شیخ مفید
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۳:۴۰، ۱۱ مه ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
| نام | محمد بن محمد بن نعمان |
|---|---|
| زادروز | ۱۱ ذی‌القعده، ۳۳۶ یا ۳۳۸ق |
| وفات | ۴۱۳ق |
| آرامگاه | عراق، کاظمین |
| محل زندگی | بغداد |
| اساتید | شیخ صدوق، ابن جنید اسکافی، ابن قولویه، ابوغالب زراری، محمد بن عمر جعابی |
| شاگردان | سید مرتضی، سید رضی، شیخ طوسی، نجاشی، سلَّار دیلمی، ابوالفتح کراجکی و ابویعلی محمّد بن حسن جعفری |
| نقش‌های برجسته | محدث، فقیه، اصولی، متکلم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| آثار | الارشاد، المقنعة، الامالی (یا المجالس)، الجمل، اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات، الافصاح فی الامامة، العیون و المحاسن،... |
محمد بن محمد بن نعمان (۴۱۳-۳۳۶ ق)، مشهور به شیخ مفید، از علمای برجسته شیعه است. او از پیشگامان در تدوین کلام شیعه و اصول فقه امامیه است. از مسائلی که نشان از جایگاه رفیع او در بین عالمان شیعه دارد آن است که او در طول سه سال مفتخر به دریافت سه نامه از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) شده است. شیخ مفید شاگردان بزرگی تربیت نمود، که سید مرتضى، سید رضى و شیخ طوسى از جمله آنانند.