قرقیزستان: تفاوت میان نسخه‌ها

این کشور منابع خوبی از نفت و گاز دارد. با این حال سطح زندگی مردم این کشور پایین و نرخ بیکاری بالا است.

رئیس‌جمهور در این کشور رئیس حکومت است و نخست‌وزیر، رئیس دولت. نخست‌وزیر اعضای کابینه را معرفی می‌کند. وزرای دفاع و اطلاعات را رئیس‌جمهور تعیین می‌کند.

مجلس ملی این کشور 90 کرسی دارد. نمایندگان این مجلس با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

محصولات صادراتی این کشور شامل پنبه، پشم، گوشت، تنباکو، طلا، مس، اورانیوم، گاز طبیعی، هیدرو کربن‌ها، ماشین‌آلات و کفش است که به کشورهای سوئیس، قزاقستان، روسیه، [[افغانستان]]  و چین صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل نفت و گاز، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی و مواد غذایی است که از کشورهای چین ، روسیه و قزاقستان وارد می‌شود.

جمهوری قرقیزستان در شمال شرق آسیای مرکزی در ناحیه تیانشان و جنوب خاوری ارتفاعات پامیر-آلای قرار دارد. مساحت قرقیزستان ۱۹۸.۵۰۰ کیلومتر مربع است که از لحاظ مساحت، مقام چهارم را در میان کشورهای آسیای مرکزی داراست. طول مرزهای این جمهوری بیش از ۴۵۰۰ کیلومتر است. بیش از سه چهارم این سرزمین پوشیده از کوه‌های برفگیر است که در میان آن، رودخانه‌ها و آبگیرهای متعدد به چشم می‌خورد. آب و هوای قرقیزستان، معتدل کوهستانی و دارای بهار و تابستانی معتدل و زمستان‌های سرد و سخت است.<ref> [http://ahlolbait.com/search/site/%25D9%2586%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2587%25DB%258C%2520%25D8%25A8%25D9%2587%2520%25D9%2585%25D9%2588%25D9%2582%25D8%25B9%25DB%258C%25D8%25AA%2520%25D9%2585%25D8%25B3%25D9%2584%25D9%2585%25D8%25A7%25D9%2586%25D8%25A7%25D9%2586 نگاهی به موقعیت مسلمانان]</ref>

|}

بنابر آمار ارائه شده، جمعیت قرقیزستان در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۵.۵۰۰.۰۰۰ نفر بوده که تراکم جمعیت آن، به طور متوسط ۲۰ نفر در هر کیلومتر مربع است. حدود ۶۹ درصد آن را قرقیزها، ۱۴ درصد ازبک‌ها و ۹ درصد را روس‌ها تشکیل می‌دهند.<ref> [https://bishkek.mfa.ir/ سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیشکک]</ref>

طبق ماده ۵ قانون اساسی، زبان رسمی این کشور قرقیزی است. زبان قرقیزی متعلق به گروه ترکی مرکزی است. در قرقیزستان حدود ۸۰ قوم و ملیت از جمله روس، قزاق، اوکراینی و کره‌ای وجود دارد.<ref>[http://ahlolbait.com/search/site/%25D9%2586%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2587%25DB%258C%2520%25D8%25A8%25D9%2587%2520%25D9%2585%25D9%2588%25D9%2582%25D8%25B9%25DB%258C%25D8%25AA%2520%25D9%2585%25D8%25B3%25D9%2584%25D9%2585%25D8%25A7%25D9%2586%25D8%25A7%25D9%2586 نگاهی به موقعیت مسلمانان]</ref>

ادیان در قرقیزستان:

بند هشتم قانون اساسی جمهوری قرقیزستان، سیستم حاکم بر این کشور را بر مبنای جدایی دین از سیاست اعلام داشته و اتباع جمهوری قرقیزستان را در خصوص گزینش دین و مذهب خویش آزاد می‌داند.

آغاز نفوذ اسلام در بین قرقیز‌ها مربوط به قرون ۱۲-۹ است. شیعیان قرقیزستان از آذربایجانی‌های شوروی سابق هستند که در سال‌های فشار استالینی به این مناطق کوچانده شدند. تعداد آذربایجانی‌ها در قرقیزستان بر اساس آمارهای رسمی بالغ بر چهارده هزار نفر است، ولی بر اساس گفته آذری‌ها، تنها تعداد هفت هزار نفر از آنها شیعه هستند. شهرهای مهم شیعی قرقیزستان عبارتند از بیشکک، کانت، توقماق، اوش، و قارابالتا. پنج مسجد بزرگ شیعیان در بیشکک، پایتخت قرقیزستان وجود دارد.

آغاز نفوذ اسلام در بین قرقیز‌ها مربوط به قرون ۹ تا ۱۲ میلادی است. قرقیز‌ها تا قرن هفده هیچ‌گونه پای‌بندی به اسلام نداشتند، در قرن ۱۷ میلادی اسلام فضای بیشتری را در قرقیزستان به خود اختصاص داد.

مسلمانان این جمهوری همچون سایر مسلمانان، اعیاد اسلامی از جمله عید قربان را جشن می‌گیرند، قربانی می‌کنند و به زیارت آرامگاه سلیمان می‌روند. مراسم نماز جمعه نیز در مساجد این کشور اجرا می‌شود.

همزمان با روند توسعه جامعه مسلمانان قرقیزستان، این جامعه در حال تجربه تضاد نسل‌ها و همچنین رشد عدم تحمل‌پذیری دینی در درون اجتماع می‌باشد که این امر تا حدودی در برچسب زدن آشکار بر روی افراد همچون «سلفی»، «صوفی» و «تبلیغی» در سطح شخصی و یا در نمازهای مساجد نمایان بوده و حتی به تفکیک جزئی تعلق به گروه‌ها و جماعت‌های مشخص به رسمیت شناخته شده و یا جماعت‌های غیررسمی نیز پرداخته می‌شود.

{{پانویس}}