سوره یوسف
| نام | سوره یوسف |
|---|---|
| شماره سوره | ۱۲ |
| جزء | ۱۲ و ۱۳ |
| ترتیب نزول | ۵۳ |
| مکی/مدنی | مکی |
| تعداد آیات | ۱۱۱ |
| تعداد کلمات | ۱۷۹۵ |
| تعداد حروف | ۷۳۰۵ |
سوره یوسف به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان حضرت یوسف و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نامگذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است، و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه [الر] آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یکصد آیه آن به داستان حضرت یوسف(ع) اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف(ع) در این سوره از نوجوانی آغاز و با حکومت او در مصر پایان می‌یابد.
علت نامگذاری
«سوره یوسف»؛ سبب نام‌گذارى آن به یوسف، آیه چهار به بعد است كه اغلب دربارۀ زندگى حضرت یوسف(ع) سخن مى گوید. این نام بیش از بیست بار در این سوره به كار رفته است[۱].
«سوره أحسن القصص»؛ جهت نام‌گذارى آن به «أحسن القصص: بهترین داستانها» آن است كه مشتمل بر: یاد حاسد و محسود، مالك و مملوك، شاهد و مشهود، عاشق و معشوق، حبس و رهاسازى، زندان و رهایى، و حاصلخیزى و خشكسالى، و امور بسیار دیگرى كه بیان آنها از توان افراد بشر خارج است، مى باشد[۲].
اهداف و آموزه‌ها
اهداف اساسى سوره یوسف عبارت‌اند از:
بیان ولایت خدا بر بنده خویش، و این كه چگونه او را از محبت خود لبریز كرده و تربیت و سرپرستى مى كند[۳] و نجات مى دهد؛ بیان داستان حضرت یوسف علیه‌السلام و آموزه هاى تربیتى آن[۴].
محتوا و موضوعات
محتواى سوره یوسف بر خلاف سوره‌هاى دیگر قرآن همگى به هم پیوسته و بیان فرازهاى مختلف یك داستان است، كه در بیش از ده بخش با بیان فوق العاده گویا، جذاب، فشرده، عمیق و مهیج آمده است.
گر چه داستان‌پردازان بى هدف، و یا آنها كه هدفهاى پست و آلوده اى دارند سعى كرده‌اند از این سرگذشت آموزنده یك داستان عشقى محرك براى هوسبازان بسازند و چهره واقعى یوسف(ع) و سرگذشت او را مسخ كنند، و حتى در شكل یك فیلم عشقى به روى پرده سینما بیاورند ولى قرآن كه همه چیزش الگو و اسوه است، در لابلاى این داستان عالیترین درسهاى عفت و خویشتن دارى و تقوى و ایمان و تسلط بر نفس را منعكس ساخته آن چنان كه هر انسانى هر چند، بارها آن را خوانده باشد باز به هنگام خواندنش بى اختیار تحت تاثیر جذبه هاى نیرومندش قرار مى گیرد.
و به همین جهت قرآن نام «احسن القصص: بهترین داستانها» را بر آن گذارده است، و در آن براى اولواالالباب (صاحبان مغز و اندیشه) عبرتها بیان كرده است[۵].
فضائل، خواص و ثواب قرائت
ابى‌بن‌كعب از پیامبراسلام(ص) روایت كرده كه فرمود: «به بردگانتان سوره یوسف را تعلیم كنید كه هر مسلمانى این سوره را بخواند و به خاندان و بردگان خود آن را یاد بدهد خداوند سختیهاى مرگ را بر وى آسان گرداند، و نیرویى به وى دهد كه نسبت به هیچ مسلمانى حسد نبرد».
ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت كرده كه فرمود: «كسى كه در هر شب یا در هر روز سوره یوسف را بخواند روز قیامت خداوند او را به زیبایى و جمال یوسف(ع) محشور فرماید، و از هراس آن روز در امان باشد و در میان بندگان شایسته خدا ممتاز باشد و نیز فرمود: این سوره در تورات نوشته شده است[۶]».
اسماعیل‌بن‌أبى‌زیاد از امام صادق(ع) از پدرانش از رسول خدا(ص) روایت كرده كه فرمود: «زنان خود را در غرفه ها (و طبقات فوقانى ساختمان) جاى ندهید، و نوشتن و سوره یوسف را بدانها تعلیم نكنید[۷]، بلكه ریسندگى و سوره نور را تعلیم‌شان كنید[۸]».
محل و زمان و فضای نزول
سوره یوسف در مكه نازل شده، ولى معدل از ابن عباس نقل كرده كه گفته است: چهار آیه آن در مدینه نازل شده و ما بقى در مكه، و آن چهار آیه عبارت است از سه آیه اول سوره، و چهارم آیه «لَقَدْ كانَ فِی یُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آیاتٌ لِلسَّائِلِینَ»[۹]. سوره یوسف در سال یازدهم بعثت در مکه نازل شده است[۱۰]. مروى است كه یهود از رسول اكرم(ص) كه در مكّه بود پرسش كردند یا كسی را نزد آن حضرت فرستادند كه از او درباره پیامبرى پرسش كند كه در شام بود و پسرش به مصر رفت و او آنقدر گریه كرد كه كور شد، خداوند در جواب آنها سوره یوسف را به همان قسم كه در تورات است بلكه دقیقتر و محكمتر یكجا نازل فرمود[۱۱].
ویژگی
سوره یوسف با حروف مقطعه شروع شده است و از سور رائیات است(سوره های یونس و هود و یوسف و إبراهیم و حجر را رائیات یا راآت می نامند.)
ابن مردویه از مالک‌ابن‌انس روایت کرده است که پیامبر(ص) فرمودند:«خداوند از رائیات تا طواسین را به جای انجیل به من عطا کرده است[۱۲].» (رائیات سوره‌هایی هستند که با «الر» و طواسین سوره‌هایی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده‌اند)
سوره یوسف جزو سور مئین (صد آیه ای ها) است ابن قتیبه می گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نامگذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد[۱۳]. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائیل، كهف، مریم، طه، أنبیاء، حج ومؤمنون[۱۴]». برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند[۱۵].
روایتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره‌هاى مئین را به جاى انجیل و سوره‌هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشید[۱۶].
سوره یوسف داستانى ترین سوره قرآن مى باشد كه در هشتادوهشت درصد آن آموزه هاى زندگانى حضرت یوسف(ع) بیان شده است. داستان این سوره از طولانى ترین و شیرین ترین داستان هاى قرآنى به شمار مى آید.
در برخى احادیث آمده است: این سوره را به زنان آموزش ندهید و سوره نور را كه مشتمل بر آیات حجاب است، به آنان آموزش دهید، ولى اسناد این روایات چندان قابل اعتماد نیست و در برخى احادیث نیز عكس این مطلب دیده مى شود؛ یعنى تشویق شده كه این سوره را به خانواده ها آموزش دهید. آرى، ماجراى زندگى آلوده همسر عزیز مصر و پاكدامنى و عفت یوسف، آموزه هایى گران بها براى هر مرد و زن است[۱۷].
پانویس
- ↑ تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 21.
- ↑ رجمه الإتقان فى علوم‌القرآن، ج 2، ص 515.
- ↑ تفسیر المیزان، ج 11، ابتداى تفسیر سوره یوسف علیه‌السلام
- ↑ تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 22
- ↑ تفسیر نمونه، ج 9، ص 293.
- ↑ ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
- ↑ در تفسیر نمونه آمده است که: اسناد این روایات روی‌هم رفته چندان قابل اعتماد نیست و به علاوه در بعضى از روایات عكس این مطلب دیده مى شود و در آن تشویق به تعلیم این سوره به خانواده ها شده است از این گذشته دقت در آیات این سوره نشان مى دهد كه نه تنها هیچ نقطه منفى براى زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجراى زندگى آلوده همسر عزیز مصر درس عبرتى است براى همه آنهایى كه گرفتار وسوسه هاى شیطانى مى شوند.
- ↑ رجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
- ↑ ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
- ↑ آشنایی با سوره‌ها، ص 44
- ↑ تفسیر خسروى، ج 4، ص 358
- ↑ فتح القدیر، ج 2، ص 479.
- ↑ زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141
- ↑ دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷
- ↑ التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.
- ↑ جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.
- ↑ تفسیر نمونه، ج 9، ص 297.
منبع
برگرفته از سایت سوره یوسف - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir