۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سرزمین ها' به 'سرزمینها') |
جز (جایگزینی متن - 'پژوهشگران' به 'پژوهشگران') |
||
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
در زمین مرتفعی، در جنوب قصر المعشوق و تقریباً مقابل جوسق خاقانی، در سمت غربی رود دجله، واقع است و به نام گنبد صُلَیبی (القبة الصُلَیبیة) شناخته میشود. این بنا، مقبرهای از قرن سوم هجری است که باید آن را از قدیمیترین بناهای آرامگاهی اسلامی که تا به امروز باقی مانده است، به شمار آورد. ساختمان بنا، در گذر زمان، بهصورت نیمه ویرانه تبدیل شده و گنبد آن، فرو ریخته بود. اما در دوره اخیر، باستانشناسان، آن را بازسازی کردهاند. | در زمین مرتفعی، در جنوب قصر المعشوق و تقریباً مقابل جوسق خاقانی، در سمت غربی رود دجله، واقع است و به نام گنبد صُلَیبی (القبة الصُلَیبیة) شناخته میشود. این بنا، مقبرهای از قرن سوم هجری است که باید آن را از قدیمیترین بناهای آرامگاهی اسلامی که تا به امروز باقی مانده است، به شمار آورد. ساختمان بنا، در گذر زمان، بهصورت نیمه ویرانه تبدیل شده و گنبد آن، فرو ریخته بود. اما در دوره اخیر، باستانشناسان، آن را بازسازی کردهاند. | ||
درباره وجه تسمیه و کاربری این بنا، میان | درباره وجه تسمیه و کاربری این بنا، میان پژوهشگران اختلافنظر وجود دارد، برخی آن را محل اعدام و به صلیبکشیدن مخالفان حکومت عباسیان دانستهاند، برخی نیز آن را مقبره همسر یکی از خلفای عباسی که از قبیله صلیب بوده، به شمار آوردهاند. | ||
هرتسفلد، باستانشناس آلمانی، اشاره کرده است که در جریان کاوشهای باستانشناسی خود در این بنا، در سال ۱۹۱۱ م، در سردابهای زیر بنا، سه قبر یافته است که با توجه به اشاره مورخان، مبنی بر وفات و دفن سه تن از خلفای عباسی کنار یکدیگر در سامرا، بنابراین به احتمال زیاد، این بنا را باید مقبره آنها دانست. این سه خلیفه عباسی، عبارتاند از: منتصر (متوفای ۲۴۸ ه. ق)، معتز (متوفای ۲۵۵ ه. ق) و مهتدی (متوفای ۲۵۶ ه. ق). | هرتسفلد، باستانشناس آلمانی، اشاره کرده است که در جریان کاوشهای باستانشناسی خود در این بنا، در سال ۱۹۱۱ م، در سردابهای زیر بنا، سه قبر یافته است که با توجه به اشاره مورخان، مبنی بر وفات و دفن سه تن از خلفای عباسی کنار یکدیگر در سامرا، بنابراین به احتمال زیاد، این بنا را باید مقبره آنها دانست. این سه خلیفه عباسی، عبارتاند از: منتصر (متوفای ۲۴۸ ه. ق)، معتز (متوفای ۲۵۵ ه. ق) و مهتدی (متوفای ۲۵۶ ه. ق). | ||