سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)')
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره صافات.jpg |جایگزین=سوره صافات]]</div>
'''سوره صافات''' سی و هفتمین سوره است که [[مکی]] و 182آیه دارد. مشابه این سوره از نظر نام، [[سوره صف]] است که اشاره به صفوف محکم رزمندگان در صحنه‌های [[جنگ]] دارد. این سوره نخستین سوره از [[قرآن کریم]] است که با [[قسم|سوگند]] آغاز می‌شود. همانند دیگر [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]]، بیشتر [[آیات]] این سوره نیز درباره مبدأ و [[معاد]] و با تذکر و انذار همراه است.
هم‌چنین به تاریخ پیامبرانی هم‌چون [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[اسحاق]]، [[موسی]]، [[هارون]]، [[الیاس]]، [[لوط]] و [[یونس]]، اشاره شده و در این میان زندگی [[حضرت ابراهیم]] مشروح‌تر آمده است. عقاید باطل [[مشرکان]] در مورد رابطه [[خداوند]] با [[جن]] یا [[فرشتگان]] به شدّت محکوم شده و پیروزی نهایی حق بر [[کفر]] و [[شرک]] و نفاق مطرح گردیده است.
بر قرائت سوره صافّات در روزهای [[جمعه]] تأکید شده و تلاوت آن موجب گشایش در رزق و بیمه شدن مال و فرزندان از [[شیطان]] می‌شود.


</div>
== سوره صافات ==
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره صافات.jpg |جایگزین=سوره صافات]]
صافات به طوری که گفته<ref>مجمع البيان، ج 8، ص 437.</ref> شده- جمع" صافه" است و" صافه" نیز جمع" صاف"- با تشدید- است و مراد از این کلمه جماعتی است که: افراد آن در صفی منظم قرار داشته باشند<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 17، ص179.</ref>.
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!سوره صافات
|-
|شماره سوره
|۳۷
|-
|جزء
|۲۳
|-
|ترتیب نزول
|۵۶
|-
|مکی • مدنی
|مکی
|-
|تعداد آیات
|۱۸۲
|-
|تعداد کلمات
|۸۶۶
|-
|تعداد حروف
|۳۹۰۳
|-
|}
</div>
'''سوره صافات''' سی و هفتمین سوره است که [[مکی]] و 182آیه دارد. مشابه این سوره از نظر نام، [[سوره صف]] است که اشاره به صفوف محکم رزمندگان در صحنه های جنگ دارد. این سوره، نخستین سوره از [[قرآن کریم]] است که با سوگند آغاز می شود.همانند دیگر [[سوره های مکی]]، بیشتر [[آیات]] این سوره نیز درباره ی مبدأ و [[معاد]] و با تذکّر و انذار همراه است.
همچنین به تاریخ پیامبرانی همچون [[نوح]]، [[ابراهیم]] ،[[اسحاق]] ،[[موسی]] ،[[هارون]]، [[الیاس]]، [[لوط]] و [[یونس]]، اشاره شده و در این میان زندگی [[حضرت ابراهیم]] مشروح تر آمده است. عقاید باطل [[مشرکان]] در مورد رابطه [[خداوند]] با [[جن]] یا [[فرشتگان]] به شدّت محکوم شده و پیروزی نهایی حقّ بر [[کفر]] و [[شرک]] و نفاق مطرح گردیده است.
بر قرائت سوره صافّات در روزهای [[جمعه]] تأکید شده و تلاوت آن،موجب گشایش در رزق و بیمه شدن مال و فرزندان از [[شیطان]] می شود.


