۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'دانسته اند' به 'دانسته‌اند'
جز (جایگزینی متن - 'گام‌ها' به 'گام ها') |
جز (جایگزینی متن - 'دانسته اند' به 'دانسته‌اند') |
||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
==سوگواری در عصر معصومین(ع)== | ==سوگواری در عصر معصومین(ع)== | ||
اولین مرثیه‌خوانان بر حسین بن علی(ع) پس از واقعه عاشورا، زینب(س) و علی بن الحسین(ع) بودند. زینب(س) هنگام گذر از کنار تن برادرش با خواندن اشعاری، حتی دشمنان را متأثر کرد<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، ص۲۰۶.</ref>. با ورود اسیران کربلا به شام، زنان بنی‌امیه بر آنان گریستند، و به گفته‌ای سه روز یا هفت روزعزا به پا کردند. گفته می‌شود اولین کسی که در رثای شهدای کربلا و امام حسین(ع) مرثیه سرود عقبة بن عمرو سهمی بوده است<ref>ابن جوزی٬ تذکرة الخواص٬ شریف رضی٬ ج۱ ٬ ص ۲۴۱.</ref>. عبیدالله بن حر جعفی را نیز نخستین زیارت کننده قبر امام(ع) | اولین مرثیه‌خوانان بر حسین بن علی(ع) پس از واقعه عاشورا، زینب(س) و علی بن الحسین(ع) بودند. زینب(س) هنگام گذر از کنار تن برادرش با خواندن اشعاری، حتی دشمنان را متأثر کرد<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، ص۲۰۶.</ref>. با ورود اسیران کربلا به شام، زنان بنی‌امیه بر آنان گریستند، و به گفته‌ای سه روز یا هفت روزعزا به پا کردند. گفته می‌شود اولین کسی که در رثای شهدای کربلا و امام حسین(ع) مرثیه سرود عقبة بن عمرو سهمی بوده است<ref>ابن جوزی٬ تذکرة الخواص٬ شریف رضی٬ ج۱ ٬ ص ۲۴۱.</ref>. عبیدالله بن حر جعفی را نیز نخستین زیارت کننده قبر امام(ع) دانسته‌اند<ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص ۱۰۰.</ref>. او پس از شهادت امام حسین(ع) از منزل خود در قصر بنی مقاتل به کربلا رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود. | ||
توابین که پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] توبه کرده و بر ضد [[امویان]] به قیام برخاستند ابتدا به کربلا رفتند و در آن جا به عزاداری پرداختند و برای خونخواهی امام(ع) هم قسم شدند<ref>خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص ۲۱۸.</ref>. | توابین که پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] توبه کرده و بر ضد [[امویان]] به قیام برخاستند ابتدا به کربلا رفتند و در آن جا به عزاداری پرداختند و برای خونخواهی امام(ع) هم قسم شدند<ref>خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص ۲۱۸.</ref>. | ||
بشر بن جذلم، به دستور [[امام سجاد(ع)]] ورود اهل بیت به مدینه را با سرایش اشعاری به مردم اعلام کرد و آنان را گریاند<ref>حکیم، موسوعة الامام...، دار المورخ العربی، ج۵، ص۲۱۵۷.</ref>. همچنین زنانی از اهل بیت(ع)، به سوگواری پرداختند و مردم مدینه را به سوگ نشاندند؛ زنانی از جمله: زینب دختر عقیل، ام البنین و رباب<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، ج۴، ص۸۸.</ref>. | بشر بن جذلم، به دستور [[امام سجاد(ع)]] ورود اهل بیت به مدینه را با سرایش اشعاری به مردم اعلام کرد و آنان را گریاند<ref>حکیم، موسوعة الامام...، دار المورخ العربی، ج۵، ص۲۱۵۷.</ref>. همچنین زنانی از اهل بیت(ع)، به سوگواری پرداختند و مردم مدینه را به سوگ نشاندند؛ زنانی از جمله: زینب دختر عقیل، ام البنین و رباب<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، ج۴، ص۸۸.</ref>. | ||