confirmed
۲٬۱۶۵
ویرایش
←معنای لغوی سنت در زبان عربی
| خط ۹: | خط ۹: | ||
=== معنای لغوی سنت در زبان عربی === | === معنای لغوی سنت در زبان عربی === | ||
طریحی معتقد است «سنت» در لغت به معنای راه و روش می‌باشد | طریحی معتقد است «سنت» در لغت به معنای راه و روش می‌باشد و جمع آن «سنن» است. <ref>فخرالدین الطریحی، مجمع البحرین، ج 6، ص 269.</ref> | ||
همچنین ابن‌منظور و زبیدی گفته‌اند سنت در اصل به معنای طریق و راه است و آن همان راهی است که انسان‌های نخستین بنا نهاده‌اند و مسلک و راه عبور برای آیندگان، قرار گرفته است. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ج13، ص226و مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج 18، ص 300</ref> | |||
و باز زبیدی می‌نویسد: «والسنة: السیرة حسنة کانت أو قبیحة؛ <ref>مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج 18، ص 300</ref> سنت شامل سیره خوب و بد می‌شود.» | و باز زبیدی می‌نویسد: «والسنة: السیرة حسنة کانت أو قبیحة؛ <ref>مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج 18، ص 300</ref> سنت شامل سیره خوب و بد می‌شود.» | ||
صاحب تهذیب اللغه می‌نویسد: «و السنة الطریقة المستقیمة المحمودة، ولذلک قیل: فلان من أهل السنة <ref>محمد الأزهری، تهذیب اللغة، ج 12، ص 210.</ref>)؛ سنت عبارت از راه پسندیده مستقیم است و این که می‌گویند فلانی اهل سنت است یعنی اهل راه مستقیم و پسندیده است». | صاحب تهذیب اللغه می‌نویسد: «و السنة الطریقة المستقیمة المحمودة، ولذلک قیل: فلان من أهل السنة <ref>محمد الأزهری، تهذیب اللغة، ج 12، ص 210.</ref>)؛ سنت عبارت از راه پسندیده مستقیم است و این که می‌گویند فلانی اهل سنت است یعنی اهل راه مستقیم و پسندیده است». | ||