فدیکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فدیکیه‏''' از گروه های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند.

در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170</ref>

[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می‌ شود. ابوفدیک اعلام می‌ کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می‌ شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود.  

[[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>

=پانویس=

[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]