۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# معمّه، | # معمّه، | ||
# دافعه، | # دافعه، | ||
# قاضیه<ref>ترجمه الإتقان | # قاضیه<ref>ترجمه الإتقان فی علوم‌القرآن، ج 1، ص 194.</ref>، | ||
# العظیمه عندالله<ref>همان.</ref>، | # العظیمه عندالله<ref>همان.</ref>، | ||
# حبیب نجار<ref>تمامی اسامی به غیر از مورد پنج و شش از تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 145 نقل شده است.</ref>. | # حبیب نجار<ref>تمامی اسامی به غیر از مورد پنج و شش از تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 145 نقل شده است.</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== علت نام‌گذاری == | == علت نام‌گذاری == | ||
* «سوره یس»؛ نام‌گذاری این سوره به عبارت اول سوره که از حروف مقطعه و از القاب پیامبر(صلی الله علیه) می‌باشد نام‌گذاری شده است. | * «سوره یس»؛ نام‌گذاری این سوره به عبارت اول سوره که از حروف مقطعه و از القاب پیامبر(صلی الله علیه) می‌باشد نام‌گذاری شده است. | ||
* «سوره قلب القرآن»؛ پیامبر اسلام(صلی الله علیه) آنرا قلب‌القرآن خوانده است<ref>ترجمه الإتقان | * «سوره قلب القرآن»؛ پیامبر اسلام(صلی الله علیه) آنرا قلب‌القرآن خوانده است<ref>ترجمه الإتقان فی علوم‌القرآن، ج 1، ص 194.</ref>. | ||
* «سوره معمّه»؛ بیهقی از ابو‌بکر مرفوعا روایت کرده که «سوره یس در [[تورات]] المعمّه خوانده می‌شود چونکه به خیر دنیا و آخرت عمومیت می‌دهد<ref>همان.</ref>. | * «سوره معمّه»؛ بیهقی از ابو‌بکر مرفوعا روایت کرده که «سوره یس در [[تورات]] المعمّه خوانده می‌شود چونکه به خیر دنیا و آخرت عمومیت می‌دهد<ref>همان.</ref>. | ||
* «سوره دافعه»؛ علت نام‌گذاری سوره یس به این نام به خاطر این است که این سوره هر بدی را از صاحبش دور می‌کند<ref>همان.</ref>. | * «سوره دافعه»؛ علت نام‌گذاری سوره یس به این نام به خاطر این است که این سوره هر بدی را از صاحبش دور می‌کند<ref>همان.</ref>. | ||
* «سوره قاضیه»؛ به خاطر اینکه این سوره حوائج شخص قاری و مصاحبش را بر می‌آورد به این نام نام‌گذاری شده است<ref>همان.</ref>. | * «سوره قاضیه»؛ به خاطر اینکه این سوره حوائج شخص قاری و مصاحبش را بر می‌آورد به این نام نام‌گذاری شده است<ref>همان.</ref>. | ||
* «سوره العظیمه عندالله»؛ [[سیوطی]] در درالمنثور در ضمن حدیثی این نام را برای سوره یس آورده است<ref>همان.</ref>. | * «سوره العظیمه عندالله»؛ [[سیوطی]] در درالمنثور در ضمن حدیثی این نام را برای سوره یس آورده است<ref>همان.</ref>. | ||
* «سوره حبیب نجار»؛ به خاطر قصه‌ای که از ایشان در این سوره (از آیه بیستم به بعد) آمده است<ref>الدر المنثور | * «سوره حبیب نجار»؛ به خاطر قصه‌ای که از ایشان در این سوره (از آیه بیستم به بعد) آمده است<ref>الدر المنثور فی التفسير بالماثور، ج 5، ص 257.</ref>. | ||
== تعداد آیات و کلمات و حروف == | == تعداد آیات و کلمات و حروف == | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||
'''حدیث [[ | '''حدیث [[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] که فرمودند:''' | ||
هر کس سوره یس را برای خدای عزّ و جل قرائت کند [[خداوند]] او را آمرزیده و اعطاء کند از اجر و پاداش به او اجر کسی که دوازده مرتبه قرآن را تلاوت کرده و هر مریض و بیماری که نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفی از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او که در جلوی او به صف‌ها می‌ایستند و برای او [[استغفار]] کنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند و جنازه او را تشییع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نیز حاضر باشند و هر بیماری که آن را قرائت کند و یا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با یک جام از آبهای بهشتی نزد او آید و به او بیاشامد و حال آنکه او در بستر بیماری است، پس می‌نوشد و سیرآب می‌میرد و سیرآب برانگیخته شود و دیگر نیازی به حوضی از حوض‌های پیامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سیرآب شود. | هر کس سوره یس را برای خدای عزّ و جل قرائت کند [[خداوند]] او را آمرزیده و اعطاء کند از اجر و