سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)')
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره صافات.jpg |جایگزین=سوره صافات]]</div>
'''سوره صافات''' سی و هفتمین سوره است که [[مکی]] و 182آیه دارد. مشابه این سوره از نظر نام، [[سوره صف]] است که اشاره به صفوف محکم رزمندگان در صحنه‌های [[جنگ]] دارد. این سوره نخستین سوره از [[قرآن کریم]] است که با [[قسم|سوگند]] آغاز می‌شود. همانند دیگر [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]]، بیشتر [[آیات]] این سوره نیز درباره مبدأ و [[معاد]] و با تذکر و انذار همراه است.
هم‌چنین به تاریخ پیامبرانی هم‌چون [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[اسحاق]]، [[موسی]]، [[هارون]]، [[الیاس]]، [[لوط]] و [[یونس]]، اشاره شده و در این میان زندگی [[حضرت ابراهیم]] مشروح‌تر آمده است. عقاید باطل [[مشرکان]] در مورد رابطه [[خداوند]] با [[جن]] یا [[فرشتگان]] به شدّت محکوم شده و پیروزی نهایی حق بر [[کفر]] و [[شرک]] و نفاق مطرح گردیده است.
بر قرائت سوره صافّات در روزهای [[جمعه]] تأکید شده و تلاوت آن موجب گشایش در رزق و بیمه شدن مال و فرزندان از [[شیطان]] می‌شود.


<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره صافات.jpg |جایگزین=سوره صافات]]
== سوره صافات ==
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
صافات به طوری که گفته<ref>مجمع البيان، ج 8، ص 437.</ref> شده- جمع" صافه" است و" صافه" نیز جمع" صاف"- با تشدید- است و مراد از این کلمه جماعتی است که: افراد آن در صفی منظم قرار داشته باشند<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 17، ص179.</ref>.
!نام
!سوره صافات
|-
|شماره سوره
|۳۷
|-
|جزء
|۲۳
|-
|ترتیب نزول
|۵۶
|-
|مکی • مدنی
|مکی
|-
|تعداد آیات
|۱۸۲
|-
|تعداد کلمات
|۸۶۶
|-
|تعداد حروف
|۳۹۰۳
|-
|}
</div>
'''سوره صافات''' سی و هفتمین سوره است که [[مکی]] و 182آیه دارد. مشابه این سوره از نظر نام، [[سوره صف]] است که اشاره به صفوف محکم رزمندگان در صحنه‌های جنگ دارد. این سوره، نخستین سوره از [[قرآن کریم]] است که با سوگند آغاز می‌شود. همانند دیگر [[سوره های مکی|سوره‌های مکی]]، بیشتر [[آیات]] این سوره نیز درباره ی مبدأ و [[معاد]] و با تذکر و انذار همراه است.
همچنین به تاریخ پیامبرانی همچون [[نوح]]، [[ابراهیم]] ،[[اسحاق]] ،[[موسی]] ،[[هارون]]، [[الیاس]]، [[لوط]] و [[یونس]]، اشاره شده و در این میان زندگی [[حضرت ابراهیم]] مشروح تر آمده است. عقاید باطل [[مشرکان]] در مورد رابطه [[خداوند]] با [[جن]] یا [[فرشتگان]] به شدّت محکوم شده و پیروزی نهایی حقّ بر [[کفر]] و [[شرک]] و نفاق مطرح گردیده است.
بر قرائت سوره صافّات در روزهای [[جمعه]] تأکید شده و تلاوت آن،موجب گشایش در رزق و بیمه شدن مال و فرزندان از [[شیطان]] می‌شود.


=سوره صافات=
== مفهوم کلی سوره ==
صافات به طورى که گفته<ref>مجمع البيان، ج 8، ص 437.</ref> شده- جمع" صافه" است و" صافه" نیز جمع" صاف"- با تشدید- است، و مراد از این کلمه جماعتى است که: افراد آن در صفى منظم قرار داشته باشند<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 17، ص179.</ref>.
* یادآوری [[توحيد|توحید]] و نفی شرک؛
* [[معاد]] و گفت وگوی [[جهنم|دوزخیان]] و [[بهشت|بهشتیان]]؛
* داستان [[پیامبران]] الهی (نوح، ابراهیم، اسحاق، الیاس، لوط و ...).<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 201.</ref>


=مفهوم کلی سوره=
== اسامی سوره ==
*یادآورى [[توحيد|توحید]] و نفى شرک ؛
# صافات،
*
# ذبیح<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص198.</ref>.
*[[معاد]] و گفت وگوى دوزخیان و بهشتیان ؛
*
*داستان پیامبران الهى (نوح، ابراهیم، اسحاق، الیاس، لوط و ...).<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 201.</ref>
*


=اسامی سوره=
== علت نام‌گذاری ==
#صافات،
[[سوره صافات]]؛ این نام از آیۀ اول این سوره گرفته شده که [[خدا]] به صف کشیدگان (یعنی [[ملائکه|فرشتگان]] صف کشیده یا مجاهدان یا نمازگزاران صف کشیده) [[قسم|سوگند]] یادکرده است<ref>همان، ص 203.</ref>.
#
#ذبیح<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص198.</ref>.