=سوره صافات=
== مفهوم کلی سوره ==
* یادآوری [[توحيد|توحید]] و نفی شرک؛
* [[معاد]] و گفت وگوی [[جهنم|دوزخیان]] و [[بهشت|بهشتیان]]؛
* داستان [[پیامبران]] الهی (نوح، ابراهیم، اسحاق، الیاس، لوط و ...).<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 201.</ref>


صافات به طورى كه گفته<ref>مجمع البيان، ج 8، ص 437.</ref> شده- جمع" صافه" است و" صافه" نيز جمع" صاف"- با تشديد- است، و مراد از اين كلمه جماعتى است كه: افراد آن در صفى منظم قرار داشته باشند<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 17، ص179.</ref>.
== اسامی سوره ==
# صافات،
# ذبیح<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص198.</ref>.


=مفهوم کلی سوره=
== علت نام‌گذاری ==
[[سوره صافات]]؛ این نام از آیۀ اول این سوره گرفته شده که [[خدا]] به صف کشیدگان (یعنی [[ملائکه|فرشتگان]] صف کشیده یا مجاهدان یا نمازگزاران صف کشیده) [[قسم|سوگند]] یادکرده است<ref>همان، ص 203.</ref>.


*يادآورى [[توحيد]] و نفى شرك ؛
«سوره ذبیح»؛ این اسم هم در برخی منابع تفسیری آمده است ولی مستند خاصی برای آن ذکر نشده است. [[محمد سید طنطاوی]] هم در تفسیرش این اسم را در تفسیر سوره صافات از برخی از علماء نقل کرده است و علت آن‌ را وجود قصۀ ذبیح در این سوره عنوان کرده است<ref>التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج 12، ص 63.</ref>.
*
*[[معاد]] و گفت وگوى دوزخيان و بهشتيان ؛
*
*داستان پيامبران الهى (نوح، ابراهيم، اسحاق، الياس، لوط و ...).<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 201.</ref>
*


=اسامی سوره=
== تعداد آیات و کلمات و حروف ==
* سوره صافات صدوهشتادودو آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 8، ص 138.</ref>.
* سوره صافات هشتصدوشصت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است.)
* سوره صافات سه‌هزاروهشتصدوبیست‌وشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است.)


#صافات،
== اهداف و آموزه‌ها ==
#
#ذبیح<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص198.</ref>.


=علت نام‌گذاری=
هدف‌های اساسی سوره صافات عبارت انداز:
# یادآوری [[توحید]] با نفی [[شرک]]؛
# یادآوری [[قیامت]]؛
# گزارش از تاریخ پیامبران بزرگ به صورت فشرده و مؤثر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


«سوره صافات»؛ اين نام از آيۀ اول اين سوره گرفته شده كه خدا به صف كشيدگان (يعنى فرشتگان صف كشيده يا مجاهدان يا نمازگزاران صف كشيده) سوگند يادكرده است<ref>همان، ص 203.</ref>.
== محتوا و موضوعات ==
سوره صافات نیز به حکم آنکه از سوره‌های مکی است ویژگی‌های کلی سوره‌های مکی را در بر دارد و بیشتر از هر چیز روی اصول معارف و عقائد اسلامی‌ در ناحیه مبدأ و [[معاد]] تکیه می‌کند و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، [[شرک|مشرکان]] را مورد شدیدترین سرزنش‌ها قرار می‌دهد و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا می‌سازد.


«سوره ذبیح»؛ این اسم هم در برخی منابع تفسیری آمده است ولی مستند خاصی برای آن ذکر نشده است [[محمد سید طنطاوی]] هم در تفسیرش این اسم را در تفسیر سوره صافات از برخی از علماء نقل کرده است و علت آنرا وجود قصۀ ذبیح در این سوره عنوان کرده است<ref>التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج 12، ص 63.</ref>.  
به طور کلی محتوای این سوره در پنج بخش خلاصه می‌شود:
=== بخش اول ===
بحثی پیرامون گروه‌هایی از [[ملائکه]] و [[ملائکه|فرشتگان]] خداوندو در مقابل آنها گروهی از [[شیطان|شیاطین]] سرکش و سرنوشت آنها مطرح می‌سازد.


