مفضّليه‏ فرقه‏ اى از غلاة بودند كه حضرت على (ع) را بر ديگر خلفا ترجيح مى ‏دادند. آنان پيرو مفضل صيرفى بودند و به الوهيت امام جعفر صادق (ع) اعتقاد داشتند و چون امام صادق (ع) از ابو الخطاب تبرى جست، این طایفه نيز با «خطابيّه» مخالفت کردند. با این حال اماميه، مفضل را مبراى از اين سخنان دانستند. از قول وى از امام صادق (ع) روايت‏ می کنند که حضرت فرمود: ان اللّه تعالى نور لا ظلمة فيه و حق لا باطل فيه و صدق لا كذب فيه. یعنی خداوند نوری است که ظلمت در او راه ندارد حقی است که با باطل همراه نشود و راستی است که با دروغ نیامیزد. در برخی از منابع آمده است که چون نواصب نتوانستند به امام صادق (ع) طعن بزنند، به مفضل دروغ و مطالب عجیبی نسبت دادند.

[۱] [۲] [۳] [۴] [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 423 با ویرایش و اصلاح جملات
  2. حسنی رازی سید مرتضی، تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1313 هجری شمسی، ص 173
  3. دهلوی عبد العزیز، تحفه اثنى‏ عشريه، چاپ سنگی، سال 1896 میلادی، ص 12
  4. خاندان نوبختى، عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1311 شمسی هجری. ص 264
  5. نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص168