محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''شیخ علی بن عبدالعالی کرکی''' معروف به <big>محقق کرکی</big> یا <big>محقق ثانی</big> از فقهای [[جبل عامل]] و از اکابر فقهاء [[شیعه]] است. در [[شام]] و [[عراق]] [[نجف]] تحصیلات خود را تکمیل کرده و سپس بدعوت [[شاه اسماعیل]] به [[ایران]] آمد و در زمان [[شاه طهماسب]] منصب [[شیخ الاسلامی]] برای نخستین بار در ایران به او تفویض شد.
'''شیخ علی بن عبدالعالی کرکی''' معروف به <big>محقق کرکی</big> یا <big>محقق ثانی</big> از فقهای [[جبل عامل]] و از اکابر فقهاء [[شیعه]] است. در [[شام]] و [[عراق]] [[نجف]] تحصیلات خود را تکمیل کرده و سپس بدعوت [[شاه اسماعیل]] به [[ایران]] آمد و در زمان [[شاه طهماسب]] منصب شیخ الاسلامی برای نخستین بار در ایران به او تفویض شد.
منصب شیخ الاسلامی بعد از محقق کرکی به شاگردش [[شیخ علی منشار]]، پدر زن [[شیخ بهایی]] رسید و بعد از او این منصب به شیخ بهایی واگذار شد. فرمانی که شاه طهماسب به نام او نوشته و به او اختیارات تام داده در حقیقت او را صاحب اختیار واقعی و خود را نماینده او دانسته است معروف است.
منصب شیخ الاسلامی بعد از محقق کرکی به شاگردش [[شیخ علی منشار]]، پدر زن [[شیخ بهایی]] رسید و بعد از او این منصب به شیخ بهایی واگذار شد. فرمانی که شاه طهماسب به نام او نوشته و به او اختیارات تام داده در حقیقت او را صاحب اختیار واقعی و خود را نماینده او دانسته است معروف است.


آمدن محقق ثانی به ایران و تشکیل حوزه درسی در [[قزوین]] و سپس در [[اصفهان]] و پرورش شاگردانی مبرز در [[فقه]] سبب شده که برای نخستین بار پس از دوره صدوقین(پدروپسر) ایران مرکز [[فقه شیعه]] بشود. محقق کرکی میان سال‌های 937-941درگذشته است. محقق کرکی شاگرد [[علی بن هلال جزائری]] و او شاگرد [[ابن فهد حلی]] بوده است.
آمدن محقق ثانی به ایران و تشکیل حوزه درسی در [[قزوین]] و سپس در [[اصفهان]] و پرورش شاگردانی مبرز در [[فقه]] سبب شده که برای نخستین بار پس از دوره صدوقین(پدروپسر) ایران مرکز فقه شیعه بشود. محقق کرکی میان سال‌های 937-941درگذشته است. محقق کرکی شاگرد [[علی بن هلال جزائری]] و او شاگرد [[ابن فهد حلی]] بوده است.
عالمان بزرگی چون [[شهید ثانی]] و [[سید نعمت الله جزایری]] از شاگردان بارز او هستند. اثر مهم فقهی محقق کرکی [[جامع المقاصد فى شرح القواعد]] می‌باشد.  
عالمان بزرگی چون [[شهید ثانی]] و [[سید نعمت الله جزایری]] از شاگردان بارز او هستند. اثر مهم فقهی محقق کرکی [[جامع المقاصد فى شرح القواعد (کتاب)|جامع المقاصد فى شرح القواعد]] می‌باشد.  


== تولد و تحصیل ==
== تولد و تحصیل ==
در یک خانواده صمیمی در روستای کرک از روستاهای جبل عامل [[لبنان]] کودکی به دنیا آمد. سال 865 یا 870 بود که خانة <big>سادة عزالدین حسین</big> به نور جمال کودکی شیعی نورانی شد. پدرش نام وی را «علی» گذاشت و او با نشانی از [[تشیّع]] در اولین قدم‌های زندگی پیش رفت و «نور‌الدین» لقب گرفت. دوران کودکی او به پاس مراقبت مادر و تلاش پدر بخوبی گذشت و محیط خانواده اسلامی آنان در او تأثیر شگرفی گذاشت.
در یک خانواده صمیمی در روستای کرک از روستاهای جبل عامل [[لبنان]] کودکی به دنیا آمد. سال 865 یا 870 بود که خانة <big>سادة عزالدین حسین</big> به نور جمال کودکی شیعی نورانی شد. پدرش نام وی را «علی» گذاشت و او با نشانی از [[تشیّع]] در اولین قدم‌های زندگی پیش رفت و «نور‌الدین» لقب گرفت. دوران کودکی او به پاس مراقبت مادر و تلاش پدر بخوبی گذشت و محیط خانواده اسلامی آنان در او تأثیر شگرفی گذاشت.


