عجلیه یکی از شاخه‌های فرقه «غلاة»‌اند. آنان را «عمیر» نیز می‏‌خوانند، زیرا که آنها پیرو عمر‌بن‌بیان عجلی بودند و امام جعفر صادق (ع) را خدا می‌‏دانستند.

تاریخچه

این فرقه خرگاهی در محله کناسه کوفه برپا کرده و برای پرستش امام صادق در آنجا گرد می‌‏آمدند تا سرانجام یزید بن عمر بن هبیره، عمیر را دستگیر کرده و بر کناسه کوفه به دار آویخت[۱] [۲] [۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 333 با ویرایش اندک.
  2. اسفرایینی شهفور بن طاهر، التبصیر فى الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین، تحقیق شیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1940 میلادی، ص 74.
  3. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ج 2، ص 12.