confirmed، مدیران
۳۲٬۹۱۵
ویرایش
←سجده
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←سجده) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
این سوره به سبب آیه پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث [[سجده]] [[واجب]] می‌شود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره [[معاد]]، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن می‌گوید و به منکرانِ [[قیامت]] هشدار عذاب می‌دهد و [[ثواب]] مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که برای انسان قابل تصور نیست. آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] دانسته‌اند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر [[شب جمعه]] بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته او را می‌بخشد و از دوستان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم)]] و [[اهل بیت|اهل‌بیت]] خواهد بود. | این سوره به سبب آیه پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث [[سجده]] [[واجب]] می‌شود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره [[معاد]]، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن می‌گوید و به منکرانِ [[قیامت]] هشدار عذاب می‌دهد و [[ثواب]] مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که برای انسان قابل تصور نیست. آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] دانسته‌اند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر [[شب جمعه]] بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته او را می‌بخشد و از دوستان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم)]] و [[اهل بیت|اهل‌بیت]] خواهد بود. | ||
=سجده= | == سجده == | ||
گذاشتن پیشانی بر زمین برای اظهار فروتنی و تذلل<ref>قاموس قرآن، ج 3، ص 225.</ref>. | گذاشتن پیشانی بر زمین برای اظهار فروتنی و تذلل<ref>قاموس قرآن، ج 3، ص 225.</ref>. | ||