سید محمد ماضی ابوالعزائم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالعزائم''' به دلیل شغل معلمی که برگزیده بود دائم در سفر بود. در این سفرها همان‌طور که خود گفته، هم به تدریس و تربیت نفوس می‌پرداخت و هم به تحصیل و مبارزه با استعمار. اولین سفر کاری به شهر ادفو در صعید مصر  و بعد از آن به شهر ابراهیمیه بود. از سال 1311 ق، تا سال1313 ق، به مینا رفت، حضورش در این شهر همراه بود با مرگ برادر و پدرش، در نهایت اقوامش را به مینا برد و با همسر برادرش ازدواج کرد و فرزند ارشدش سید احمد _که بعد از او شیخ طریقت شد_ به دنیا آمد. محفل تربیتی او در این شهر به '''«جماعة آل عزائم'''» مشهور شد. سفرهای وی  به مناطق مختلف ادامه داشت و به بسیاری از بلاد سفر کرد و به تبلیغ [[اسلام]] پرداخت<ref>حمید ساجدیان؛ ''جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه''؛ ص 45_46.</ref>.

پس از شهر سواکن به حلفا منتقل شد و از آنجا به ام‌درمان رفت. حضور در ام‌درمان با توجه به علاقۀ مردم این شهر به کسب علم، باعث رشد فعالیت‌های علمی او شد. در این شهر، شاگردان زیادی داشت که از عصر تا پاسی از شب دروس دینی را در منزل و یا [[مسجد]]، از وی فرا می‌گرفتند. مجلۀ '''«السعادة الابدیه»''' را با کمک شاگردانش منتشر کرد.

ایشان در زمینۀ [[تفسیر]]، [[تصوف]]، عقاید، [[فقه]]، [[وحدت اسلامی]]، سیرۀ نبوی، ادعیه، شعر و داستان، آثاری دارد.

# هدایة السالک الی علم المناسک؛ صیام اهل المدینة المنوره؛

ایشان شخصیت برجسته‌ای بود که همزمان با توجه به [[عرفان و تصوف اسلامی|عرفان]] و خودسازی به اتفاقات زمانه خود و وضعیت [[جهان اسلام]] اهتمام ویژه داشت.  

از مهم‌ترین اتفاق‌های زمان '''ابوالعزائم''' اشغال [[مصر]] و [[سودان]] به دست [[انگلستان|انگلیس]] و مبارزات مردم مصر و سودان علیه انگلیس بود که به انقلاب 1919 م، معروف است.

* ر. ک: کتاب جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه؛ نوشتۀ حمید ساجدیان.