علی بن ادریس بعقوبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ نوامبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '[[علی بن ابی‌طالب' به '[[علی بن ابی طالب'
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= |بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن ابی‌طالب' به '[[علی بن ابی طالب')
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:تصوف و عرفان.jpg|جایگزین= |بندانگشتی|]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = علی بن ادریس بعقوبی
!نام
| تصویر =  
!ابوادريس علی بن ابی بكر محمد بن عبدالله بن ادريس بن زكريا بن حسن بن ادريس
| نام = ابوادریس علی بن ابی‌بکر محمد بن عبدالله بن ادریس بن زکریا بن حسن بن ادریس
|-
| نام‌های دیگر =
|اساتید
| سال تولد =
|عبدالقادر گیلانی
| تاریخ تولد =
|-
| محل تولد =
|درگذشت
| سال درگذشت = 619 ق
|619ق
| تاریخ درگذشت =
|}
| محل درگذشت =
</div>'''ابوادریس علی بن ادريس بعقوبی''' از شاگردان [[عبدالقادر گیلانی|عبدالقادر گیلانی]] و از بزرگان [[تصوف]] اسلامی در دوره عباسی دوم است.
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالقادر گیلانی| استاد | استاد}}
| شاگردان =
| دین =
| مذهب =
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | اثر | اثر | اثر}}
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
</div>'''ابوادریس علی بن ادریس بعقوبی''' از شاگردان [[عبدالقادر گیلانی|عبدالقادر گیلانی]] و از بزرگان [[تصوف]] اسلامی در دوره عباسی دوم است.


=اسم و نسب=
== اسم و نسب ==
ابوادریس علی بن ابی‌بکر محمد بن عبدالله بن ادریس بن زکریا بن حسن بن ادریس بن موسى ثانی بن عبیدالله صالح بن موسى جون بن عبدالله محض بن حسن بن [[حسن]] بن [[علی بن ابی طالب]]<ref>[https://nrme.net/detail1139249123.html علی بن إدریس البعقوبی اسمه ونسبه]</ref>.


ابوادريس علی بن ابی بكر محمد بن عبدالله بن ادريس بن زكريا بن حسن بن ادريس بن موسى ثانی بن عبد الله صالح بن موسى جون بن عبدالله محض بن حسن بن [[حسن]] بن [[علی بن ابی طالب]].
== فرزندان ==
او دارای پنج فرزند سه پسر و دو دختر به نام‌های ادریس، محمد، حسن، زهرا و عائشه بود.


=فرزندان=
== زندگی ==
امام ابوادریس الباقوبی الروحایی (الروحاء ناحیه‌ای در بعقوبه - در حال حاضر) یکی از شیوخ برجسته و صاحب‌نظران [[عراق]] به شمار می‌رود و پیروانش ​​از محققین و اساتید، صاحب کرامت ظاهری بودند. وی از صالحان بزرگ در عصر خلفای عباسی بود؛ او از شاگردان عبدالقادر گیلانی متوفی به سال 561 هجری قمری بوده است. علوم سلف صالح را از او فراگرفت و استاد شاگرد را مورد احترام قرار می‌داد.
او [[شافعی]] [[اشعری]] بود و برخی از محققین ذکر کرده‌اند که در زمان اقامتش در [[بغداد]] در المستنصریه تدریس می‌کرد و شخصیتی زاهد، شاگرد گیلانی استاد زاهد عابد ربانی شهیر بود. در بغداد از نصرالله القزاز شنید.
حافظ ابوموسی مدینی و دیگران به او اجازه دادند، به تدریس در علم [[فقه]] در این امر ممتاز بود و به فتوا دادن و تدریس در مدرسه جده در [[دمشق]] که مدرسه ای حنبلی در کنار الرواحیه است مشغول شد.
بنی استوانی گفت: او در فقه و مناظره و قضاوت ماهرترین آنها بود و بسیار آگاه بود. ابن الساعی در تاریخ خود گفته است که او فقیهی فاضل و آگاه در عقاید بود. او اهل قدرت و بزرگواری بود و مسجد الوزیر را از اشراف السخاوی خارج و تحت اختیار حنبلیان نگه داشت. وی در هفتم ربیع الاول درگذشت و در پای کوه قاسیون به خاک سپرده شد.


