محمد سعید رمضان البوطی: تفاوت میان نسخه‌ها

| سال تولد = 1929م.

| محل تولد = اطراف شهر جزیره بوطان [[ترکیه]]، روستای جلیکا

| سال درگذشت =  2013م.

| محل درگذشت = [[سوریه]]، [[دمشق]]

| مذهب =  [[شافعی]]

| آثار = {{فهرست جعبه افقی |من روائع القرآن |سلفیه بدعت یا مذهب }}

| فعالیت‌ها =  

'''محمد سعید رمضان البوطی''' از علمای [[اشعری]] و [[شافعی مذهب]] معاصر، ‌در کنار تدریس، هم‌چنین موفق شد در سال ۱۹۶۵ میلادی، مدرک دکترایش را از [[دانشگاه الازهر]] [[مصر]] دریافت کند. از همین رو تدریس دروسی هم‌چون [[فقه مقایسه ای]]، مطالعات اسلامی، [[اصول فقه]]، [[عقاید اسلامی]]، [[سیره نبوی]] را در دانشگاه آغاز کرد. وی تا جایی پیشرفت کرد که توانست پس از مدتی، به رباست [[دانشگاه دمشق]] برسد. البته تدریس و انجام فعالیت‌های اجرایی و رسانه‌ای موجب نشد محمد سعید البوطی، از تالیف آثار و نوشته جات علمی غفلت کند. بلکه از وی حدود ۶۰ عنوان کتاب به یادگار مانده است.

محمد سعید رمضان البوطی از علمای اشعری و شافعی مذهب معاصر، ‌ در سال ۱۳۴۸ [[هجری قمری]](۱۹۲۹ میلادی) در دهکده «جلیکا» واقع در غرب آناتولی [[ترکیه]] متولد شد. پدرش ملارمضان البوطی از علمای کرد آن منطقه بود بدین جهت هنگامی که در حکومت [[آتاتورک]] بر ترکیه، ‌ سیاست‌های [[سکولاریسم|سکولاری]] رواج پیدا کرد، ‌ محمد سعید به‌همراه خانواده‌اش در سال ۱۹۳۴ میلادی به [[دمشق]] مهاجرت کرد.

در دمشق، تحصیلات مقدماتی را فراگرفت و سپس به یادگیری علومی هم‌چون ریاضیات، ‌[[تفسیر]]، ‌[[منطق]]، ‌[[کلام]]، ‌ [[اصول]] و [[فقه]] مشغول شد. کسب مهارت‌های علمی البوطی تا جایی پیش رفت که در سال ۱۹۵۶ میلادی، موفق شد به دانشگاه الازهر مصر وارد شود.

پدرش در ابتدا معتقد بود هرگونه فعالیت مذهبی برای کسب پول جایز نیست از همین رو محمد سعید، ‌ در کنکور آموزش و پرورش شرکت نمی‌کرد تا این‌که نظر پدر تغییر کرد و وی توانست در کنکور مذکور شرکت کرده و به عنوان آموزگار شریعت، به استخدام آموزش و پرورش در آید.

محمد سعید در کنار تدریس، هم‌چنین موفق شد در سال ۱۹۶۵ میلادی، مدرک دکترایش را از دانشگاه الازهر مصر دریافت کند. از همین رو تدریس دروسی همچون فقه مقایسه ای، مطالعات اسلامی، اصول فقه، عقاید اسلامی، سیره نبوی را در دانشگاه آغاز کرد. وی تا جایی پیشرفت کرد که توانست پس از مدتی، به رباست دانشگاه دمشق برسد<ref>افتخاری، اصغر، مبانی نظری و عملی اندیشه سیاسی محمد سعید رمضان البوطی، چاپ شده در پژوهش علوم سیاسی شماره ۴، بهار و تابستان ۸۶، صفحه ۱۰۵ تا ۱۳۷.</ref>. البته تدریس و انجام فعالیت‌های اجرایی و رسانه‌ای موجب نشد محمد سعید البوطی، از تالیف آثار و نوشته جات علمی غفلت کند. بلکه از وی حدود ۶۰ عنوان کتاب به یادگار مانده است.

