confirmed، مدیران
۳۳٬۰۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبكر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری'''، یكی از شعرا و عارفان نام‌آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری است. | '''فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبكر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری'''، یكی از شعرا و عارفان نام‌آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری قمری است. | ||
او در قریه كدكن یا شادیاخ كه در آن زمان از توابع شهر [[نیشابور]] بوده به دنیا آمد. او با علوم مختلفی مانند [[قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[تفسیر]]، طب، نجوم و [[کلام]] آشنایی داشت. | او در قریه كدكن یا شادیاخ كه در آن زمان از توابع شهر [[نیشابور]] بوده به دنیا آمد. او با علوم مختلفی مانند [[قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[تفسیر]]، طب، نجوم و [[کلام]] آشنایی داشت. | ||
عطار اشعار بسیاری درباره فضیلت [[خلفای راشدین|خلفا]] دارد که نشان می‌دهد بر مذهب [[اهل سنت]] بوده است؛ اما | عطار اشعار بسیاری درباره فضیلت [[خلفای راشدین|خلفا]] دارد که نشان می‌دهد بر [[مذهب شیعه|مذهب]] [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] بوده است؛ اما همچنین اشعار بسیاری در فضیلت [[علی بن ابی طالب|حضرت علی علیه‌السلام]] و [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] سروده است؛ چندان که سبب شده است کسانی او را [[شیعه]] بدانند. | ||
الهی‌نامه، اسرارنامه، خسرونامه و منطق‌الطیر از آثار منظوم عطارند و تذکرة‌الاولیا تنها اثر او به نثر است. | الهی‌نامه، اسرارنامه، خسرونامه و منطق‌الطیر از آثار منظوم عطارند و تذکرة‌الاولیا تنها اثر او به نثر است. | ||