او دارای پنج فرزند سه پسر و دو دختر به نام های ادریس ، محمد ، حسن ،زهرا و عائشه بود.
== شرایط سیاسی ==
ابو ادریس بعقوبی، نسبی علوی از سادات حسنی بود و از این رو از عموزاده‌های شیخ عبدالقادر گیلانی بود و شیخ عبدالقادر گیلانی برای دیدار شاگرد خود در شهر بعقوبه رفت و آمد می‌کرد. ابو ادریس علی بن ادریس بعقوبی و برای زیارت شیخ صالح الشریف بعقوبی و نسبت خویشاوندی داشت که همگی از خاندان سادات حسنی هستند<ref>[https://ar.irakipedia.org/wiki/577/%D8%A8%D8%B9%D9%82%D9%88%D8%A8%D8%A9 بعقوبة]</ref>.
شیخ عبدالقادر بعقوبه رفت و آمد می‌کرد، مخصوصاً در آن سال‌هایی که [[بغداد]] در قحطی بود. از تأثیر فاجعه بارقحطی و وضعیت بد سیاسی دولت عباسی، به ویژه در اواخر عصر خود، در سال 497 ه.


=زندگی=
در حالی که سربازان در بغداد ویرانی به پا می‌کردند و اموال مردم را مصادره می‌کردند و مردم درد گرسنگی و ترس و وحشت را چشیدند و مردم برای امرار معاش و فرار از قحطی به شهرهای نزدیک می‌رفتند که به طور مفصل در کتاب‌های تاریخ شرح آن آمده است.


امام ابو ادریس الباقوبی الروحایی (الروحاء ناحیه ای در بعقوبه - در حال حاضر) یکی از شیوخ برجسته و صاحب نظران [[عراق]] به شمار می رود و پیروانش ​​از محققین و اساتید، صاحب کرامت ظاهری بودند.وی از صالحان بزرگ در عصر خلفای عباسی بود؛ او از شاگردان عبدالقادر گیلانی متوفی به سال 561 هجری قمری بوده است. علوم سلف صالح را از او فرا گرفت و استاد شاگرد را مورد احترام قرار می داد.
== شاگردان ==
او [[شافعی]] [[اشعری]] بود و برخی از محققین ذکر کرده اند که در زمان اقامتش در [[بغداد]] درالمستنصریه تدریس می کرد.
در زمان عباسیان در مدرسه معروف قادریه بغداد علوم شرعی را تدریس می‌کرد و شاگردان بسیاری را تربیت نمود که عبارتند از:
و در کتاب نفی الذهب فی اخبار من ذهب ابن العماد آمده است که در سخنان خود درباره سال وفات امام ابوادریس آمده است و شخصیت زاهد، شاگرد گیلانی استاد زاهد عابد ربانی شهیر بود. در بغداد از نصرالله القزاز شنید.
شیخ خلفیه بن خلف البعقوبی، شیخ ابوالشکر ماجد الحمیدی الروحانی، شیخ محمد معتوق بن رضوان نهر ملکی، شیخ ابی عبدالله محمد بن علی الرصافی معروف به سبتی، شیخ فاضل ابی زکریا یحیى بن یوسف بن یحیى الانصاری، شیخ کمال الدین ابی حسن علی بن محمد بن وضاح شهربانی، شیخ ابی محمدحسن بن احمد بغدادی، شیخ مقداد الرفاعی، الشهربانی صاحب مرقد معروف در شهر مقدادیه و برادرانش شیخ مقدام و شیخ مقدار
حافظ ابوموسی مدینی و دیگران به او اجازه دادند، به تدریس  در علم [[فقه]]،در این امر ممتاز بود، و به فتوا دادن و تدریس در مدرسه جده در [[دمشق]] که مدرسه ای حنبلی در کنار الرواحیه است مشغول شد.
بنی استوانی گفت:او در فقه و مناظره و قضاوت ماهرترین آنها بود و بسیار آگاه بود.ابن الساعی در تاریخ خود گفته است که او فقیهی فاضل و آگاه در عقاید بود. او اهل قدرت و بزرگواری بود و مسجد الوزیر را از اشراف السخاوی خارج و تحت اختیار حنبلیان نگه داشت. وی در هفتم ربیع الاول درگذشت و در پای کوه قاسیون به خاک سپرده شد.


