confirmed، مدیران
۶٬۴۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| سال درگذشت = ۹۴۰ ق | | سال درگذشت = ۹۴۰ ق | ||
| تاریخ درگذشت = 18 ذی الحجه | | تاریخ درگذشت = 18 ذی الحجه | ||
| محل درگذشت = | | محل درگذشت = [[عراق]] | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |علی بن هلال جزایری |محمد بن داود بن مؤذن جزینی |شمسالدین محمد بن خاتون عاملی |سید حیدر عاملی |احمد بن علی عاملی }} | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |علی بن هلال جزایری |محمد بن داود بن مؤذن جزینی |شمسالدین محمد بن خاتون عاملی |سید حیدر عاملی |احمد بن علی عاملی }} | ||
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |جمالالدین بن عبدالله حسینی جرجانی |سید شرفالدین سماک عجمی |[[شهید ثانی]] |شیخ احمد بن محمد بن خاتون عاملی |[[سید نعمت الله جزایری]] }} | | شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |جمالالدین بن عبدالله حسینی جرجانی |سید شرفالدین سماک عجمی |[[شهید ثانی]] |شیخ احمد بن محمد بن خاتون عاملی |[[سید نعمت الله جزایری]] }} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
}} | }} | ||
'''شیخ علی بن عبدالعالی کرکی''' معروف به محقق کرکی یا محقق ثانی از فقهای [[جبل عامل]] و از اکابر فقهاء [[شیعه]] است. در [[شام]] و [[عراق]] [[نجف]] تحصیلات خود را تکمیل کرده و سپس بدعوت [[شاه اسماعیل]] به [[ایران]] آمد و در زمان [[شاه طهماسب]] منصب شیخ الاسلامی برای نخستین بار در ایران به او تفویض شد. | '''شیخ علی بن عبدالعالی کرکی''' معروف به '''محقق کرکی''' یا محقق ثانی از فقهای [[جبل عامل]] و از اکابر فقهاء [[شیعه]] است. در [[شام]] و [[عراق]] [[نجف]] تحصیلات خود را تکمیل کرده و سپس بدعوت [[شاه اسماعیل]] به [[ایران]] آمد و در زمان [[شاه طهماسب]] منصب شیخ الاسلامی برای نخستین بار در ایران به او تفویض شد. | ||
منصب شیخ الاسلامی بعد از محقق کرکی به شاگردش [[شیخ علی منشار]]، پدر زن [[شیخ بهایی]] رسید و بعد از او این منصب به شیخ بهایی واگذار شد. فرمانی که شاه طهماسب به نام او نوشته و به او اختیارات تام داده در حقیقت او را صاحب اختیار واقعی و خود را نماینده او دانسته است معروف است. | منصب شیخ الاسلامی بعد از محقق کرکی به شاگردش [[شیخ علی منشار]]، پدر زن [[شیخ بهایی]] رسید و بعد از او این منصب به شیخ بهایی واگذار شد. فرمانی که شاه طهماسب به نام او نوشته و به او اختیارات تام داده در حقیقت او را صاحب اختیار واقعی و خود را نماینده او دانسته است معروف است. | ||