۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'همه جانبه' به 'همه‌جانبه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'همه جانبه' به 'همه‌جانبه') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
غزالی در سال 484هـ. ق به منصب استادی در [[مدرسه نظامیه بغداد]] منصوب شد و چهار سال در آن مقام که بزرگ‌ترین پایگاه علمی آن زمان بود، ماند و در میان اهل [[عراق]] به مقام و منزلتی رسید. وی در سی و چهار سالگی به [[فلسفه]] روی آورد و سپس وارد دوره‌ای از بحران عمیق معنوی شد که او را به شک در ایمان خویش کشاند. | غزالی در سال 484هـ. ق به منصب استادی در [[مدرسه نظامیه بغداد]] منصوب شد و چهار سال در آن مقام که بزرگ‌ترین پایگاه علمی آن زمان بود، ماند و در میان اهل [[عراق]] به مقام و منزلتی رسید. وی در سی و چهار سالگی به [[فلسفه]] روی آورد و سپس وارد دوره‌ای از بحران عمیق معنوی شد که او را به شک در ایمان خویش کشاند. | ||
این شک البته گذرا بود و بیش از سه ماه به طول نینجامید. این شک همچون محرکی غزالی را به وارسی دقیق و | این شک البته گذرا بود و بیش از سه ماه به طول نینجامید. این شک همچون محرکی غزالی را به وارسی دقیق و همه‌جانبه [[عقاید]] خود وا داشت. <ref>بدوی، عبدالرحمن، پیام یونسکو، شماره 198، سیر معنوی غزالی، ص 5، آذر 1365 ش</ref> او در سال 488 هـ. ق به [[زهد]] و [[عرفان]] روی آورد و آنچه در [[بغداد]] داشت را رها کرده و به [[حج]] رفت و برادرش را جایگزین خود در مدرسه بغداد کرد. او بعد از حج نیز راهی [[شام]] گردید و از آن‌جا نیز به [[مصر]] رفت و در تمام این مدت به سیر عرفان و پیرایش درون و شهود عرفانی روی آورد<ref>وفیات الاعیان، ج 4، ص 217</ref>. | ||
غزالی زمانی که در [[دمشق]] بود کتاب مهم و اثرگذار خود [[احیاء علوم الدین]] را به رشته تحریر در آورد<ref>سیر أعلام النبلاء، ج 19، ص 323</ref>. وی سپس با اصرار و الزام یکی از وزرای دربار به نیشابور رفته و به تدریس مشغول شد. اما یک سال بیشتر دوام نیاورد و به وطن خود توس برگشت<ref>وفیات الاعیان، ج 4، ص 218</ref> و در همانجا روزگار خود را گذراند و سال 505 هـ. ق در همانجا از دنیا رفت<ref> سیر معنوی غزالی، ص 5</ref>. | غزالی زمانی که در [[دمشق]] بود کتاب مهم و اثرگذار خود [[احیاء علوم الدین]] را به رشته تحریر در آورد<ref>سیر أعلام النبلاء، ج 19، ص 323</ref>. وی سپس با اصرار و الزام یکی از وزرای دربار به نیشابور رفته و به تدریس مشغول شد. اما یک سال بیشتر دوام نیاورد و به وطن خود توس برگشت<ref>وفیات الاعیان، ج 4، ص 218</ref> و در همانجا روزگار خود را گذراند و سال 505 هـ. ق در همانجا از دنیا رفت<ref> سیر معنوی غزالی، ص 5</ref>. | ||