=تعداد آیات و کلمات و حروف=
=== بخش دوم ===
از [[کافر|کفار]] و انکارشان نسبت به [[نبوت]] و [[معاد]] و عاقبت کار آنها در قیامت سخن می‌گوید و در همین رابطه بحث آنها را با یکدیگر در [[روز قيامت|روز قیامت]] و انداختن [[گناه]] به گردن هم و گرفتاری تمام آنها در چنگال عذاب الهی و نیز بخشی از نعمت‌های مهم بهشتی و لذات و زیبائی‌ها و شادکامی‌های بهشتیان را شرح می‌دهد.


سوره صافات صدوهشتادودو آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 8، ص 138.</ref>.
=== بخش سوم ===
قسمتی از تاریخ انبیای بزرگی، مانند نوح، ابراهیم، اسحاق، موسی، هارون، الیاس، لوط و یونس(علیهم‌السلام) را به صورت فشرده و در عین حال بسیار مؤثر و نافذ بازگو می‌کند ولی در این میان بحث درباره ابراهیم قهرمان بت‌شکن و مواقف مختلف زندگی او مشروح‌تر آمده است و هدف اصلی آن است که بیانات گذشته با ذکر این شواهد عینی از تاریخ انبیاء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد و حقائق کلی عقلی در قالب‌های حسی مجسم شود.


سوره صافات هشتصدوشصت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است.)
=== بخش چهارم ===
از یکی از انواع شرک که می‌توان آن را بدترین نوع شرک دانست یعنی اعتقاد به رابطه خویشاوندی میان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث می‌کند و در جمله‌های کوتاهی چنان این عقیده پوشالی را در هم می‌کوبد که کمترین بهایی برای آن باقی نمی‌ماند.


سوره صافات سه‌هزاروهشتصدوبیست‌وشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است.)
=== بخش پنجم ===
که آخرین بخش این سوره است و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزی لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و [[نفاق]] و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهی، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبت‌های ناروایی که [[شرک|مشرکان]] به او می‌دهند بیان می‌کند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان می‌دهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>.


=اهداف و آموزه‌ها=
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گوید: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «کسی که سوره و الصافات را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرماید به عدد هر [[جن]] و [[شیطان|شیطان‌های]] دورو از شرک بری شود و دو [[فرشته]] حافظ او برایش در [[روز قيامت|روز قیامت]] [[شهید|شهادت]] دهند که او مؤمن به [[پیامبران]] بوده است».


هدف هاى اساسى سوره صافات عبارت انداز:
[[حسين‌بن‌ابی‌العلاء|حسین‌بن‌ابی‌العلاء]] از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|حضرت صادق(علیه‌السلام)]] روایت کرده که فرمود: «هر کس سوره الصافات را در هر جمعه بخواند همیشه از هر آفت و بلائی محفوظ خواهد بود و هر بلیّه از او در زندگانی دنیا رفع خواهد شد و در دنیا به وسیع‌ترین روزی‌ها روزی داده خواهد شد و [[خداوند]] نمی‌رساند در مال و فرزند و بدنش هیچ بدی از [[شيطان|شیطان]] پلید رانده شده و از هیچ ستمکار لجوجی به او صدمه نخواهد رسید و اگر در روز و یا شب آن بمیرد خداوند او را شهید مبعوث فرماید و شهید بمیراند و با شهیدان داخل [[بهشت]] کند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 447.</ref>.


#
== محل و زمان نزول ==
#يادآورى توحيد با نفى شرك؛
* سوره صافات در [[مكه|مکه]] بر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر‌اسلام‌(صلی الله علیه وآله وسلم)]] نازل شده است<ref>همان.</ref>.
#
* تاریخ نزول سوره صافات در ما بین [[سوره اسراء]] و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از [[سوره لقمان]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.
#يادآورى قيامت؛
#
#گزارش از تاريخ پيامبران بزرگ به صورت فشرده و مؤثر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
== فضای نزول ==
دقت در آیات سوره صافات نشان می‌دهد که وضع آن روز [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مشرکین]] سبب نزول آن حقائق جاودان از طرف خداوند سبحان شده است که پیوسته به مردان الهی جهت بدهد و [[كفر|کفر]] و شرک را بکوبد.


