۴۹۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
عبدالحلیم قرآن را حفظ کرده و در سال 1923م به الأزهر رفت. او در سال 1351 هـ / 1932م به مقام عالمیت الأزهر نائل شده سپس برای ادامۀ تحصیلات تکمیلی به فرانسه سفر کرد و در سال سنة 1359 هـ / 1940م موفق به اخذ مدرک دکترا در فلسفه اسلامی شد. بعد از بازگش از فرانسه به عنوان استاد دانشکدۀ اللغة العربية از دانشکده‌های [[الأزهر]] مشغول به تدریس شد. او در سال 1384 هـ / 1964م به عنوان رئیس دانشکدۀ اصول الدين برگزیده شد. سپس به عنوان عضو [[مجمع البحوث الإسلامية]] و بعدها به عنوان دبیرکل این مجمع انتخاب شد. او در سال 1390 هـ / 1970م به عنوان وزير اوقاف وشئون الأزهر انتخاب گردید. | عبدالحلیم قرآن را حفظ کرده و در سال 1923م به الأزهر رفت. او در سال 1351 هـ / 1932م به مقام عالمیت الأزهر نائل شده سپس برای ادامۀ تحصیلات تکمیلی به فرانسه سفر کرد و در سال سنة 1359 هـ / 1940م موفق به اخذ مدرک دکترا در فلسفه اسلامی شد. بعد از بازگش از فرانسه به عنوان استاد دانشکدۀ اللغة العربية از دانشکده‌های [[الأزهر]] مشغول به تدریس شد. او در سال 1384 هـ / 1964م به عنوان رئیس دانشکدۀ اصول الدين برگزیده شد. سپس به عنوان عضو [[مجمع البحوث الإسلامية]] و بعدها به عنوان دبیرکل این مجمع انتخاب شد. او در سال 1390 هـ / 1970م به عنوان وزير اوقاف وشئون الأزهر انتخاب گردید. | ||
=رسیدن به جایگاه شیخی الأزهر= | =رسیدن به جایگاه شیخی الأزهر= | ||
عبدالحليم محمود وقتی به مقام شیخی [[الأزهر]] رسید ده سال قبل دولت اختیارات شیخ الأزهر را کاملا محدود کرده و اختیارات او را به وزیر اوقاف و شئون الأزهر داده بود و این قضیه در زمان شیخ [[شلتوت]] اتاق افتاده بود او با شاگرد خود به نام دکتر محمد البهی که وزیر اوقاف بوده اختلاف و نزاع داشته و این امر باعث شد در سال 1381 هـ / 1961م قانونی وضع شده و اختیارت شیخ الأزهر به وزیر اوقاف داده شود و نام این وزارتخانه به وزارتخانۀ اوقاف و شئون الأزهر تغییر یابد. اما عبدالحلیم محمود با درایت و تدبیر توانست دوباره جایگاه شیخ [[الأزهر]] را احیا کرده بلکه جایگاه و شئون او را فراتر از آنچه قبل بود تثبیت کند. <br> | عبدالحليم محمود وقتی به مقام شیخی [[الأزهر]] رسید ده سال قبل دولت اختیارات [[مشایخ الازهر|شیخ الأزهر]] را کاملا محدود کرده و اختیارات او را به وزیر اوقاف و شئون الأزهر داده بود و این قضیه در زمان شیخ [[شلتوت]] اتاق افتاده بود او با شاگرد خود به نام دکتر محمد البهی که وزیر اوقاف بوده اختلاف و نزاع داشته و این امر باعث شد در سال 1381 هـ / 1961م قانونی وضع شده و اختیارت شیخ الأزهر به وزیر اوقاف داده شود و نام این وزارتخانه به وزارتخانۀ اوقاف و شئون الأزهر تغییر یابد. اما عبدالحلیم محمود با درایت و تدبیر توانست دوباره جایگاه شیخ [[الأزهر]] را احیا کرده بلکه جایگاه و شئون او را فراتر از آنچه قبل بود تثبیت کند. <br> | ||
او در 22 صفر سال 1393هـ / 27 مارس 1973م به مقام شیخی الأزهر رسید و در 17 جمادى الآخرة سال 1394هـ / 7 ژوئیه 1974م توانست قانونی را تصویب کند که تثبیت کنندۀ جایگاه شیخ الأزهر بود در این قانون چنین آمده: | او در 22 صفر سال 1393هـ / 27 مارس 1973م به مقام شیخی الأزهر رسید و در 17 جمادى الآخرة سال 1394هـ / 7 ژوئیه 1974م توانست قانونی را تصویب کند که تثبیت کنندۀ جایگاه شیخ الأزهر بود در این قانون چنین آمده: | ||
«شيخ الأزهر هو الإمام الأكبر وصاحب الرأي في كل ما يتصل بالشئون الدينية والمشتغلين بالقرآن وعلوم الإسلام، وله الرياسة والتوجيه في كل ما يتصل بالدراسات الإسلامية والعربية في الأزهر.» در این قانون شیخ الأزهر از جهت جایگاه و رتبه همچون دیگر وزراء بوده و در ترتیب مقدم بر دیگر وزیران است البته بعد از فوت عبدالحلیم محمود قانونی تصویب شده و جایگاه [[شیخ الأزهر]] را هم‌تراز نخست وزیر دانست. عبدالحلیم محمود در مدت زمانی که شیخ الأزهر بود خدمات و فعالیت‌های زیادی در راستای ترویج دین اسلام و اصلاح امور مسلمانان انجام داد. | «شيخ الأزهر هو الإمام الأكبر وصاحب الرأي في كل ما يتصل بالشئون الدينية والمشتغلين بالقرآن وعلوم الإسلام، وله الرياسة والتوجيه في كل ما يتصل بالدراسات الإسلامية والعربية في الأزهر.» در این قانون شیخ الأزهر از جهت جایگاه و رتبه همچون دیگر وزراء بوده و در ترتیب مقدم بر دیگر وزیران است البته بعد از فوت عبدالحلیم محمود قانونی تصویب شده و جایگاه [[مشایخ الازهر|شیخ الأزهر]] را هم‌تراز نخست وزیر دانست. عبدالحلیم محمود در مدت زمانی که شیخ الأزهر بود خدمات و فعالیت‌های زیادی در راستای ترویج دین اسلام و اصلاح امور مسلمانان انجام داد. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
از او بیش از 60 اثر در فلسفه و تصوف بجای مانده است که بعضی از آنها به زبان فرانسوی است که از آن جمله می‌توان به آثار ذیل اشاره کرد: <br> | از او بیش از 60 اثر در فلسفه و تصوف بجای مانده است که بعضی از آنها به زبان فرانسوی است که از آن جمله می‌توان به آثار ذیل اشاره کرد: <br> | ||