غیبت کبری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
==پانویس==
==پانویس==


==رده ها== مهدویت، اصطلاحات اسلامی،امام مهدی، اعتقادات شیعه
<references />
 
 
[[رده: مفاهیم اسلامی]]

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۷

زندگانی طولانی و مخفیانه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف با غیبت کبرا شروع شد و آن زمانی بود که آخرین نایب خاص حضرت و در زمان غیبت صغرا از دنیا رفت. البته میان غیبت صغرا و کبرا فاصله ای وجود نداشته است و تنها فرق بین دو غیبت در این است که در دوره غیبت کبرا امام نایب خاص و مشخصی را که در میان مردم به نام و شخص شناخته شود، معرفی نکرده است و مردم می بایستی مسایل دینی و احکام اسلامی را از نایبان عام امام فرا گیرند.به اعتقاد شیعیان، غیبت کبرا مانع فیض رسانی امام نسبت به جهان خاصه انسان ها نمی شود. روایتی از پیامبر صلوات الله علیه نقل شده است که جابر انصاری از پیامبر صلوات لله علیه پرسید آیا شیعیان در زمان غیبت قائم از وجود مبارک او بهره مند می‌شوند؟ حضرت پاسخ دادآری سوگند به خدایی که مرا به نبوت برانگیخت، آنان در غیبت او از نورش روشنایی می‌گیرند و از ولایت او، بهره مند می‌شوند؛ همانند بهره مندی مردم از خورشید؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشاند.[۱]

زمان شروع غیبت کبری

شروع غیبت کبرای امام زمان عجل الله فرجه الشریف به سال 329 بر می گردد.تا پیش از آن و در عصر غیبت صغری، شیعیان حضرت می توانستند مسایل خود را از چهار نایب خاص امام که واسطه میان حضرت و شیعیان بودند بپرسند، ولی در سال 329 هجری قمری با فوت علی بن محمد سمری، [۲] آخرین نماینده خاص امام غیبت کبری آغاز می شود. وی شش روز قبل از آن که از دنیا برود، توسط امام از مرگ خود خبر دار شده بود. حضرت به او امر کرد که دیگر نایبی برای خود انتخاب نکند،[۳] [۴] [۵] زیرا که دوره غیبت کبری آغاز شده و زمان پایان آن را خدا می داند. در این مدت همه جای زمین را فساد و ظلم و جور فرا می گیرد تا که حضرت ظهور کند و همه جا را از عدل و داد پر کند.[۶] [۷] [۸] [۹]

ویژگی‌های عصر غیبت کبری

بعضی از خصوصیت های دوران غیبت کبرا که آن را از دوره کوتاه غیبت صغری متمایز می کند عبارت است از:

طولانی بودن دوره

غیبت کبرا بر خلاف غیبت صغری زمان طولانی ای را در بر خواهد گرفت و جز خداوند هیچ کسی از خاتمه آن اطلاعی ندارد

نیابت عامه

در دوره غیبت صغری راه ارتباطی مردم با حضرت از طریق نایبان خاص امکان پذیر بود اما پس از درگذشت علی بن محمد سمری چهارمین نایب خاص امام در سال ۳۲۹ق، نماینده دیگری منصوب نشد و تمام ارتباطات مستقیم امام دوازدهم شیعیان با مردم و هم چنین دوران وکالت از امام مهدی پایان یافت.[۱۰] بنا بر این، چون در در زمان غیبت کبرا هیچ گونه دسترسی مستقیم به حضرت وجود نداشت مردم می بایستی برای تعلیم احکام دینی به مجتهدان جامع الشرایطی که در جایگاه نایبان عام امام قرار دارند و شرایط آن ها در روایات ذکر شده است مراجعه کنند. [۱۱] نیابت عامه به معنای جانشینی و نایب بودن عموم فقیهان به جای امام معصوم پس از دوران نیابت خاصه است.[۱۲]این واژه بر این مطلب دلالت دارد هر کسی که دارای شرایط نیابت (مثل فقاهت و عدالت و ...) باشد، جانشین امام معصوم محسوب شده و دارای اختیارات و وظایف مشخصی خواهد بود.[۱۳] در احادیث شیعه، کسانی که منصب نیابت را بر عهده می‌ گیرند با عناوینی مثل راویان حدیث، کسانی که حلال و حرام را می‌شناسند، فقیهان و علما معرفی شده‌اند[۱۴]بر اساس این احادیث، در دوران غیبت، فقیهان و عالمان شیعه جانشینی امامان را بر عهده دارند[۱۵]

دوام فیض

شیعیان معتقدند اگر چه در دوره غیبت کبرا جامعه از حضور مستقیم و هدایت ظاهری ایشان بهره ای ندارد اما چون زمین حتی بدون وجود حجت حتی یک روز هم دوام نمی آورد از این رو فیض غیبی حضرت بر سر جامعه انسانی گسترده است و امام به وسیله حقیقت و نورانیت و باطن ذاتش در قلوب شایسته مردم اثر گذاشته و تصرف مى کند و دل های شان را به سوى مرتبه کمال جذب مى کند.[۱۶] از امام سجاد علیه السلام نقل شده است ما کسانى هستیم که خدا به واسطه ما آسمان را بر فراز زمین نگاه داشته و اهل زمین را از هلاکت نجات داده است. به واسطه ما باران مى بارد و رحمت خدا گسترده مى شود و زمین برکاتش را عرضه می کند و اگر نبود در هر عصر و زمانى امامى از ما اهل بیت در روى زمین، زمین اهلش را فرو مى برد و هلاک مى کرد... از هنگام خلقت آدم تا قیامت، زمین از خدا خالى نبوده و نخواهد بود؛ خواه حجّتش در میان مردم آشکار و معروف باشد یا غایب و پنهان. بدون وجود حجت، خدا عبادت نمى گردید. [۱۷]


پانویس

  1. علامه مجلسی محمد باقر، بحار الأنوار، تهران، انتشارات اسلامیه، ج‏52، ص، 93
  2. پور سید آقایی، تاریخ عصر غیبت صغری، ص۱۸۱
  3. اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰
  4. شیخ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶
  5. شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶
  6. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۱۶
  7. اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰
  8. شیخ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶
  9. شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.
  10. سلیمیان خدا مراد، درس نامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۳۷.
  11. با استفاده از کتاب فرهنگ نامه مهدویت نوشته خدا مراد سلیمیان ص 327 و 328
  12. موسوی خلخالی، الحاکمیة فی الاسلام، ۱۴۲۵ق، ص۲۹
  13. سلیمیان خدا مراد، درس نامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۳۸.
  14. .رک: شیخ محمد سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲
  15. .شیخ محمد سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲.
  16. با استفاده از مقاله برکات وجودی حضرت ولی عصر (عج) در عصر غیبت، نوشته محمد نصیری، فصل نامه حصون، سال ۱۳۸۶، ش۱۲
  17. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه ، ج۱، ص۲۰۷.