سوره صافات نيز به حكم آنكه از سوره هاى مكى است ويژگي‌هاى كلى سوره هاى مكى را در بر دارد، و بيشتر از هر چيز روى اصول معارف و عقائد اسلامى در ناحيه مبدأ و معاد تكيه مى كند، و ضمن تعبيرات قاطع و آيات كوتاه و كوبنده، مشركان را مورد شديدترين سرزنشها قرار مى دهد، و با دلائل روشن و گويا بطلان عقائد آنها را برملا مى سازد.
آیات شریفه آن در آهنگی بسیار رسا و اعجاب انگیز است که با کمترین تفکر در وضع آن روز مکّه شکّی نمی‌ماند در این‌که این آیات از جانب آفریننده جهان نازل شده است و از آن عجیب تر آیه «وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ» است که خداوند خود به پیامبران (به بشر موحّد و منادی توحید) سلام می‌دهد چنان که در‌باره نوح، ابراهیم، موسی، [[هارون]] و [[الياس|الیاس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.


به طور كلى محتواى اين سوره در پنج بخش خلاصه مى شود:
== ویژگی ==
سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع می‌شود، سوگندهایی پر معنا و اندیشه‌انگیز، سوگندهایی که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان می‌کشاند و آمادگی برای پذیرش حقایق می‌دهد.
آیات این سوره کوتاه و دارای سرعت و آهنگ و کثرت عرصه‌ها و چشم‌اندازها و پر از داستان‌های پیامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.


'''بخش اول:'''
هم‌چنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیه‌ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «[[بني إسرائيل|بنی إسرائیل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم|مریم]]، [[طه]]، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
بحثى پيرامون گروه هايى از ملائكه و فرشتگان خداوند، و در مقابل آنها گروهى از شياطين سركش و سرنوشت آنها مطرح مى سازد.


بخش دوم:
روایتی است که از رسول خدا‌(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
از كفار، و انكارشان نسبت به [[نبوت]] و [[معاد]]، و عاقبت كار آنها در قيامت سخن مى گويد، و در همين رابطه بحث آنها را با يكديگر در [[روز قيامت]]، و انداختن [[گناه]] به گردن هم، و گرفتارى تمام آنها در چنگال عذاب الهى، و نيز بخشى از نعمتهاى مهم بهشتى و لذات و زيبائيها و شادكامي‌هاى بهشتيان را شرح مى دهد.


'''بخش سوم:'''
== پانویس ==
قسمتى از تاريخ انبياى بزرگى، مانند نوح، ابراهيم، اسحاق، موسى، هارون، الياس، لوط و يونس عليهم‌السلام را به صورت فشرده و در عين حال بسيار مؤثر و نافذ بازگو مى كند، ولى در اين ميان بحث در باره ابراهيم قهرمان بت شكن، و مواقف مختلف زندگى او مشروح تر آمده است، و هدف اصلى آن است كه بيانات گذشته با ذكر اين شواهد عينى از تاريخ انبياء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد، و حقائق كلى عقلى در قالب‌هاى حسى مجسم شود.
{{پانویس}}
 
'''بخش چهارم:'''
از يكى از انواع شرك كه مى توان آن را بدترين نوع شرك دانست يعنى اعتقاد به رابطه خويشاوندى ميان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث مى كند، و در جمله هاى كوتاهى چنان اين عقيده پوشالى را در هم مى كوبد كه كمترين بهايى براى آن باقى نمى ماند.
 
