مخزومیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن علی (باقر العلوم) (ع)' به '[[محمد بن علی (باقر العلوم)')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''مخزومیه‏''' از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به امامت محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بودند. به اعتقاد این طایفه [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه [[حضرت موسى|حضرت موسی]] درباره [[يوشع بن نون|یوشع بن نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به فرزندان [[على بن أبي طالب|علی بن أبی طالب]] می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان [[هارون]] رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>
'''مخزومیه‏''' از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به امامت محمد بن عبداللّه بن حسن بن حسن بودند. به اعتقاد این طایفه [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع بن نون|یوشع بن نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به فرزندان [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی طالب]] می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان [[حضرت هارون|هارون]] رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۲

مخزومیه‏ از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به امامت محمد بن عبداللّه بن حسن بن حسن بودند. به اعتقاد این طایفه محمد بن علی (باقر العلوم) وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه حضرت موسی درباره یوشع بن نون وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به فرزندان علی بن أبی طالب می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان هارون رسید.[۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179