پس آموزشهای ابتدایی به [[حوزه علمیه]] کرک و در جرگه دانش پژوهان [[علوم اسلامی]] وارد شد. درس و بحث و مطالعه از او طلبه‌ای جوان و دوست داشتنی ساخت و با تقوای الهی بر گزمه‌های سپاه شب پرستان حمله برد و به تهذیب نفس همگام با تحصیل همت گماشت. پس از آن به روستای «میس» رفت و با تلاش پیگیر از استادان آن حوزه شناخته شد. شهید ثانی یکی از شاگردان آن حوزه بود که [[شرایع الاسلام]] و [[قواعد]] را نزد او فراگرفته است<ref>التنبیهات العلیّه، شهید ثانی، تحقیق صفاء الدین بصری، ص 28 (چاپ اول آستان قدس رضوی، 1371 ش).</ref>.
پس آموزشهای ابتدایی به [[حوزه علمیه]] کرک و در جرگه دانش پژوهان [[علوم اسلامی]] وارد شد. درس و بحث و مطالعه از او طلبه‌ای جوان و دوست داشتنی ساخت و با تقوای الهی بر گزمه‌های سپاه شب پرستان حمله برد و به تهذیب نفس همگام با تحصیل همت گماشت. پس از آن به روستای «میس» رفت و با تلاش پیگیر از استادان آن حوزه شناخته شد. شهید ثانی یکی از شاگردان آن حوزه بود که شرایع الاسلام و قواعد را نزد او فراگرفته است<ref>التنبیهات العلیّه، شهید ثانی، تحقیق صفاء الدین بصری، ص 28 (چاپ اول آستان قدس رضوی، 1371 ش).</ref>.


چندی نیز در «جبع» [[لبنان]] به تحصیل مشغول بود و پس از آشنایی و به دست آوردن تجارب و علوم در حوزه علمیه «جبل عامل» رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت‌المقدس]] شد و لختی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر الخلیل گذراند و سپس بار خود را بسته، ره‌سپار مرکز حوزه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در [[مصر]] گردید. این سفرها و دیدار حوزه‌های گوناگون از او مردی حزیم و دانشمندی خوش اندیشه ساخت و شخصیت او را چنان زیبا ترسیم کرد که عاقبت یکی از بزرگترین دانشمندان قرن دهم به شمار آمد و به <big>محقق ثانی</big>، <big>مولای مروّج</big>، <big>محقق کرکی</big> و <big>شیخ علایی</big> شهرت یافت.
چندی نیز در «جبع» [[لبنان]] به تحصیل مشغول بود و پس از آشنایی و به دست آوردن تجارب و علوم در حوزه علمیه «جبل عامل» رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت‌المقدس]] شد و لختی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر الخلیل گذراند و سپس بار خود را بسته، ره‌سپار مرکز حوزه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در [[مصر]] گردید. این سفرها و دیدار حوزه‌های گوناگون از او مردی حزیم و دانشمندی خوش اندیشه ساخت و شخصیت او را چنان زیبا ترسیم کرد که عاقبت یکی از بزرگترین دانشمندان قرن دهم به شمار آمد و به <big>محقق ثانی</big>، <big>مولای مروّج</big>، <big>محقق کرکی</big> و <big>شیخ علایی</big> شهرت یافت.
خط ۱۰۴: خط ۱۰۴:


== درگذشت ==
== درگذشت ==
سال ۹۴۰ ق. فرا رسید و محقق ثانی باز به [[نجف اشرف]] بازگشته بود. در این دوران او [[سنی]] نزدیک به ۷۵ سال داشت. تلاش ارزشمند و قابل ستایش او موجب کینه‌توزی‌های فراوانی نسبت به او گردیده بود و این حقد و حسدها هنوز ادامه داشت و هر لحظه جان پیر شیعی [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] را تهدید می‌کرد. تا این که عاقبت در ۱۸ [[ذی الحجه|ماه ذی الحجه]] سال ۹۴۰ قمری همزمان با [[عید غدیر]] به وسیله زهر عده‌ای از متعصبان مسموم شده و به [[شهادت]] رسید. پیکر آن عالم الهی را در جوار مرقد [[علی ابن ابی طالب|امیرالمومنین(علیه‌السلام)]] به خاک سپردند. ماده تاریخ فوتش (سال ۹۴۰ ق) «مقتدای شیعه» را رقم زد<ref> شهیدان راه فضیلت</ref>.
سال ۹۴۰ ق. فرا رسید و محقق ثانی باز به [[نجف اشرف]] بازگشته بود. در این دوران او [[سنی]] نزدیک به ۷۵ سال داشت. تلاش ارزشمند و قابل ستایش او موجب کینه‌توزی‌های فراوانی نسبت به او گردیده بود و این حقد و حسدها هنوز ادامه داشت و هر لحظه جان پیر شیعی [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] را تهدید می‌کرد. تا این که عاقبت در ۱۸ [[ذی الحجه|ماه ذی الحجه]] سال ۹۴۰ قمری همزمان با [[عید غدیر]] به وسیله زهر عده‌ای از متعصبان مسموم شده و به [[شهادت]] رسید. پیکر آن عالم الهی را در جوار مرقد امیرالمومنین(علیه‌السلام) به خاک سپردند. ماده تاریخ فوتش (سال ۹۴۰ ق) «مقتدای شیعه» را رقم زد<ref> شهیدان راه فضیلت</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش