سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره بقره.jpg |جایگزین=سوره بقره]]

</div>

'''سوره بقره''' دومین سوره [[قرآن کریم]] سوره بقره می‌باشد و بزرگترین سوره محسوب می‌شود به طوری که شروع آن از جزء اول بوده و در جزء سوم به پایان می‌رسد. اولین سوره مدنی که بعد از [[هجرت]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم(صلی الله علیه)]] به [[مدینه]] در زمانهای متعدد و به تدریج [[نزول قرآن|نازل]]6 شده است سوره بقره می‌‌باشد این سوره دارای 286 آیه می‌‌باشد.

علت اینکه این سوره به نام "بقره" نامگذاری شده است به داستانی که درباره گاو [[بنی اسرائیل]] در آیات 67 الی 73 روایت شده است بر می‌‌گردد.

«سوره سید قرآن»؛ به خاطر روایتی از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] که سوره بقره را به این وصف خوانده است<ref>الکشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج1، ص 303.</ref>.

# بیان تاریخ [[پیامبران]]، به ویژه [[حضرت موسی|موسی(علیه السلام)]] و مناقشۀ آن حضرت با [[آیین یهودیت|یهودیان]] در عقاید و کارهای آنان؛

بحثهایی بسیار مفصل و طولانی درباره یهود و منافقان و موضع گیریهای خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع کارشکنیهای آنان در این رابطه؛

بحثهایی در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصا ابراهیم و [[حضرت موسی|موسی(علیه السلام)]]؛

# ابیّ‌بن‌کعب از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه)]] نقل می‌کند که فرمود: «هر کسی سوره بقره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فدا کاران در راه خدا را می‌دهند».

# روایت شده است که [[حضرت محمد (ص)|رسول اکرم(صلی الله علیه)]] جمعیّتی را به مکانی فرستاد. سپس خودش به دنبال آنان رفت و از یک یک آنان می‌پرسید که از [[قرآن]] چه مقدار و کدام سوره را حفظ داری تا به جوانی که از همه سنّش کمتر بود رسید، او در جواب این سؤال قسمتی از قرآن و سوره بقره را نام برد که حفظ دارد حضرت رو به جمعیت کرد و گفت: اکنون بروید و این جوان امیر بر شما است. گفتند: یا رسول‌اللَّه او از همه ما کم سن تر است. حضرت فرمود: آری ولی سوره بقره را حفظ دارد.

# از رسول اکرم(صلی الله علیه) پرسیدند: چه سوره‌ای از قرآن افضل سوره‌ها است؟ حضرت فرمود: سوره بقره. عرض کردند: کدام آیات سوره بقرۀ از بقیه برتر است؟ فرمود: [[آیت الکرسی|آیةالکرسی]].

# [[امام صادق(علیه السلام)]] فرمود: هر که سوره بقره و [[آل عمران]] را بخواند روز قیامت آن دو سوره چون ابر یا پرده بر سرش سایه می‌‌افکند<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج1، ص54 و 55.</ref>.

سوره بقره همه‌اش مدنی است جز یک آیه و آن «وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَی اللَّهِ» (بترسید از روزی که همه بسوی خدا باز می‌گردید) که در [[منا]] سال [[حجة الوداع]] نازل شد<ref>همان، ص 54</ref>.

تاریخ نزول سوره بقره ما بین [[هجرت]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] به [[مدينه|مدینه]] و [[جنگ بدر]] می‌باشد<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإکسير، مقدمه اول ص 19</ref>.

هر یک از این گروهها و فعالیت‌های آنها زمینه ساز نزول آیاتی از سوره بقره شد؛ برای مثال ترکیب خاص اجتماعی مدینه در مقطع نزول، زمینه ساز نزول آیاتی درباره گروههای مزبور و اوصاف آنها در آیات سه تا بیست شد که اوصاف پرهیزگاران، کافران و منافقان را بیان می‌‌کند<ref>تسنيم، ج 2، ص 45- 62</ref>؛ اما چون نفاق هنوز چندان آشکار نشده بود تنها در چند آیه، آن هم با تعبیر «مِنَ النَّاسِ» از منافقان یاد شده است. یهودیان نیز چون مهم‌ترین گروه مخالف اسلام و نظام اسلامی بودند بیش از سیویک آیه سوره بقره درباره آنان نازل شده است<ref>همان، ص 55</ref>؛

همچنین فراهم شدن زمینه مناسب برای تشریع احکام فقهی بر اثر استقرار نظام اسلامی و استقبال مردم از اسلام موجب نزول آیات فراوانی درباره احکام فرعی شد، از این رو مسائل عبادی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و کیفری فراوانی در این سوره آمده است. (آیات 168- 284) در اثنای آیات سوره برخی موضوعات دیگر نیز مطرح شده است که به ظاهر پیوندی با فضای نزول آن ندارد؛ ولی به اعتقاد مفسران چنین نیست؛ مثلًا داستان حضرت ابراهیم(علیه السلام) در آیات یکصدوبیست‌وچهار تا یکصدوچهل‌ویک به تعبیر [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]]<ref>الميزان، ج 1، ص 151</ref> به منزله مقدمه و زمینه ساز آیات تغییر قبله و آیات [[احکام حج]] است<ref>ويکی فقه، فضای نزول سوره بقره</ref>.  

این سوره با حروف مقطعه شروع شده است و یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.

روایت از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.  

== منبع ==