=علت نام‌گذاری=
«سوره ذبیح»؛ این اسم هم در برخی منابع تفسیری آمده است ولی مستند خاصی برای آن ذکر نشده است. [[محمد سید طنطاوی]] هم در تفسیرش این اسم را در تفسیر سوره صافات از برخی از علماء نقل کرده است و علت آن‌ را وجود قصۀ ذبیح در این سوره عنوان کرده است<ref>التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج 12، ص 63.</ref>.
«سوره صافات»؛ این نام از آیۀ اول این سوره گرفته شده که خدا به صف کشیدگان (یعنى فرشتگان صف کشیده یا مجاهدان یا نمازگزاران صف کشیده) سوگند یادکرده است<ref>همان، ص 203.</ref>.


«سوره ذبیح»؛ این اسم هم در برخی منابع تفسیری آمده است ولی مستند خاصی برای آن ذکر نشده است [[محمد سید طنطاوی]] هم در تفسیرش این اسم را در تفسیر سوره صافات از برخی از علماء نقل کرده است و علت آن‌ را وجود قصۀ ذبیح در این سوره عنوان کرده است<ref>التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج 12، ص 63.</ref>.  
== تعداد آیات و کلمات و حروف ==
* سوره صافات صدوهشتادودو آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 8، ص 138.</ref>.
* سوره صافات هشتصدوشصت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است.)
* سوره صافات سه‌هزاروهشتصدوبیست‌وشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است.)


=تعداد آیات و کلمات و حروف=
== اهداف و آموزه‌ها ==
سوره صافات صدوهشتادودو آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 8، ص 138.</ref>.


سوره صافات هشتصدوشصت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است.)
هدف‌های اساسی سوره صافات عبارت انداز:
# یادآوری [[توحید]] با نفی [[شرک]]؛
# یادآوری [[قیامت]]؛
# گزارش از تاریخ پیامبران بزرگ به صورت فشرده و مؤثر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


سوره صافات سه‌هزاروهشتصدوبیست‌وشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است.)
== محتوا و موضوعات ==
سوره صافات نیز به حکم آنکه از سوره‌های مکی است ویژگی‌های کلی سوره‌های مکی را در بر دارد و بیشتر از هر چیز روی اصول معارف و عقائد اسلامی‌ در ناحیه مبدأ و [[معاد]] تکیه می‌کند و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، [[شرک|مشرکان]] را مورد شدیدترین سرزنش‌ها قرار می‌دهد و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا می‌سازد.


=اهداف و آموزه‌ها=
به طور کلی محتوای این سوره در پنج بخش خلاصه می‌شود:
هدف‌هاى اساسى سوره صافات عبارت انداز:
=== بخش اول ===
بحثی پیرامون گروه‌هایی از [[ملائکه]] و [[ملائکه|فرشتگان]] خداوندو در مقابل آنها گروهی از [[شیطان|شیاطین]] سرکش و سرنوشت آنها مطرح می‌سازد.


#
=== بخش دوم ===
#یادآورى توحید با نفى شرک؛
از [[کافر|کفار]] و انکارشان نسبت به [[نبوت]] و [[معاد]] و عاقبت کار آنها در قیامت سخن می‌گوید و در همین رابطه بحث آنها را با یکدیگر در [[روز قيامت|روز قیامت]] و انداختن [[گناه]] به گردن هم و گرفتاری تمام آنها در چنگال عذاب الهی و نیز بخشی از نعمت‌های مهم بهشتی و لذات و زیبائی‌ها و شادکامی‌های بهشتیان را شرح می‌دهد.
#
#یادآورى قیامت؛
#
#گزارش از تاریخ پیامبران بزرگ به صورت فشرده و مؤثر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
=== بخش سوم ===
سوره صافات نیز به حکم آنکه از سوره‌هاى مکى است ویژگی‌هاى کلى سوره‌هاى مکى را در بر دارد، و بیشتر از هر چیز روى اصول معارف و عقائد اسلامى‌ در ناحیه مبدأ و معاد تکیه مى‌کند، و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، مشرکان را مورد شدیدترین سرزنش‌ها قرار مى‌دهد، و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا مى‌سازد.
قسمتی از تاریخ انبیای بزرگی، مانند نوح، ابراهیم، اسحاق، موسی، هارون، الیاس، لوط و یونس(علیهم‌السلام) را به صورت فشرده و در عین حال بسیار مؤثر و نافذ بازگو می‌کند ولی در این میان بحث درباره ابراهیم قهرمان بت‌شکن و مواقف مختلف زندگی او مشروح‌تر آمده است و هدف اصلی آن است که بیانات گذشته با ذکر این شواهد عینی از تاریخ انبیاء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد و حقائق کلی عقلی در قالب‌های حسی مجسم شود.


