۸۵٬۹۲۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - ' بنا بر این' به ' بنابراین') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== سر انجام == | == سر انجام == | ||
حسن صباح در سال 518 هجری قمری از دنیا می‌رود و پس از مرگ وی، یکی از شاگردانش به نام کیا بزرگ امید رودباری به جای وی می‌نشیند و بعد از او پسرش محمد بن بزرگ امید در سال 532 هجری قمری به جای وی امام می‌شود و سپس فرزندش حسن ملقب به علی ذکره السلام دعوی امامت می‌کند و در 561 هجری قمری کشته می‌شود. از نوادگان او جلال‌الدین حسن معروف به نو مسلمان بود که با خلیفه عباسی الناصر لدین اللّه رابطه دوستی برقرار می‌کند. پسر وی علاء‌الدین محمد بن حسن بود که در سال 618 هجری قمری خود را امام می‌خواند ولی بیشتر اوقات خویش را به تبهکاری و مستی می گذراند تا این که در سال 653 هجری قمری به مرگ ناگهانی از دنیا می‌رود. پس از او رکن‌الدین خورشاه در سال 653 هجری قمری جانشین وی می‌شود و در زمان امامت او هلاکوی مغول الموت را ویران می‌کند و خاندان اسماعیلیه نزاریه را در 654 هجری قمری از بین می‌برد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 298 با ویرایش و اصلاحات و نیز جابجایی گسترده عبارات. | حسن صباح در سال 518 هجری قمری از دنیا می‌رود و پس از مرگ وی، یکی از شاگردانش به نام کیا بزرگ امید رودباری به جای وی می‌نشیند و بعد از او پسرش محمد بن بزرگ امید در سال 532 هجری قمری به جای وی امام می‌شود و سپس فرزندش حسن ملقب به علی ذکره السلام دعوی امامت می‌کند و در 561 هجری قمری کشته می‌شود. از نوادگان او جلال‌الدین حسن معروف به نو مسلمان بود که با خلیفه عباسی الناصر لدین اللّه رابطه دوستی برقرار می‌کند. پسر وی علاء‌الدین محمد بن حسن بود که در سال 618 هجری قمری خود را امام می‌خواند ولی بیشتر اوقات خویش را به تبهکاری و مستی می گذراند تا این که در سال 653 هجری قمری به مرگ ناگهانی از دنیا می‌رود. پس از او رکن‌الدین خورشاه در سال 653 هجری قمری جانشین وی می‌شود و در زمان امامت او هلاکوی مغول الموت را ویران می‌کند و خاندان اسماعیلیه نزاریه را در 654 هجری قمری از بین می‌برد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 298 با ویرایش و اصلاحات و نیز جابجایی گسترده عبارات. | ||
</ref> <ref>جوینی عطاء الدین عطا، تاریخ جهانگشا، تصحیح و تحقیق محمد | </ref> <ref>جوینی عطاء الدین عطا، تاریخ جهانگشا، تصحیح و تحقیق محمد قزوینی، لیدن، سال 1355 هجری قمری، ص 186-278</ref><ref>ابن جوزی بغدادی ابو الفرج، تلبیس الابلیس، مصر، سال 1928 میلادی، ص 110- 111.</ref> <ref>برنارد لوئیس، فدائیان اسماعیلی، ترجمه فریدون بدره ای، نشر بنیاد فرهنگ ایران، سال 1348 شمسی، ص 49- 55.</ref> <ref>همدانی خواجه رشید الدین فضل الله، جامع التواریخ، قسمت اسماعیلیان، به اهتمام محمد تقی دانش پژوه و محمد مدرسی زنجانی، تهران، سال 1338 شمسی، ص 97- 137.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||