'''بخش پنجم'''
كه آخرين بخش اين سوره است، و در چند آيه كوتاه مطرح شده، پيروزى لشكر حق را بر لشكر كفر و شرك و نفاق، و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهى، ضمن تنزيه و تقديس پروردگار از نسبت‌هاى ناروايى كه مشركان به او مى دهند بيان می‌کند و سوره را با حمد و ستايش پروردگار پايان مى دهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>.
 
=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
 
[[ابى‌بن‌كعب]] گويد: [[رسول خدا(ص)]] فرمود: «كسى كه [[سوره و الصافات]] را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرمايد به عدد هر جن و شيطان‌هاى دور، و از شرك برى شود و دو [[فرشته]] حافظ او برايش در [[روز قيامت]] شهادت دهند كه او مؤمن به پيامبران بوده است».
 
[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[حضرت صادق(ع)]] روايت كرده كه فرمود: «هر كس سوره الصافات را در هر [[جمعه]] بخواند هميشه از هر آفت و بلائى محفوظ خواهد بود و هر بليّه از او در زندگانى دنيا رفع خواهد شد و در دنيا به وسيع ترين روزي‌ها روزى داده خواهد شد و [[خداوند]] نمي‌رساند در مال و فرزند و بدنش هيچ بدى از [[شيطان]] پليد رانده شده و از هیچ ستمكار لجوجى به او صدمه نخواهد رسيد و اگر در روز و يا شب آن بميرد خداوند او را شهيد مبعوث فرمايد و شهيد بميراند و با شهيدان داخل [[بهشت]] كند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 447.</ref>.
 
=محل و زمان نزول=
 
سوره صافّات در [[مكه]] بر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>همان.</ref>.
 
تاريخ نزول سوره صافات در ما بين اسراء و [[هجرت]] پيامبر به [[مدينه]] است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.
 
=فضای نزول=
 
دقت در آيات سوره صافات نشان مى دهد كه وضع آن روز اسلام و مسلمين و مشركين سبب نزول آن حقائق جاودان از طرف خداوند سبحان شده است كه پيوسته به مردان الهى جهت بدهد و [[كفر]] و شرك را بكوبد.
 
آيات شريفه آن در آهنگى بسيار رسا و اعجاب انگيز است كه با كمترين تفكر در وضع آن روز مكّه شكّى نمى ماند در اينكه اين آيات از جانب آفريننده جهان نازل شده است و از آن عجيب تر آيه «وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ» است كه خداوند خود به پيامبران (به بشر موحّد و منادى توحيد) سلام مى دهد چنان كه در باره نوح، ابراهيم، موسى، [[هارون]] و [[الياس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.
 
=ویژگی=
 
سوره صافات نخستين سوره از [[قرآن مجيد]] است كه اولين آيات آن با سوگندها شروع مى شود، سوگندهايى پر معنا و انديشه انگيز، سوگندهايى كه فكر انسان را همراه خود به جوانب مختلف اين جهان مى كشاند، و آمادگى براى پذيرش حقايق مى دهد.
 
آيات این سوره كوتاه و داراى سرعت و آهنگ و كثرت عرصه ها و چشم اندازها و پر از داستان هاى پيامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.
 
همچنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیه ای ها) است [[ابن قتیبه]] می گوید سور مئین سوره هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری این سوره ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه های این سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره ها عبارتند از «[[بني إسرائيل]]، [[كهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، أنبياء ، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
 
روايتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 
=منبع=


== منابع ==
[https://quran.inoor.ir/fa/surah/37/ برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
[https://quran.inoor.ir/fa/surah/37/ برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
 
[[رده:قرآن]]
=پانویس=
[[رده:سوره‌های قرآن]]
{{پانویس|2}}
 
[[رده:قرآن‌شناسی]]
[[رده:سوره‌های مکی]]
[[رده:سوره‌های دارای داستان تاریخی]]
[[رده:سوره‌های مئون]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۹۶۳

ویرایش