۸۵٬۶۲۸
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = عبدالرحمن بن عقیل | تصویر = آرامگاه شهدای کربلا.jpg | نام = عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب | نامهای دیگر = رمح عقیلی | سال تولد = | تاریخ تولد = | محل تولد = | سال درگذشت = 61 ق | تاریخ درگذشت = | محل درگذشت = کربلا، عراق | استاد...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'بنی هاشم' به 'بنیهاشم') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
عبدالرحمن فرزند [[عقیل بن ابی طالب]]<ref>جمهرة انساب العرب، ص۶۹؛ المجدی، ص۳۰۷، ۳۰۸</ref> و مادرش «امولد» است<ref>مقاتل الطالبین، ص۶۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ ابصارالعین، ص۸۵</ref> و چون بلند قامت بود او را «رمح عقیلی» (نیزه عقیلی) میگفتند<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۲۶۰</ref>. | عبدالرحمن فرزند [[عقیل بن ابی طالب]]<ref>جمهرة انساب العرب، ص۶۹؛ المجدی، ص۳۰۷، ۳۰۸</ref> و مادرش «امولد» است<ref>مقاتل الطالبین، ص۶۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ ابصارالعین، ص۸۵</ref> و چون بلند قامت بود او را «رمح عقیلی» (نیزه عقیلی) میگفتند<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۲۶۰</ref>. | ||
عبدالرحمن با [[خدیجه]] دختر [[امام علی|امام علی (ع)]] ازدواج کرد | عبدالرحمن با [[خدیجه]] دختر [[امام علی|امام علی (ع)]] ازدواج کرد<ref>نسب قریش، ص۴۵، ۴۶؛ المعارف، ص۲۰۵</ref> و از او دارای دو فرزند به نامهای سعید و عقیل شد<ref>نسب قریش، ص۴۵، ۴۶، برخی نیز برای او یک فرزند به نام سعید یا حمیدة ذکر کردهاند. (المعارف، ص۲۰۵؛ لباب الانساب، ج۱، ص۳۳۴.)</ref>. | ||
==نبرد در روز عاشورا== | ==نبرد در روز عاشورا== | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
كُهُولُ صِدْقٍ سَادَةُ الْأَقْرَانِ هَذَا حُسَيْنٌ شَامِخُ الْبُنْيَانِ | كُهُولُ صِدْقٍ سَادَةُ الْأَقْرَانِ هَذَا حُسَيْنٌ شَامِخُ الْبُنْيَانِ | ||
وَ سَيِّدُ الشُّيَّبِ مَعَ الشُّبَّان | وَ سَيِّدُ الشُّيَّبِ مَعَ الشُّبَّان | ||
پدرم عقیل، از نسل هاشم، و | پدرم عقیل، از نسل هاشم، و بنیهاشم برادرانمنند. پس جایگاهم را بشناسید، آنان، پیران راست کردار و هم طراز بزرگاناند. این حسین، بلند مرتبه، و سرور کهنسالان و جوانان میباشد. | ||
عبدالرحمن، هفده سوارهنظام را به هلاکت رساند<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۸؛ ابصارالعین، ص۸۶</ref>. سرانجام به دست عثمان بن خالد جهنی و بشر بن سوط همدانی به شهادت رسید. | عبدالرحمن، هفده سوارهنظام را به هلاکت رساند<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۸؛ ابصارالعین، ص۸۶</ref>. سرانجام به دست عثمان بن خالد جهنی و بشر بن سوط همدانی به شهادت رسید. | ||