=شرایط سیاسی=
== وفات ==
وفات شیخ القدوه ابوادریس بعقوبی در سال هزار و ششصد و نوزده هجری قمری بوده است.
ذهبی می‌گوید: الحافظ ابوالفتوح نصر بن ابی الفرج البغدادی بن الحصری قاری حنبلی در هشتاد و سه سالگی در محرم از دنیا رفت<ref>[http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/3304_%D8%B3%D9%8A%D8%B1-%D8%A3%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8%D9%8A-%D8%AC-%D9%A2%D9%A2/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_178#top مکتبه الشیعه]</ref>.
و حافظ ابوالطاهر تقی الدین اسماعیل بن عبدالله بن عبدالمحسن المصری ابن الانماطی می‌گوید او در رجب درگذشته است.
ابوبکر مسمر بن عمر بن محمد بن العویس النیار در موصل و در شعبان ذکر کرده ولی شیخ علی بن ابی‌بکر محمد بن عبدالله بن ادریس یعقوبی در ذی القعده وفات کرده است.
او را در بعقوبه<ref>[https://islamweb.net/ar/library/index.php?page=bookcontents&idfrom=5766&idto=5766&bk_no=60&ID=5622 ابن إدریس]</ref>بر سر راه بهرز به خاک سپردند و آرامگاهش نمایان و مشهور است و از آثار باستانی و تاریخی بعقوبه است و زیارتگاهی بر آن ساخته شده از عصر عباسیان در دوره خلیفه عباسی المستنصر است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%D9%8A_%D8%A8%D9%86_%D8%A5%D8%AF%D8%B1%D9%8A%D8%B3_%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%B9%D9%82%D9%88%D8%A8%D9%8A علی بن إدریس البعقوبی]</ref>.


ابو ادریس بعقوبی، نسبی علوی از سادات حسنی بود و از این رو از عموزاده های شیخ عبدالقادر گیلانی بود و شیخ عبدالقادر گیلانی برای دیدار شاگرد خود در شهر بعقوبه رفت و آمد می کرد.  ابو ادریس علی بن ادریس بعقوبی و برای زیارت شیخ صالح الشریف بعقوبی و نسبت خویشاوندی داشت که همگی از خاندان سادات حسنی هستند.
== پانویس ==
شیخ عبدالقادر بعقوبه رفت و آمد می کرد، مخصوصاً در آن سالهایی که [[بغداد]] در قحطی بود.از تأثیر فاجعه بارقحطی و وضعیت بد سیاسی دولت عباسی، به ویژه در اواخر عصر خود، در سال 497 ه.
{{پانویس}}


در حالی که سربازان در بغداد ویرانی به پا می کردند و اموال مردم را مصادره می کردند و مردم درد گرسنگی و ترس و وحشت را چشیدند و مردم برای امرار معاش و فرار از قحطی به شهرهای نزدیک می رفتند که به طور مفصل در کتاب های تاریخ شرح آن آمده است.
[[رده:عالمان]]
 
[[رده:عالمان اهل سنت]]
=شاگردان=
[[رده:صوفیه]]
 
در زمان عباسیان در مدرسه معروف قادریه بغداد علوم شرعی را تدریس می کرد و شاگردان بسیاری را تربیت نمود که عبارتند از:
شيخ خلفیه بن خلف البعقوبی، شيخ ابوالشكر ماجد الحمیدی الروحانی،شيخ محمد معتوق بن رضوان نهر ملكی،شيخ ابي عبد الله محمد بن علی الرصافی معروف به سبتی،شيخ فاضل ابی زكريا يحيى بن يوسف بن يحيى الانصاری،شيخ كمال الدين ابی حسن علی بن محمد بن وضاح شهربانی، شيخ ابي محمدحسن بن احمد بغدادی، شيخ مقداد الرفاعی، الشهربانی صاحب مرقد معروف در شهر مقداديه و برادرانش شيخ مقدام و شيخ مقدار
 
=وفات=
 
وفات شیخ القدوه ابو ادریس بعقوبی در سال هزار و ششصد و نوزده هجری قمری بوده است.
ذهبی می گوید:الحافظ ابوالفتوح نصر بن ابی الفرج البغدادی بن الحصری قاری حنبلی در هشتاد و سه سالگی در محرم از دنیا رفت.
و حافظ ابوالطاهر تقی الدین اسماعیل بن عبدالله بن عبدالمحسن المصری ابن الانماطی می گوید او در رجب درگذشته است.
ابوبکر مسمر بن عمر بن محمد بن العویس النیار در موصل و در شعبان ذکر کرده ولی شیخ علی بن ابی بکر محمد بن عبدالله بن ادریس یعقوبی در ذی القعده وفات کرده است.
او را در بعقوبه بر سر راه بهرز به خاک سپردند و آرامگاهش نمایان و مشهور است و از آثار باستانی و تاریخی بعقوبه است و زیارتگاهی بر آن ساخته شده از عصر عباسیان در دوره خلیفه عباسی المستنصر.
 
=پانویس=
{{پانویس|1}}
 
[[رده: تصوف]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۹۶۳

ویرایش