۸۵٬۷۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''سید علی قاضی طَباطَبایی'''، عارف، و استاد اخلاق [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم قمری بود. برخی از علما، فقیهان و [[مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشته‌اند. [[سید محمدحسین طباطبایی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]]، [[محمد تقی بهجت|محمدتقی بهجت]] و [[سید ابوالقاسم خوئی]] از شاگردان او بوده‌اند. قاضی طباطبایی در عرفان از طریقۀ [[ملا حسینقلی همدانی]] پیروی می‌کرد و رسیدن سالک به مقام [[توحید]] را بدون پذیرفتن ولایت [[ائمه]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] امکان‌پذیر نمی‌دانست. در طریقت عرفانی او انجام [[مستحب|مستحبات]]، رفتن به [[زیارت قبور]]، [[توسل]] به امام حسین (علیه‌السلام) و انتخاب استاد جایگاه مهمی داشت. رساله سیر و سلوک [[بحرالعلوم]] را بهترین کتاب عرفانی می‌دانست و روش احراق را توصیه می‌کرد. از وی کراماتی نیز نقل شده است. | '''سید علی قاضی طَباطَبایی'''، عارف، و استاد اخلاق [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم قمری بود. برخی از علما، فقیهان و [[مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشته‌اند. [[سید محمدحسین طباطبایی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]]، [[محمد تقی بهجت|محمدتقی بهجت]] و [[سید ابوالقاسم خوئی]] از شاگردان او بوده‌اند. قاضی طباطبایی در عرفان از طریقۀ [[ملا حسینقلی همدانی]] پیروی می‌کرد و رسیدن سالک به مقام [[توحید]] را بدون پذیرفتن ولایت [[ائمه]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] امکان‌پذیر نمی‌دانست. در طریقت عرفانی او انجام [[مستحب|مستحبات]]، رفتن به [[زیارت قبور]]، [[توسل]] به امام حسین (علیه‌السلام) و انتخاب استاد جایگاه مهمی داشت. رساله سیر و سلوک [[سید محمد مهدی طباطبایی بحر العلوم|بحرالعلوم]] را بهترین کتاب عرفانی می‌دانست و روش احراق را توصیه می‌کرد. از وی کراماتی نیز نقل شده است. | ||
== خاندان == | == خاندان == | ||
سید علی از عرفا و علما و استادان اخلاق [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] در قرن چهاردهم. وی در ۱۳ [[ذی‌الحجه]] ۱۲۸۲ یا در ۱۲۸۵ در تبریز به دنیا آمد<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱ قسم ۴،ص۱۵۶۵؛ روحانی نژاد، ص۲۶.</ref>. | سید علی از عرفا و علما و استادان اخلاق [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] در قرن چهاردهم. وی در ۱۳ [[ذی‌الحجه]] ۱۲۸۲ یا در ۱۲۸۵ در تبریز به دنیا آمد<ref>آقا بزرگ طهرانی، ج۱ قسم ۴،ص۱۵۶۵؛ روحانی نژاد، ص۲۶.</ref>. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== استادان == | == استادان == | ||