به طور کلى محتواى این سوره در پنج بخش خلاصه مى‌شود:
=== بخش چهارم ===
از یکی از انواع شرک که می‌توان آن را بدترین نوع شرک دانست یعنی اعتقاد به رابطه خویشاوندی میان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث می‌کند و در جمله‌های کوتاهی چنان این عقیده پوشالی را در هم می‌کوبد که کمترین بهایی برای آن باقی نمی‌ماند.


'''بخش اول:'''
=== بخش پنجم ===
بحثى پیرامون گروه‌هایى از ملائکه و فرشتگان خداوند، و در مقابل آنها گروهى از شیاطین سرکش و سرنوشت آنها مطرح مى‌سازد.
که آخرین بخش این سوره است و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزی لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و [[نفاق]] و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهی، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبت‌های ناروایی که [[شرک|مشرکان]] به او می‌دهند بیان می‌کند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان می‌دهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>.


بخش دوم:
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
از کفار، و انکارشان نسبت به [[نبوت]] و [[معاد]]، و عاقبت کار آنها در قیامت سخن مى‌گوید، و در همین رابطه بحث آنها را با یکدیگر در [[روز قيامت|روز قیامت]]، و انداختن [[گناه]] به گردن هم، و گرفتارى تمام آنها در چنگال عذاب الهى، و نیز بخشى از نعمتهاى مهم بهشتى و لذات و زیبائی‌ها و شادکامی‌هاى بهشتیان را شرح مى‌دهد.
[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گوید: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «کسی که سوره و الصافات را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرماید به عدد هر [[جن]] و [[شیطان|شیطان‌های]] دورو از شرک بری شود و دو [[فرشته]] حافظ او برایش در [[روز قيامت|روز قیامت]] [[شهید|شهادت]] دهند که او مؤمن به [[پیامبران]] بوده است».


'''بخش سوم:'''
[[حسين‌بن‌ابی‌العلاء|حسین‌بن‌ابی‌العلاء]] از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|حضرت صادق(علیه‌السلام)]] روایت کرده که فرمود: «هر کس سوره الصافات را در هر جمعه بخواند همیشه از هر آفت و بلائی محفوظ خواهد بود و هر بلیّه از او در زندگانی دنیا رفع خواهد شد و در دنیا به وسیع‌ترین روزی‌ها روزی داده خواهد شد و [[خداوند]] نمی‌رساند در مال و فرزند و بدنش هیچ بدی از [[شيطان|شیطان]] پلید رانده شده و از هیچ ستمکار لجوجی به او صدمه نخواهد رسید و اگر در روز و یا شب آن بمیرد خداوند او را شهید مبعوث فرماید و شهید بمیراند و با شهیدان داخل [[بهشت]] کند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 447.</ref>.
قسمتى از تاریخ انبیاى بزرگى، مانند نوح، ابراهیم، اسحاق، موسى،‌ هارون، الیاس، لوط و یونس علیهم‌السلام را به صورت فشرده و در عین حال بسیار مؤثر و نافذ بازگو مى‌کند، ولى در این میان بحث در باره ابراهیم قهرمان بت شکن، و مواقف مختلف زندگى او مشروح تر آمده است، و هدف اصلى آن است که بیانات گذشته با ذکر این شواهد عینى از تاریخ انبیاء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد، و حقائق کلى عقلى در قالب‌هاى حسى مجسم شود.


'''بخش چهارم:'''
== محل و زمان نزول ==
از یکى از انواع شرک که مى‌توان آن را بدترین نوع شرک دانست یعنى اعتقاد به رابطه خویشاوندى میان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث مى‌کند، و در جمله‌هاى کوتاهى چنان این عقیده پوشالى را در هم مى‌کوبد که کمترین بهایى براى آن باقى نمى‌ماند.
* سوره صافات در [[مكه|مکه]] بر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر‌اسلام‌(صلی الله علیه وآله وسلم)]] نازل شده است<ref>همان.</ref>.
* تاریخ نزول سوره صافات در ما بین [[سوره اسراء]] و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از [[سوره لقمان]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.


'''بخش پنجم'''
== فضای نزول ==
که آخرین بخش این سوره است، و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزى لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و نفاق، و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهى، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبت‌هاى ناروایى که مشرکان به او مى‌دهند بیان می‌کند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان مى‌دهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>.
دقت در آیات سوره صافات نشان می‌دهد که وضع آن روز [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مشرکین]] سبب نزول آن حقائق جاودان از طرف خداوند سبحان شده است که پیوسته به مردان الهی جهت بدهد و [[كفر|کفر]] و شرک را بکوبد.


=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
آیات شریفه آن در آهنگی بسیار رسا و اعجاب انگیز است که با کمترین تفکر در وضع آن روز مکّه شکّی نمی‌ماند در این‌که این آیات از جانب آفریننده جهان نازل شده است و از آن عجیب تر آیه «وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ» است که خداوند خود به پیامبران (به بشر موحّد و منادی توحید) سلام می‌دهد چنان که در‌باره نوح، ابراهیم، موسی، [[هارون]] و [[الياس|الیاس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.
[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] گوید: [[رسول خدا (ص)|رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم]] فرمود: «کسى که [[سوره و الصافات]] را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرماید به عدد هر جن و شیطان‌هاى دور، و از شرک برى شود و دو [[فرشته]] حافظ او برایش در [[روز قيامت|روز قیامت]] شهادت دهند که او مؤمن به پیامبران بوده است».


[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء|حسین‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام صادق |حضرت صادق علیه السلام]] روایت کرده که فرمود: «هر کس سوره الصافات را در هر [[جمعه]] بخواند همیشه از هر آفت و بلائى محفوظ خواهد بود و هر بلیّه از او در زندگانى دنیا رفع خواهد شد و در دنیا به وسیع ترین روزی‌ها روزى داده خواهد شد و [[خداوند]] نمی‌رساند در مال و فرزند و بدنش هیچ بدى از [[شيطان|شیطان]] پلید رانده شده و از هیچ ستمکار لجوجى به او صدمه نخواهد رسید و اگر در روز و یا شب آن بمیرد خداوند او را شهید مبعوث فرماید و شهید بمیراند و با شهیدان داخل [[بهشت]] کند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 447.</ref>.  
== ویژگی ==
سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع می‌شود، سوگندهایی پر معنا و اندیشه‌انگیز، سوگندهایی که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان می‌کشاند و آمادگی برای پذیرش حقایق می‌دهد.
آیات این سوره کوتاه و دارای سرعت و آهنگ و کثرت عرصه‌ها و چشم‌اندازها و پر از داستان‌های پیامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


=محل و زمان نزول=
هم‌چنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیه‌ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «[[بني إسرائيل|بنی إسرائیل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم|مریم]]، [[طه]]، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
سوره صافّات در [[مكه|مکه]] بر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نازل شده است<ref>همان.</ref>.


تاریخ نزول سوره صافات در ما بین اسراء و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.
روایتی است که از رسول خدا‌(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 
=فضای نزول=
دقت در آیات سوره صافات نشان مى‌دهد که وضع آن روز [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مشرکین]] سبب نزول آن حقائق جاودان از طرف خداوند سبحان شده است که پیوسته به مردان الهى جهت بدهد و [[كفر|کفر]] و شرک را بکوبد.
 
آیات شریفه آن در آهنگى بسیار رسا و اعجاب انگیز است که با کمترین تفکر در وضع آن روز مکّه شکّى نمى‌ماند در این‌که این آیات از جانب آفریننده جهان نازل شده است و از آن عجیب تر آیه «وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ» است که خداوند خود به پیامبران (به بشر موحّد و منادى توحید) سلام مى‌دهد چنان که در باره نوح، ابراهیم، موسى، [[هارون]] و [[الياس|الیاس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.
 
=ویژگی=
سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع مى‌شود، سوگندهایى پر معنا و اندیشه انگیز، سوگندهایى که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان مى‌کشاند، و آمادگى براى پذیرش حقایق مى‌دهد.
 
آیات این سوره کوتاه و داراى سرعت و آهنگ و کثرت عرصه‌ها و چشم اندازها و پر از داستان‌هاى پیامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.
 
همچنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیه ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «[[بني إسرائيل|بنی إسرائیل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم|مریم]]، [[طه]]، أنبیاء ، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
 
روایتى است که از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئین را به جاى [[انجيل|انجیل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 
=منبع=
 
[https://quran.inoor.ir/fa/surah/37/ برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قرآن‌شناسی]]
== منابع ==
[[رده:سوره‌های مکی]]
[https://quran.inoor.ir/fa/surah/37/ برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
[[رده:سوره‌های دارای داستان تاریخی]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:سوره‌های مئون]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش