confirmed، مدیران
۳۳٬۱۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
پس دارالشفاء بودن ملازم با این نیست که امراض جسمی هر کسی که به [[حرم]] مشرف شد یا تربت حسینی را استفاده کرد، الزاما برطرف شود. و اگر مرضی خیر انسان باشد و برای باطن و روح مصلحت داشته باشد، جا ندارد که امام بدن او را شفا دهد. | پس دارالشفاء بودن ملازم با این نیست که امراض جسمی هر کسی که به [[حرم]] مشرف شد یا تربت حسینی را استفاده کرد، الزاما برطرف شود. و اگر مرضی خیر انسان باشد و برای باطن و روح مصلحت داشته باشد، جا ندارد که امام بدن او را شفا دهد. | ||
=روش تشخیص تحقق شفا= | |||
بسیاری از بیماریها در مسیر سعادت انسان نیستند. بیماریهایی که خیر نیستند، واقعا با زیارت و [[توسل]] و [[استغفار]] برطرف میشوند. ولی بخشی از بیماریها که مصداق خیر و رحمت است، در اثر زیارت برطرف نمیشود. | |||
ممکن است که گفته شود: شما صورت مسئله را عوض کردید. شما ادعا میکنید که حرم‌های مطهر دارالشفاء است. این گونه هر کسی میتواند ادعا کند که خانه من دارالشفاء است. اگر جسم بیماری که به خانه ما میآید خوب شود، میگوییم شفا پیدا کرد. اگر هم خوب نشد، میگوییم که خیر او در همین بیماری بوده است. آیا واقعا مسئله دارالشفاء بودن حرم‌های مطهر اینطور است؟ آیا فرقی بین منزل شخصی و حرم مطهر وجود دارد؟ | |||
در جواب میگوییم: در مشاهد مشرفه وقتی هزار نفر مریض صعب العلاج وارد میشوند، درصد قابل توجهی واقعا شفا جسمی پیدا میکنند و آمار بهبود یافتگان قابل مقایسه با اماکن عادی نیست<ref>نمونه‌هایی از این آمار را در کمیسیون امور شفا یافتگان حرم مطهر رضوی میتوان مشاهده کرد.</ref>. پس معلوم میشود که این مکان از جهت تجربی، رابطه ای معنادار با حقیقت شفا دارد. | |||
پس نتیجه این شد که دارالشفاء بودن ملازم با این نیست که امراض جسمی هر کسی که به حرم مشرف شد، الزاما برطرف شود. زیرا جسم انسان، گوشه ای از وجود اوست و اگر مرضی خیر انسان باشد و برای باطن و روح مصلحت باشد، جا ندارد که امام بدن او را شفا دهند. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده:کلمات قرآنی]] | [[رده:کلمات قرآنی]] | ||
[[رده:دین]] | [[رده:دین]] | ||
[[رده:سلامت]] | [[رده:سلامت]] | ||