confirmed، مدیران
۳۲٬۳۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
افرادی چون بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، حسین بن سعید اهوازی، حمدان بن اسحاق خراسانی، علی بن ابراهیم طالقانی، محمد بن علی کاشانی، ابراهیم بن شیبه اصفهانی، و ابومقاتل دیلمی از اصحاب آن حضرت در ایران بوده اند. <ref>جعفریان، حیات فکری -سیاسی امامان شیعه، ص658</ref> | افرادی چون بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، حسین بن سعید اهوازی، حمدان بن اسحاق خراسانی، علی بن ابراهیم طالقانی، محمد بن علی کاشانی، ابراهیم بن شیبه اصفهانی، و ابومقاتل دیلمی از اصحاب آن حضرت در ایران بوده اند. <ref>جعفریان، حیات فکری -سیاسی امامان شیعه، ص658</ref> | ||
=شهادت و آرامگاه امام هادی (ع)= | |||
امام دهم او در ماه رجب سال 254ق پس از 20 سال و 9 ماه اقامت در سامرا، در 41 سالگی از دنیا رفت. <ref>مفید، الارشاد، ج2، ص311و312</ref> | |||
امام دهم در زمان حکومت معتز عباسی مسموم شده و به [[شهادت]] رسید. <ref>طبری شیعی، دلائل الامامه، ص212</ref> اما ابن شهر آشوب می نویسد امام در اواخر حکومت معتمد مسموم و شهید شده است و از ابن بابویه نقل کرده که معتمد به او سم داده است. <ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج4، ص401</ref> | |||
امام حسن عسکری در تشییع جنازه پدر شرکت کرد و قبل از آنکه خلیفه عباسی در تشییع شرکت نماید، بر جنازه پدر نماز خواند. سپس امام دهم را در خانه ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بود، به خاک سپردند. | |||
از آن سال به بعد امام حسن عسکری پیشوای حق شد و بار تعهد امامت را بر دوش گرفت. محل دفن امام هادی(ع) و فرزندش امام حسن عسکری(ع) در سامرا به حرم عسکریین شناخته می شود. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||