confirmed، مدیران
۳۳٬۱۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|2}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید محمدمهدی طباطبایی بحرالعلوم'''، عالم ربانی، [[فقیه]]، محدث، حکیم، ادیب، رئیس [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع [[شیعیان]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[وحید بهبهانی]] بود. «الفوائد الرجالیه» و «الدرة النجفیه» (منظومه‌ای در [[فقه]]) از آثار علمی ارزشمند اوست. سید بحرالعلوم صاحب كرامات متعدد بوده و از جمله علمای [[شیعه]] است که به محضر مبارک [[امام زمان | '''سید محمدمهدی طباطبایی بحرالعلوم'''، عالم ربانی، [[فقیه]]، محدث، حکیم، ادیب، رئیس [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع [[شیعیان]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[وحید بهبهانی]] بود. «الفوائد الرجالیه» و «الدرة النجفیه» (منظومه‌ای در [[فقه]]) از آثار علمی ارزشمند اوست. سید بحرالعلوم صاحب كرامات متعدد بوده و از جمله علمای [[شیعه]] است که به محضر مبارک [[امام زمان علیه السلام]] مشرف شده است. عالمان بزرگی چون [[جعفر کاشف الغطاء]] و [[ملا احمد نراقی]] از شاگردان او هستند. | ||
=ولادت= | =ولادت= | ||
محمد مهدی، فرزند سید مرتضی طباطبایی بروجردی، از نوادگان [[امام حسن مجتبی | محمد مهدی، فرزند سید مرتضی طباطبایی بروجردی، از نوادگان [[امام حسن مجتبی علیه السلام]] در یک خانواده روحانی و پرهیزکار، در شب [[جمعه]] از [[ماه شوال]] 1155 ق. / 1121 ش. در شهر [[کربلای معلی]] پا به عرصه هستی نهاد<ref> فوائدالرضویه، شیخ عباس قمى، ص676, مستدرک الوسائل، میرزا حسین نورى، ج3، ص383, قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنى، ص 168، اعیان الشیعه، محسن امین عاملى، ج 10، ص 158.</ref>. شبی که سید به دنیا آمد پدر وی در عالم خواب دید که [[امام رضا علیه السلام]] دستور دادند [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]] (از اصحاب [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]] (علیهم السلام)) شمعی برفراز بام سید مرتضی (منظور خود اوست) برافروزد. وقتی محمد بن اسماعیل آن شمع را روشن کرد نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت<ref>فوائدالرضویه، ص476, قصص العلماء، ص168, اختران تابناک، ذبیح الله محلاتى، ج1، ص412.</ref>. پدر از آن رویای راستین بیدار می‌شود و همزمان خبر مولود تازه رسیده را به او می‌دهند. | ||
=چرا بحرالعلوم= | =چرا بحرالعلوم= | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وحید بهبهانى در اواخر عمر خویش مردم را در مسائل و فتواهاى احتیاطى به سوى سید محمد مهدى راهنمایى مى کرد<ref>مکارم الاثار، ج1، ص417 - 421.</ref> و او را مجتهدى جامع الشرایط مى دانست. | وحید بهبهانى در اواخر عمر خویش مردم را در مسائل و فتواهاى احتیاطى به سوى سید محمد مهدى راهنمایى مى کرد<ref>مکارم الاثار، ج1، ص417 - 421.</ref> و او را مجتهدى جامع الشرایط مى دانست. | ||
سید در سال 1186 ق. به قصد زیارت مرقد مطهر [[امام رضا | سید در سال 1186 ق. به قصد زیارت مرقد مطهر [[امام رضا علیه السلام]] و دیدار با علماى بزرگ ایران وارد [[مشهد مقدس]] شد و در مدت اقامت شش یا هفت ساله<ref>اعیان الشیعه، ج10، ص159.</ref> خود در آن شهر، علاوه بر دیدارهاى علمى با مردم و مباحثات با علما، در درس استاد میرزا [[مهدى اصفهانى خراسانى]](1153 - 1218 ق.) شرکت کرد و فلسفه، [[عقاید]] و [[کلام]] را از آن مرد بزرگ آموخت و بر اندوخته علمى خویش افزود. | ||
لقب «بحرالعلوم» از زبان این استاد براى اولین بار به سید محمد مهدى طباطبایى گفته شد. استاد که از هوش و استعداد او شگفت زده شده بود در حین درس خطاب به شاگرد خود مى گوید : «اخا انت بحرالعلوم» یعنى تو دریاى علم هستى. از آن لحظه سید به این لقب معروف شد<ref>روضات الجنات، سید محمد باقر خوانسارى، ج7، ص204.</ref>. | لقب «بحرالعلوم» از زبان این استاد براى اولین بار به سید محمد مهدى طباطبایى گفته شد. استاد که از هوش و استعداد او شگفت زده شده بود در حین درس خطاب به شاگرد خود مى گوید : «اخا انت بحرالعلوم» یعنى تو دریاى علم هستى. از آن لحظه سید به این لقب معروف شد<ref>روضات الجنات، سید محمد باقر خوانسارى، ج7، ص204.</ref>. | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
#مشخص کردن جایگاه [[مسجد رأس الحسین]] در نجف اشرف. | #مشخص کردن جایگاه [[مسجد رأس الحسین]] در نجف اشرف. | ||
#تعیین جایگاه قبر [[مختار ثقفى]] که الان به قبر مسلم معروف است. | #تعیین جایگاه قبر [[مختار ثقفى]] که الان به قبر مسلم معروف است. | ||
#تعیین جایگاه مرقد [[حضرت هودوصالح | #تعیین جایگاه مرقد [[حضرت هودوصالح علیه السلام]] در نجف اشرف. | ||
#اضافه کردن مقدارى از اراضى به مسافت حرم مطهر و ایجاد تأسیساتى در اطراف حرم که مورد نیاز زوّار بود<ref>مقدمه فوائدالرجالیه، ص95 و 96, ماضى النجف و حاضرها، ج1، ص 96 و 105 و 246.</ref>. | #اضافه کردن مقدارى از اراضى به مسافت حرم مطهر و ایجاد تأسیساتى در اطراف حرم که مورد نیاز زوّار بود<ref>مقدمه فوائدالرجالیه، ص95 و 96, ماضى النجف و حاضرها، ج1، ص 96 و 105 و 246.</ref>. | ||
# | # | ||