سخنرانی رئیس جمهور ایران در بیست و هشتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

ما باید همکاری‌های اسلامی را آغاز کنیم. اگر مذاهب مختلف، همکاری را شروع کردند، حتی در نوشتن یک تفسیر مشترک، حتی در نوشتن یک تاریخ مشترک، نوشتن فقه مشترک. اگر همکاری‌ها در زمینه مسایل اجتماعی و فرهنگی آغاز شد، ما می‌‌توانیم به سمت وحدت حرکت کنیم.

اگر بناست همه ما متحد باشیم از دوران دبستان در کتاب‌های دبستانی همدیگر را به رسمیت بشناسیم، مذاهب اسلامی را به عنوان شعبه‌ها و شاخه‌های یک دین به رسمیت بشناسیم، اگر بناست ما به وحدت و اتحاد برسیم در دانشگاه‌‌ها، حوزه‌های علمیه و مدارس دینی همدیگر را به رسمیت بشناسیم. معنای وحدت و اتحاد این نیست که کسی از مسیر خود دست بردارد، معنایش سعه‌صدر، مدارا و جوانمردی است. همه همدیگر را به عنوان مسلمان بشناسیم و قبول کنیم که لا اله الا الله ادامه‌اش فلاح است ضلالت نیست. اگر گفتار پیامبر ما این بوده است که قولوا لااله إلا الله تفلحوا امروز هم بدانیم گویندگان لا اله الا الله و آنها که جز الله را معبودی نمی‌دانند و نمی‌پذیرند و فرمان هیچ کس جز خداوند را اطاعت نمی‌کنند، در مسیر فلاح و رستگاری هستند.

اگر ما وحدت دنیای اسلام را می‌خواهیم باید تضاد منافع را از بین ببریم. اگر وحدت دنیای اسلام را می‌خواهیم باید تهدیدات مشترک جهان اسلام را برای همدیگر تبیین کنیم و آن تهدیدات را تهدیدات همه بدانیم.