پاداش به او اجر کسی که دوازده مرتبه قرآن را تلاوت کرده و هر مریض و بیماری که نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفی از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او که در جلوی او به صف‌ها می‌ایستند و برای او [[استغفار]] کنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند و جنازه او را تشییع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نیز حاضر باشند و هر بیماری که آن را قرائت کند و یا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با یک جام از آبهای بهشتی نزد او آید و به او بیاشامد و حال آنکه او در بستر بیماری است، پس می‌نوشد و سیرآب می‌میرد و سیرآب برانگیخته شود و دیگر نیازی به حوضی از حوض‌های پیامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سیرآب شود. | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
== محل و زمان و فضای نزول == | == محل و زمان و فضای نزول == | ||
# سوره یس نزد تمام مفسّرین [[ | # سوره یس نزد تمام مفسّرین [[مكی|مکی]] است، [[ابن عباس]] گوید: مگر یک آیه و آن آیه وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ که در [[مدينه|مدینه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>. | ||
# تاریخ نزول سوره یس در ما بین [[هجرت]] مسلمین به [[حبشه]] و اسراء است و بعد از [[سوره جن]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>. | # تاریخ نزول سوره یس در ما بین [[هجرت]] مسلمین به [[حبشه]] و اسراء است و بعد از [[سوره جن]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>. | ||
# سوره یس در فضای انکار و سم‌پاشی [[مشرکان]] مکه نازل شده است، مشرکان در آن زمان با صراحت مسأله معاد را انکار می‌کردند. خداوند متعال این سوره را در جواب آنها نازل فرمود. همچنین جواب‌های دیگری در این سوره برای شبهه‌ای که مشرکان در مورد [[انفاق]] به فقرا مطرح می‌نمودند که اگر خدا خودش می‌خواست آنها را غنی می‌کرد آمده است. و این جواب‌ها الی الأبد برای شبهه‌کنندگان کافی است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 54 با تغییر و تصرف.</ref>. | # سوره یس در فضای انکار و سم‌پاشی [[مشرکان]] مکه نازل شده است، مشرکان در آن زمان با صراحت مسأله معاد را انکار می‌کردند. خداوند متعال این سوره را در جواب آنها نازل فرمود. همچنین جواب‌های دیگری در این سوره برای شبهه‌ای که مشرکان در مورد [[انفاق]] به فقرا مطرح می‌نمودند که اگر خدا خودش می‌خواست آنها را غنی می‌کرد آمده است. و این جواب‌ها الی الأبد برای شبهه‌کنندگان کافی است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 54 با تغییر و تصرف.</ref>. | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
سوره یس از [[سور مثانی]] می‌باشد [[مثانی]] سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته‌اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده‌اند<ref>زاد المسير | سوره یس از [[سور مثانی]] می‌باشد [[مثانی]] سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته‌اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده‌اند<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. | ||
سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>. | سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>. | ||
روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان | روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
سوره یس با حروف مقطعه آغاز شده است و ابتدای آن با قسم به قرآن می‌باشد محور مطالب سوره یس، نبوت، توحید و معاد است، این سه اصل با الفاظ بسیار رسایی بیان شده و بلاغت تا آنجا پیش رفته که این سوره به زبان رسالت، قلب‌القرآن نامیده شده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 55.</ref>. | سوره یس با حروف مقطعه آغاز شده است و ابتدای آن با قسم به قرآن می‌باشد محور مطالب سوره یس، نبوت، توحید و معاد است، این سه اصل با الفاظ بسیار رسایی بیان شده و بلاغت تا آنجا پیش رفته که این سوره به زبان رسالت، قلب‌القرآن نامیده شده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 55.</ref>. | ||