محمد بن عیسی غراد: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن محمد بن عیسی غراد، ابوعیسی. محدث شیعی. لقب «غَرّاد» (به فتح غین و تشدید راء) به کسی گفته می‌‏شودکه اتاقک‏‌هایی از نی و حصیر م‏ی‌سازد. بنابراین ممکن است وی خود یا یکی از پدرانش در این کار دست داشته‌‏اند. وی از استادان «ابوالمفضل شیبانی» (م387ق) است‌ که در 310هجری برخی از [[احادیث]] و گزارش‏‌های او را شنیده است، بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است. در‌باره ولادت او نیز گزارش دقیقی در دست نیست اما می‏‌دانیم که وی در 250 هجری از استادش «محمد بن عبدالله بن سالم لاحقی صفار» (م.ب250ق) [[حدیث]] شنیده است، بنابراین وی در آن تاریخ از رشد کافی برخوردار بود و لااقل 20 سال داشت؛ از این‏ رو زمان تولد او را می‌‏توان حدود 230 هجری در نظر گرفت. در‌باره وضعیت خانواده و چگونگی تحصیلات او خبری در منابع گزارش نشده است. تحقیقات حاکی از آن است‌که وی در دو شهر بصره و بغداد به سر می‌‏برده و ظاهراً از مذهب «[[واقفیه]]» (هفت امامی) پیروی می‌‏نموده است. از معاصران و هم‏‌بحثان او «ابوالحسین رجاء بن یحیی بن سامان عبرتایی» است‌که مشترکاً از [[محمد بن حسن بن شمون]] (م258ق) روایت‌‏هایی شنیده‌‏اند و ابن‌شمون کسی است که در آغاز بر امامت امام هفتم شیعیان توقف کرده و احادیثی در تأیید [[واقفیه|مذهب واقفی]] جعل نمود، و سپس غالی و دارای عقیده‏ای فاسد گشت. اکنون در منابع حدیثی و تاریخی اخبار و گزارش ‏هایی از او برجای مانده که از اعتبار لازم برخوردار نیستند. [[نجاشی]] گزارشی که از طریق او و شاگردش ابوالمفضل شیبانی در‌باره معرفی کتاب‏‌های «ابن‌شمون» آورده است را بی‌‏اعتبار دانسته و سلسله سند آن را «تاریک و غیر روشن» معرفی نموده است. با این همه نمی‌‏توان در‌باره اصل [[مذهب شیعه|تشیع]] او تردید نمود زیرا برخی از روایت‏‌های او در‌باره فضیلت [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابیطالب (علیه السلام)]] است که نخستین بار در [[امالی (کتاب)|کتاب امالی]] پسر [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] وارد شده است.