۸۵٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==آل ابی نُمَیّ== | ==آل ابی نُمَیّ== | ||
آل ابی نُمَیّ(بضم نون وفتح میم وتشدید یاء، تصغیر نامی) از نسل ابو نُمیّ بن عبدالله بن شیخ بن علی المندرج بن عبدالله وطب بن محمد المنفر بن عبدالله بن محمد بن عبدالله باعلوی هستند و شاخه دیگری از خاندان ابونمی از نسل علی بن عمر فدعق بن عبدالله وطب وجود دارد و به نظر می‌رسد که بین آنها و شاخه اول ازدواجی وجود داشته است که عنوان خاندان ابو | آل ابی نُمَیّ(بضم نون وفتح میم وتشدید یاء، تصغیر نامی) از نسل ابو نُمیّ بن عبدالله بن شیخ بن علی المندرج بن عبدالله وطب بن محمد المنفر بن عبدالله بن محمد بن عبدالله باعلوی هستند و شاخه دیگری از خاندان ابونمی از نسل علی بن عمر فدعق بن عبدالله وطب وجود دارد و به نظر می‌رسد که بین آنها و شاخه اول ازدواجی وجود داشته است که عنوان خاندان ابو نمی‌با مادرشان است و به «ابو نمی» شناخته می‌شوند آنها پسرعموهای شاخه اول هستند و هر دو گروه به عبدالله وطب می‌رسند. در میان اشراف مکه نسل محمد ابو نمی از نوادگان شریف هستند و نیز ممکن است ازدواج و اتصالی بین این قبایل وجود داشته باشد که یکی از دلایلی است که این نام یا کنیه از باب تبرک و یادآوری آن ارتباط میان اشراف حجاز و سادات بنی علوی به این گروه داده شده باشد.<ref>الشاطری, محمد بن أحمد (1406 هـ). المعجم اللطیف. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 181.</ref> | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
محسن بن جعفر بن علوی بن حسین بن عمر بن أحمد بن علوی بن أحمد بن شیخ بن أبی‌بکر بن علی بن عمر فدعق بن عبدالله وطب بن محمد المنفر بن عبدالله بن محمد بن عبدالله باعلوی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[ | محسن بن جعفر بن علوی بن حسین بن عمر بن أحمد بن علوی بن أحمد بن شیخ بن أبی‌بکر بن علی بن عمر فدعق بن عبدالله وطب بن محمد المنفر بن عبدالله بن محمد بن عبدالله باعلوی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]]، و امام علی همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و آله است.<ref>بلفقیه, علوی بن محمد (1994). من أعقاب البضعة المحمدیة الطاهرة. الجزء الثالث. تریم، حضرموت: دار المهاجر. صفحة 494.</ref> | ||
او سی و چهارمین نوه [[ | او سی و چهارمین نوه [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله است. | ||
==تولد و تربیت== | ==تولد و تربیت== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* أبوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین | * أبوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین | ||
* عبدالرحمن بن أحمد باشیخ | * عبدالرحمن بن أحمد باشیخ | ||
* [[أحمد بن حسن العطاس]] | * [[احمد بن حسن العطاس|أحمد بن حسن العطاس]] | ||
* عبدالله بن عمر الشاطری | * عبدالله بن عمر الشاطری | ||
* محمد علی بن حسین المالکی | * محمد علی بن حسین المالکی | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
تعداد بی شماری دیگر از دانشجویان علوم دینی وجود دارند که دانش آموخته مرکز علمی ابن سلم هستند و از محضر و کسب علم کرده‌اند و از شخصیت‌های برتر علوم مختلف هستند. | تعداد بی شماری دیگر از دانشجویان علوم دینی وجود دارند که دانش آموخته مرکز علمی ابن سلم هستند و از محضر و کسب علم کرده‌اند و از شخصیت‌های برتر علوم مختلف هستند. | ||
== | ==مسئولیت‌ها== | ||
از [[شعبان]] ۱۳۳۴ه. ق تا سال ۱۳۴۴ه. ق ابو نامی به عنوان قاضی شهر غیل باوزیر مشغول بود و سپس به المکلا پایتخت حکومت القعیطیة نقل مکان کرد و تا پایان سال ۱۳۵۰ه. ق به عنوان قاضی در آن‌جا خدمت کرد و در این سال برای انجام حج به خانه خدا رفت و سپس در اوایل سال ۱۳۵۱ه. ق به مرکز علمی غیل بازگشت تا در آن‌جا به عنوان استاد مشغول شود. پیشرفت کیفی کارش در سال ۱۳۵۳ه. ق بود که به عنوان عضو شورای سه نفره قضایی شریعت که متشکل از او، شیخ عبدالله بن عوض بکر و شیخ عوض بن سالم بلقدی بود منصوب شد و به موکلا نقل مکان کرد. پس از آن در اوایل سال ۱۳۵۶ه. ق به غیل بازگشت و به عنوان قاضی خدمت کرد و در همان سال برای تدریس عمومی در مسجد سلطان عمر به المکلا نقل مکان کرد. | از [[شعبان]] ۱۳۳۴ه. ق تا سال ۱۳۴۴ه. ق ابو نامی به عنوان قاضی شهر غیل باوزیر مشغول بود و سپس به المکلا پایتخت حکومت القعیطیة نقل مکان کرد و تا پایان سال ۱۳۵۰ه. ق به عنوان قاضی در آن‌جا خدمت کرد و در این سال برای انجام حج به خانه خدا رفت و سپس در اوایل سال ۱۳۵۱ه. ق به مرکز علمی غیل بازگشت تا در آن‌جا به عنوان استاد مشغول شود. پیشرفت کیفی کارش در سال ۱۳۵۳ه. ق بود که به عنوان عضو شورای سه نفره قضایی شریعت که متشکل از او، شیخ عبدالله بن عوض بکر و شیخ عوض بن سالم بلقدی بود منصوب شد و به موکلا نقل مکان کرد. پس از آن در اوایل سال ۱۳۵۶ه. ق به غیل بازگشت و به عنوان قاضی خدمت کرد و در همان سال برای تدریس عمومی در مسجد سلطان عمر به المکلا نقل مکان کرد. | ||
حدود سال ۱۳۵۷ه. ق به عنوان رئیس آموزش و پرورش در رباط به الغیل بازگشت و پس از افتتاح مؤسسه دینی در غیل به عنوان معلم و مدیر مرکز علمی به آن‌جا رفت و در سال ۱۳۷۴ به عنوان سرپرست یک مؤسسه دینی خدمت کرد تا اینکه در سال آخر عمر به دلیل بیماری زمین‌گیر شد. او صاحب مدرسه‌ای در شهر المکلا بود که اکنون به بسکة یعقوب معروف است. | حدود سال ۱۳۵۷ه. ق به عنوان رئیس آموزش و پرورش در رباط به الغیل بازگشت و پس از افتتاح مؤسسه دینی در غیل به عنوان معلم و مدیر مرکز علمی به آن‌جا رفت و در سال ۱۳۷۴ به عنوان سرپرست یک مؤسسه دینی خدمت کرد تا اینکه در سال آخر عمر به دلیل بیماری زمین‌گیر شد. او صاحب مدرسه‌ای در شهر المکلا بود که اکنون به بسکة یعقوب معروف است. | ||
== | ==فعالیت‌ها== | ||
او روش‌های تالیف و تصنیف مختلفی از جمله منظومه نویسی، نثر نگاری، جدول نویسی داشته است. نوشته‌های نثر او شامل شرح و حاشیه بر برخی کتب و نیز رساله‌ای مستقل است. او از روش پرسش و پاسخ برای تسهیل فهم مطالب علمی استفاده می‌کرد. نمونه‌ای از این آثار عبارتند از: «الجامع الشریف لغالب قواعد علم التصریف»، و«تسهیل المسیر إلى علم التفسیر»، و«الملح فی علم المصطلح»، و«عجالة الطالب وهدایة الراغب فی علم المنطق». | او روش‌های تالیف و تصنیف مختلفی از جمله منظومه نویسی، نثر نگاری، جدول نویسی داشته است. نوشته‌های نثر او شامل شرح و حاشیه بر برخی کتب و نیز رساله‌ای مستقل است. او از روش پرسش و پاسخ برای تسهیل فهم مطالب علمی استفاده می‌کرد. نمونه‌ای از این آثار عبارتند از: «الجامع الشریف لغالب قواعد علم التصریف»، و«تسهیل المسیر إلى علم التفسیر»، و«الملح فی علم المصطلح»، و«عجالة الطالب وهدایة الراغب فی علم المنطق». | ||
| خط ۲۵۴: | خط ۲۵۴: | ||
[[رده:شخصیت‌ها]] | [[رده:شخصیت‌ها]] | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:عالمان اهل سنت]] | |||