عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها

| سال تولد =  

| تاریخ تولد = 245ق.

| سال درگذشت =  

| تاریخ درگذشت = 323ق.

| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |دانشمند |ادیب |مورخ |[[محدث]] }}

'''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب کتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. وی تألیفات بسیاری داشته که اکثر آنها از بین رفته است. از کتاب‏‌های مهم و معروف او که اکنون در دست است کتاب «السقیفه و فدک» است که در آن داستان [[سقیفه بنی ساعده|سقیفه]] و خطبه [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهراء (سلام الله علِیها)]] و ماجرای [[فدک]] گزارش شده است.

احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدّث|محدث]] و صاحب کتاب «السقیفه». وی در اواسط قرن سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافته‌‏اند. بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی|ابوبکر صولی شطرنجی]] (م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران کودکی و جوانی را در [[بصره]] سپری کرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آن‌جا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی هم‌چنین سفری به [[سامرا|سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]] (م281ق) که در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از [[اهل سنت و جماعت|اهل‏‌سنت]] هستند و از استادان شیعی او تنها می‏‌توان به «محمد بن زکریا بن دینار غلابی جوهری» اشاره نمود. از استادان [[اهل سنت و جماعت|سنی]] او «[[ابوزید عمر بن شبه]]» (م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه» (م262ق)، «احمد بن منصور رمادی» (م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح» (م281ق) هستند.  

بسیاری از دانشمندان [[شیعه]]، سخن شیخ طوسی را بر گفته ابن ‏ابی‏ الحدید ترجیح داده و وی را امامی معرفی کرده‏‌اند و شاید به همین دلیل مورخان بزرگ اهل‌‏سنت مانند [[خطیب بغدادی]]، [[ابن حجر عسقلانی|ابن‌حجر عسقلانی]] و دیگران متعرض شرح‏ حال او نشده‏‌اند، چنان‌که برخی از اخبار او درباره فضیلت [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] و تنقیص [[معاویه]] و نیز گزارش او درباره تخلف [[ابوبکر بن ابی قحافه|خلیفه اول]] از لشگر اسامه، می‌‏تواند گواه [[مذهب شیعه|تشیع]] او باشد.  

اساتید او عمدتاً از [[اهل سنت و جماعت|اهل‏‌سنت]] هستند و از استادان [[شیعی]] او تنها می‏‌توان به [[محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری|محمد بن زکریا بن دینار غلابی جوهری]] (م298ق) اشاره نمود. از استادان [[سنی]] او [[ابوزید عمر بن شبه]] (م262ق)، [[ابویوسف یعقوب بن شیبه]] (م262ق)، [[احمد بن منصور رمادی]] (م265ق) و [[احمد بن اسحاق بن صالح]] (م281ق) هستند.

=منابع=

# اعیان الشیعه(قطع بزرگ، ج3ص6 شماره3؛  

# الامالی، طوسی، ص503 حدیث1153، وص594 حدیث1229؛  

# تنقیح المقال(حجری)، ج1ص64 شماره 382؛  

# الذریعه، ج12ص206 شماره 1364؛  

# السقیفه و فدک، مقدمه، به قلم دکتر محمدهادی امینی؛

# شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی ‏الحدید، جزء16ص210؛  

# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛  

# الفهرست، طوسی، ص83 شماره 110؛  

# کتابخانه ابن طاوس، اتان گلبرگ، ص514 شماره 532؛

# المسترشد، ابن جریر طبری، ص116؛  

# مناقب امیرالمؤمنین(ع)، محمدبن سلیمان کوفی، ج1ص400، پاورقی.