صربستان: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از جنگ جهانی اول بود که این سرزمین با رژیم پادشاهی اعلام استقلال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی هم در جریان جنگهای یوگسلاوی تجزیه شد (فروپاشی یوگسلاوی) و تنها دو جمهوری صربستان و مونته‌نگرو باقی ماندند که تا سال ۲۰۰۳ با نام جمهوری فدرال یوگسلاوی شناخته می‌شدند. در سال ۲۰۰۳، کشور یوگسلاوی به صربستان و مونته‌نگرو تغییر نام داد. برخی کشورها مانند آمریکا از سال ۱۹۹۲ به این کشور صربستان و مونته‌نگرو می‌گفتند.

شرایط طبیعی و به‌ویژه ناهمواری‌ها و شرایط توپوگرافیک صربستان به‌گونه‌ای است که برخلاف دیگر جمهوری‌های پیشین یوگسلاوی که غلبهٔ مناطق کوهستانی در آنها چشمگیر است، بهره‌مند از دشت‌های واسطه‌ای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتاً مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریباً کافی به بزرگترین مرکز تولیدات فراورده‌های کشاورزی یوگسلاوی تبدیل شده‌بود. عبور رودخانه دانوب و شاخه‌های آن نیاز آب کشاورزی ۹۴٪ از زمین‌های زیر کشت صربستان و وویوودینا را بر طرف می‌کند.<ref>[https://www.beytoote.com/iran/pastime/serbia1-touris-sites.html برگرفته از سایت بیتوته]</ref>

پایتخت کشور صربستان شهر بلگراد می‌باشد. این شهر که در حد فاصل رودخانه‌های دانوب و رود ساوا قرار گرفته بیش از ۱٫۱۵۰٫۰۰۰ نفر سکنه دارد که با احتساب محدوده حومه شهر جمعیت آن به بیش از دو میلیون می‌رسد. از این‌رو بلگراد یکی از بزرگترین شهرهای جنوب غرب اروپا محسوب می‌شود.

شهر سوبتیتسا یک شهر زیبا در بخش شمالی صربستان است که در این شهر تنوع نژادی زیادی دیده می‌شود. این شهر بسیار بزرگ است و دارای ساختمان‌های هنری ویژه‌ای است. در نظر داشته باشید که به طور کلی این شهر یکی از بهترین شهرهای دیدنی در کشور صربستان محسوب می‌شود و بزرگترین مرکز خرید نیز در این شهر قرار گرفته است. ایرانیان اغلب این شهر را گزینه خوبی برای زندگی می‌دانند.

شهر پوژارواتس یکی از شهرهای تاریخی در است که دارای موزه‌های زیادی دارد این شهر به طور کلی مناظر طبیعی بسیار دل انگیزی دارد و یکی از بهترین شهرهای کشور صربستان محسوب می‌شود این شهر در سفرهای گردشگری بسیار زیبا و دیدنی است

کوزوو بخشی از صربستان است که از سال ۱۹۹۹ میلادی تحت نظارت سازمان ملل متحد اداره می‌شود. این بخش خودگردان از سال ۱۹۹۳ درگیر ناآرامی‌هایی بود. ارتش جدایی طلب در این بخش شورش کردند و تلاش کردند کوزوو را از صربستان جدا کنند.