== برخی از تالیفات البوطی ==

«۱: بیعت اهل حل و عقد با وی؛ ۲: انتخاب توسط حاکم قبلی؛ ۳: استیلاء و غلبه؛» البوطی، محمد سعید، الجهاد فی الاسلام، ص۱۴۸، دارالفکر المعاصر بیروت- دارالفکر دمشق، چاپ اول، ۱۴۱۴ه‌ق. </ref>، دچار [[کفر]] بواح و آشکار نشده باشد، نمی‌توان بر علیه او خروج کرد<ref> البوطی، محمد سعید، الجهاد فی الاسلام، ص۱۴۷، دارالفکر المعاصر بیروت- دارالفکر دمشق، چاپ اول، ۱۴۱۴ه‌ق.</ref>. چرا که [[روایات]] متعددی خروج بر علیه حکام مسلمان را ممنوع دانسته‌اند. به عنوان نمونه از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)]] چنین نقل شده است: «مَن کره من امیره، شیئا فلیصبر، فانه من خرج علی السلطان شبرا فمات، مات میته جاهلیه<ref>همان، ص۱۵۱.</ref>».

محمد سعید البوطی با بیان این‌که از تصریحات برخی از مقامات بلندپایه [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] معلوم می‌شود که آنان راه چاره تسلط بر [[مسلمانان]] را در تجزیه [[کشورهای اسلامی]] دیده‌اند، می‌افزاید: از همین رو بروز اختلافات بین حاکمان [[کشورهای اسلامی]] و مسلمانان ساکن در این کشورها، ‌ بیش از همه، به نفع [[استعمار]] و غرب است<ref>همان، ‌ ص۱۷۸.</ref>.

البوطی در عبارت دیگری می‌نویسد: متاسفانه [[وهابیون]]، ‌ برخلاف آنچه در سیره سلف امت شاهد آن هستیم، ‌ بسیاری از آثار برجای مانده از [[اولیاء الهی]] را تخریب کرده‌اند تخریب منزلی که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در آنجا متولد شدند و هم‌چنین‌ تخریب منزل [[حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها)|حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)]] از جمله این تخریب ها به حساب می‌آیند. حال آنکه این آثار، در نزد [[مسلمین]](ادوار مختلف) دارای شرافت و ارزش بوده است<ref>همان، ص۱۱ و۱۲.</ref>.

البوطی با بیان این‌که اختلاف نظر علمی، مسئله ای رایج حتی در[[صدر اسلام]] بوده است، ‌ تاکید می‌کند وقتی در مسئله ای علمی، اختلاف آراء پیش آمد، ‌حق نداریم هیچ [[مجتهد|مجتهدی]] را گمراه، ‌ خارج از [[دین]]، بدعت‌گذار، منحرف از طریق سلف صالح بخوانیم<ref> البوطی، محمد سعید، السلفیه مرحله زمنیه مبارکه لا مذهب اسلامی، ص۲۰ و ۲۱، دارالفکر المعاصر بیروت – دارالفکر دمشق، چاپ چهاردهم، ۱۴۳۱ه‌ق.</ref>. حال آنکه وهابیون چنین بوده و مدعی آنند که تنها [[وهابی]] مسلکان بر حقند و تنها آنان هستند که بر عقیده سلف بوده و شیوه سلف را در فهم و اجرای [[اسلام]] بیان می‌کنند<ref> همان، ص۲۳۶.</ref>.

البوطی مدعی شده است که واژه [[سلفیت|سلفیه]] در ابتدا توسط افرادی هم‌چون: [[محمد عبده]]، [[سید جمال الدین اسدآبادی|جمال‌الدین اسدآبادی]]، [[رشید رضا|رشیدرضا]] و [[عبدالرحمن کواکبی]]، آن هم در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] استفاده شده است. البته برخلاف امروزه، شاهد آن هستیم که این شعار در آن زمان یک [[مذهب]] نبود. بلکه تنها یک دعوت بود<ref>همان، ص۲۳۴.</ref>. تا اینکه وهابیون از آن جهت که نامیدن مذهب‌شان به [[وهابیت]] را نمی‌پسندیدند، مذهب خود را «سلفیه» نام نهادند<ref>همان، ص۲۳۶</ref>.

سرانجام شیخ محمد سعید رمضان البوطی عصر روز پنج‌شنبه ۹ [[جمادی الثانی|جمادی]] ۱۴۳۴هجری قمری، در حال تدریس در [[مسجد]] الایمان در شهرک المزرعه دمشق، بر اثر انفجار بمب به [[شهید|شهادت]] رسید<ref>مجله سراج منیر، شماره۲۱.</ref>.

[https://www.alwahabiyah.com/fa/Mostabserview/36540/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%88%D8%B7%D9%8A برگرفته از سایت الوهابیه]

[[رده:عالمان]]