قاضی طباطبائی مبادی علوم دینی و ادبی را در زادگاهش آموخت<ref>غروی، ج ۲، ص ۲۷۲.</ref>. نزد پدرش [[الکشاف عن حقائق التنزیل (کتاب)|الکشاف عن حقائق التنزیل]] را خواند. علاوه بر پدرش، استادان دیگر وی [[موسی تبریزی]](مؤلف حاشیۀ رسائل [[مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]) و محمدعلی قراچه داغی<ref>مؤلف حاشیه‌ای بر شرح لمعه.</ref> بودند. او ادبیات فارسی و عربی را نیز از شاعر نامی، [[محمدتقی نیری تبریزی]]، مشهور به حجت‌الاسلام، فرا گرفت<ref>آقابزرگ طهرانی، ،ج۱، قسم ۴، ص۱۵۶۵؛ روحانی نژاد، ص ۲۹، ۴۵.</ref> و مدتی نیز، به توصیۀ پدرش، برای تهذیب نفس نزد [[امام قلی نخجوانی]] شاگردی کرد<ref>حسن زاده، ص۱۵۹، ۱۷۱-۱۷۲.</ref>. | قاضی طباطبائی مبادی علوم دینی و ادبی را در زادگاهش آموخت<ref>غروی، ج ۲، ص ۲۷۲.</ref>. نزد پدرش [[الکشاف عن حقائق التنزیل (کتاب)|الکشاف عن حقائق التنزیل]] را خواند. علاوه بر پدرش، استادان دیگر وی [[موسی تبریزی]] (مؤلف حاشیۀ رسائل [[مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]) و محمدعلی قراچه داغی<ref>مؤلف حاشیه‌ای بر شرح لمعه.</ref> بودند. او ادبیات فارسی و عربی را نیز از شاعر نامی، [[محمدتقی نیری تبریزی]]، مشهور به حجت‌الاسلام، فرا گرفت<ref>آقابزرگ طهرانی، ،ج۱، قسم ۴، ص۱۵۶۵؛ روحانی نژاد، ص ۲۹، ۴۵.</ref> و مدتی نیز، به توصیۀ پدرش، برای تهذیب نفس نزد [[امام قلی نخجوانی]] شاگردی کرد<ref>حسن زاده، ص۱۵۹، ۱۷۱-۱۷۲.</ref>. | ||
== استادان در نجف == | == استادان در نجف == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
بسیاری از علما و [[فقها]] و [[مراجع تقلید]] از شاگردان مکتب اخلاقی قاضی بوده‌اند. برخی از مهم‌ترین شاگردان او عبارت بوده‌اند از: | بسیاری از علما و [[فقها]] و [[مراجع تقلید]] از شاگردان مکتب اخلاقی قاضی بوده‌اند. برخی از مهم‌ترین شاگردان او عبارت بوده‌اند از: | ||
# [[سید محمدحسین طباطبایی|سید محمدحسین طباطبایی]] که خود از بستگان استاد بود و ابتدا به قاضی شهرت داشت | # [[سید محمدحسین طباطبایی|سید محمدحسین طباطبایی]] که خود از بستگان استاد بود و ابتدا به قاضی شهرت داشت و به احترام استادش ترجیح داد که به طباطبائی مشهور شود<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۳ب، ص ۱۳، پانویس ۱، ص ۳۵</ref>. | ||
# | #[[سید محمدحسن الهی]]؛ | ||
#عباس هاتف قوچانی<ref>قاضی طباطبائی، ۱۳۸۵ش، مقدمۀ سید محمد حسن قاضی، ص ۷؛ روحانی نژاد، ص۵۶.</ref>، که سیزده سال نزد قاضی شاگردی کرد<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۷، ص ۱۰۱.</ref>؛ | #عباس هاتف قوچانی<ref>قاضی طباطبائی، ۱۳۸۵ش، مقدمۀ سید محمد حسن قاضی، ص ۷؛ روحانی نژاد، ص۵۶.</ref>، که سیزده سال نزد قاضی شاگردی کرد<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۷، ص ۱۰۱.</ref>؛ | ||
#[[سید هاشم حداد|سید هاشم حداد موسوی]]، که ۲۸ سال شاگرد قاضی بود و استادش دربارۀ وی گفته او [[توحید]] را چنان چشیده و مس و لمس نموده که محال است چیزی بتواند در آن خللی وارد سازد<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۷، ص ۱۲-۱۳، ۱۰۱؛ نیز رجوع کنید به حداد، سید هاشم موسوی.</ref>؛ | #[[سید هاشم حداد|سید هاشم حداد موسوی]]، که ۲۸ سال شاگرد قاضی بود و استادش دربارۀ وی گفته او [[توحید]] را چنان چشیده و مس و لمس نموده که محال است چیزی بتواند در آن خللی وارد سازد<ref>حسینی طهرانی، ۱۴۲۷، ص ۱۲-۱۳، ۱۰۱؛ نیز رجوع کنید به حداد، سید هاشم موسوی.</ref>؛ | ||