جنگ‌‌های دهه 90 میلادی بر ساختار زبان صربی کرواتی، تاثیر چندانی ندارد و آن چه تغییر یافت تنها نام زبان این کشور بود، بیست سال قبل از جدایی کرواسی از یوگسلاوی سابق، نام زبان صربی کرواتی به نام کرواتی تغییر پیدا کرد و این نشانگر آن بود که نوعی خصومت و عدم تفاهم میان صاحبان این زبان مشترک وجود داشته است؛ زبان شناسان کروات بر تفاوت‌‌های بسیاری میان زبان صربی و کرواتی تاکید داشتند و به همین علت استفاده از لغات نوین و یا واژه ‌های بسیار قدیمی، در میان مردم باعث تبلیغ و ترویج میشده است؛ تاثیر دخالت‌های آشکار سیاسی بر افتراق میان این دو زبان، غیرقابل انکار می‌باشد و آن هنگام که در کرواسی بر وجود زبان مستقل کرواتی، پا فشاری میکرده است و در صربستان همچنان از واژه زبان صربی کرواتی استفاده می‌‌کردند؛ زبان شناسان کروات به علت شیفتگی به استقلال همچنان بر نام زبان کروات تاکید داشتند، ولی صرب‌‌ها به علت از دست ندادن ارتباطات میان صرب ‌های منطقه، در استفاده از واژه زبان صربی کرواتی اصرار داشته‌اند.<ref>[https://www.mgairan.com/web/articles/view/368/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B5%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86.html برگرفته از سایت معراج گشت آسمان]</ref>

بروز ملقب به تیتو رهبر پارتیزانهای کشور یوگسلاوی در جنگ جهانی دوم بود که علیه آلمانها می‌جنگیدند، در سال 1944 نیروهای روسی وارد قسمتهایی از خاک یوگسلاوی شدند و با کمک نیروهای تیتو که تعداد آنها به 000/200 نفر بالغ می‌شد آلمانها را از خاک یوگسلاوی بیرون راندند، رقیب او ژنرال میخاییلوویچ به مقابله با او برخاست ولی به موفقیتی دست نیافت. تیتو پس از جنگ در سال 1945 و اعلام پایان حکومت سلطنتی از طرف مجلس مؤسسان به عنوان اولین نخست‌وزیر جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی برگزیده شد. یک سال بعد تیتو با کنار گذاشتن مخالفانش کاملاً بر اوضاع حاکم گشت و در سیاست خارجی استقلال از شوروی را مشی خود قرار داد. به همّت وی یوگسلاوی طی دو دهه پس از جنگ جهانی دوم به سرعت راه پیشرفت اقتصادی را پیمود؛ در سال 1974م. پس از چند دوره ریاست جمهوری، بطور مادام العمر رئیس‌جمهور یوگسلاوی شد، تیتو همچنین یکی از بنیان‌گذاران نهضت عدم تعهد بود. در سال 1978م. دیداری از آمریکا داشت. و یکسال بعد متعاقب آن دیدار دخالت شوروی در افغانستان را محکوم کرد. سرانجام در روز چهارم ماه مه سال 1980 مارشال تیتو در سن 87 سالکی به دنبال یک بیماری طولانی چند ساله پس از 35 سال حاکمیت مطلق بر یوگسلاوی درگذشت.

حضور مسلمانان در صربستان، به قرن شانزدهم به بعد و به عبارتی به زمان حضور ترکهای عثمانی در صربستان بازمی‌گردد. به قول دارکو تاناسکوویچ، یکی از اعضای دانشگاه بلگراد و سفیر فعلی جمهوری فدرال یوگسلاوی در ترکیه، شکل گیری هسته مرکزی اسلام در یوگسلاوی، از زمان روند طولانی مدت اسلام سازی در بین اقلیتهای مختلف نژادی نسل اسلاو و همچنین مهاجرتهای شرق تبار، جذب و اسکان گروه‌های غیر اسلاو و از همه مهمتر، اقامت تعداد قلیلی از ترک نژادهای مهاجم، از زمان هجوم عثمانی به صربستان، آغاز گردیده است.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5483/5485/51940/%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 برگرفته از سایت پایگاه اطلاع رسانی حوزه]</ref>

علی عزت بگویچ، عضو شورای ریاست جمهوری بوسنی و هرزه گوین، گذشته از تمامی مسائل سیاسی، به عنوان یکی از رهبران برجسته اسلامی در قرن بیستم در منطقه جنوب شرق اروپا به شمار می‌رود (وی در اوان کودکی به علت عقاید اسلامی، دستگیر گردید و بعد از آن، در دوران بلوغ فکری، چیزی نمانده بود که مؤسس حکومتی اسلامی در اروپا باشد).