مراقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مراقبه''' یکی از مهم ترین مراحل در تهذیب و محاسبه آن در حوزه دین، عرفان و اخلاق اسلامی است.

یکی از مفسرین در تفسیر آیه مذکور آورده است: این آیه مؤمنین را وادار می‏‌کند که به یاد خدای سبحان باشند و او را فراموش نکنند و مراقب اعمال خود باشند، که چه می‏ کنند، صالح آن‌ها کدام و ناصالحش کدام است و صالح را هم خالص برای رضای خدا به جای آورند و این مراقبت را استمرار دهند؛ همواره از نفس خود حساب بکشند و هر عمل نیکی که در کرده‌‏های خود یافتند خدا را شکر گزارند و هر عمل زشتی را دیدند خود را توبیخ نموده، نفس را مورد مؤاخذه قرار دهند و از خدای تعالی طلب مغفرت کنند. <ref> طباطبایی سید محمد حسین، تفسیرالمیزان، ج‌۱۹، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref> خدای متعال که خود دیده‌بان و مراقب انسان و رفتار اوست. سوره نساء، آیه۱. انسان را توبیخ می‌کند که مگر نمی‏‌داند که خدا می‏‌بیند! <ref>سوره علق، آیه۱۴.</ref>     

از رسول خدا صلوات الله علیه نقل شده است که فرمود:احسان آن است که خدا را چنان پرستش کنی که گویی او را می‌‏بینی و اگر نتوانی او را ببینی بدان که او تو را می بیند. <ref>بحار الأنوار، محمد باقر مجلسی، ج۶۷، ص۱۹۶.</ref>   

مولای متقیان علیه السلام سرزنش نمودند کسانی را که مراقبت را ترک کردند.<ref>الکافی، شیخ کلینی، ج۸، ص۲۵۶.</ref>   

و باز مولای متقیان علیه السلام نقل شده است که فرمود:خودت از نفس خودت مراقبت کن. <ref>غرر الحکم و درر الکلم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، ص۲۳۵.</ref>

و می‌فرماید: خدا رحمت کند بنده‌ای که مراقبت الهی را به جای بیاورد. <ref>الکافی، شیخ کلینی، ج۸، ص۱۷۲.</ref>   

علما در تعریف مراقبه نوشته اند: «مراقبه عبارت است از توجه و التفات به خود داشتن در تمام زمان‌ها و تمام احوال تا از آنچه به آن قصد و عهد کرده تخلف نکند.