سید ابوالاعلی مودودی: تفاوت میان نسخه‌ها

''' سید ابوالاعلی مودودی'''، روزنامه‌نگار [[مسلمان]] طرفدار احیای مذهبی، فیلسوف سیاسی و متفکر [[اسلام‌گرایی|اسلام‌گرای]] قرن ۲۰ (میلادی) در [[هندوستان]] و [[پاکستان]] بود. او هم‌چنین یک شخصیت سیاسی در پاکستان و مؤسس [[جماعت اسلامی پاکستان]] بود. این حزب به لزوم احیای [[اسلام]] واقعی اعتقاد داشت. نظریه‌پردازی‌های وی موجب به وجود آمدن جریان‌های رادیکال در میان جنبش‌های اسلامی معاصر شد. افکار او تأثیر بلافصلی بر آراء و عقاید [[مسلمان|مسلمانان]] منطقه و دیگر بلاد اسلامی گذاشت. باور بسیاری از محققان آن است‌که او محرک و مشوق بسیاری از گروه‌های مسلمانی است که در [[جهان اسلام]] به کنش‌های سیاسی و اجتماعی روی آوردند. مودودی به تحقق جهان آرمانی- اسلامی باور داشت. نظریه‌ای که برای بسیاری از مسلمانان خسته و ناامید در دوران معاصر، دوایی شفابخش بود. بسیاری بر این باورند که گروه‌های مسلح و فعالان زیرزمینی در نقاط مختلف مناطق اسلامی تحت تأثیر گفتمان «حاکمیت خداوند»، «[[جاهلیت]]»، «[[تمدن غرب]]» و «لزوم تحقق جامعه اصیل اسلامی» قرار گرفتند.  

این خاندان یکی از آن چند شاخه بزرگ مودودی ‌ها است‌که در نیمه آخر قرن نهم هجری در عهد اسکندر لودهی از هرات [[افغانستان]] به [[هند|هندوستان]] مهاجرت کردند. شیخ این شاخه از طریقه چشتی­‌ها، ابوالاعلی مودودی نام داشت. این خاندان در طول مدت اقامت در هندوستان، همواره در بین مردم به کناره­‌ گیری از دنیا و پایبندی به زهد و تقوا معروف بوده و هستند، به همین دلیل سید احمد حسن (پدر استاد)، فرزند خویش را پس از تولد، هم نام جد بزرگ این طریقه، '''ابوالاعلی''' نام نهاد.

استاد مودودی بعدها برای ادامه تحصیل در شهر اورنگ آباد، وارد دبیرستان شد و تحصیلات خود را از سال دوم شروع کرد و به خاطر هوش و ذکاوت خاصی که داشت، در سن چهارده سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد. سید احمد حسن در ابتدا به وکالت اشتغال داشت، اما به توصیه یکی از صالحان خاندان مودودی وکالت را رها کرد و در خانه به [[ذکر]] و [[دعا]] و [[عبادت]] مشغول گردید که این خود باعث تضعیف بنیه مالی وی شد و دیگر نتوانست در اورنگ آباد اقامت کند؛ بنابراین از آنجا ره‌سپار شهر بهوپال شد و ابوالاعلی و مادرش را تا پایان تحصیلات فرزندش در حیدرآباد ترک کرد.