو سعيد المبارك المخزومي از الشيخ علي الحكاري از الشيخ أبو فرج الطوسي از الشيخ [[شبلی|أبو بكر الشبلي]] از الشيخ عبد الواحد التميمي از شيخ الطائفتين [[جنید بغدادی|الشيخ الجنيد]] از داییش [[سری سقطی|السري السقطي]] از الشيخ معروف الكرخي از الشيخ داود الطائي از الشيخ حبيب العجمي از الشيخ التابعي [[حسن بصری|الحسن البصري]] از [[امیر المؤمنین|أمير المؤمنين]] [[علی بن ابی طالب|علي بن أبي طالب]]<ref>كتاب: محاظرات في التاريخ الإسلامي ،د/ جمال الدين فالح الكيلاني ،مكتبة المصطفى ،القاهرة ،2011 ،ص672</ref><ref>كتاب :جامع الأنوار في مناقب الابرار، نظمي زادة ،مخطوطة متحف طوب قابي بإسطنبول، برقم1204e.h</ref>.

=وفات=

وی در سال 1027 ق / 1617 م درگذشت و او در صحن مقبره جدش عبدالقادر گیلانی به خاک سپردند<ref>كتاب :تاريخ الاسرة الكيلانية في ديالى، منصور الكيلاني، مكتبة الأندلس ،بيروت،1958 ،ص612</ref>.

=پانویس=

{{پانویس|2}}

[[رده: تصوف]]