۸۵٬۸۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[سید ابوالقاسم خویی' به '[[سید ابوالقاسم خوئی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
=== حوزه قم === | === حوزه قم === | ||
سید علی خامنه‌ای، در [[قم]] نزد بزرگانی چون آیات حاج آقا [[سید حسین بروجردی|حسین طباطبایی بروجردی]]، امام خمینی، [[مرتضی حائری | سید علی خامنه‌ای، در [[قم]] نزد بزرگانی چون آیات حاج آقا [[سید حسین بروجردی|حسین طباطبایی بروجردی]]، امام خمینی، [[مرتضی حائری|حاج شیخ مرتضی حائری یزدی]]، سیدمحمد محقق داماد و آیت‌الله [[سید محمدحسین طباطبایی|سیدمحمدحسین طباطبایی]] تلمذ نمود. در مدت اقامت در قم اکثر وقت خود را به تحقیق، مطالعه و تدریس می‌گذراند. | ||
=== بازگشت به مشهد === | === بازگشت به مشهد === | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==== تشکیل جلسه یازده نفره حوزه علمیه قم ==== | ==== تشکیل جلسه یازده نفره حوزه علمیه قم ==== | ||
آیت‌الله خامنه‌ای در پاییز ۱۳۴۳ از قم به مشهد بازگشت و در کنار مراقبت از پدر به فعالیت‌های علمی و سیاسی پرداخت. او در زمره روحانیونی بود که اندکی پس از [[تبعید]] [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] به [[ترکیه]] با نگارش نامه‌ای به دولت وقت ــ دولت امیرعباس هویدا ــ در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ به اوضاع نابسامان کشور و تبعید امام خمینی اعتراض کردند. سیدعلی خامنه‌ای به همراه عبدالرحیم ربانی شیرازی، [[علی فیض مشکینی]]، [[ابراهیم امینی]]، مهدی حائری تهرانی، [[حسینعلی منتظری]]، [[احمد آذری قمی]]، علی قدوسی، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، سید محمد خامنه‌ای و [[محمدتقی مصباح یزدی]]. اعضای گروه یازده نفر بودند که با هدف تقویت و اصلاح حوزه علمیه قم برای مبارزه با رژیم پهلوی شکل گرفت. مبارزه بر مبنای فکر و عقیده بود و همین امر علت پیشرفت آن بود و روحانیون نیز به منزله بدنه و مغز متفکر مبارزه بودند. آنان در این مرحله از مبارزه به این نتیجه رسیده بودند که بدون تشکل، موفقیت کمتری خواهند داشت و وجود آن موجب می‌شود که از فروپاشی مبارزه توسط رژیم جلوگیری شود. این گروه در دوران تبعید امام خمینی، برنامه‌ریزی جریان مبارزات و تداوم آن را بر عهده گرفت. از این گروه به‌عنوان اولین تشکیلات سری حوزه علمیه قم یاد می‌شود، فعالیت این گروه در اواخر سال ۱۳۴۵ش توسط [[ساواک]] کشف و به دنبال آن برخی از اعضا دستگیر و برخی دیگر، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای تحت تعقیب قرار گرفتند. | آیت‌الله خامنه‌ای در پاییز ۱۳۴۳ از قم به مشهد بازگشت و در کنار مراقبت از پدر به فعالیت‌های علمی و سیاسی پرداخت. او در زمره روحانیونی بود که اندکی پس از [[تبعید]] [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] به [[ترکیه]] با نگارش نامه‌ای به دولت وقت ــ دولت امیرعباس هویدا ــ در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ به اوضاع نابسامان کشور و تبعید امام خمینی اعتراض کردند. سیدعلی خامنه‌ای به همراه عبدالرحیم ربانی شیرازی، [[علی فیض مشکینی]]، [[ابراهیم امینی]]، مهدی حائری تهرانی، [[حسینعلی منتظری]]، [[احمد آذری قمی]]، علی قدوسی، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، سید محمد خامنه‌ای و [[محمد تقی مصباح یزدی|محمدتقی مصباح یزدی]]. اعضای گروه یازده نفر بودند که با هدف تقویت و اصلاح حوزه علمیه قم برای مبارزه با رژیم پهلوی شکل گرفت. مبارزه بر مبنای فکر و عقیده بود و همین امر علت پیشرفت آن بود و روحانیون نیز به منزله بدنه و مغز متفکر مبارزه بودند. آنان در این مرحله از مبارزه به این نتیجه رسیده بودند که بدون تشکل، موفقیت کمتری خواهند داشت و وجود آن موجب می‌شود که از فروپاشی مبارزه توسط رژیم جلوگیری شود. این گروه در دوران تبعید امام خمینی، برنامه‌ریزی جریان مبارزات و تداوم آن را بر عهده گرفت. از این گروه به‌عنوان اولین تشکیلات سری حوزه علمیه قم یاد می‌شود، فعالیت این گروه در اواخر سال ۱۳۴۵ش توسط [[ساواک]] کشف و به دنبال آن برخی از اعضا دستگیر و برخی دیگر، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای تحت تعقیب قرار گرفتند. | ||
==== بنیان‌گذاری جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ==== | ==== بنیان‌گذاری جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ==== | ||