میرزا حسین نوری
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۲۵، ۲۴ ژانویه ۲۰۲۲؛
| نام | میرزا حسین نوری |
|---|---|
| نام کامل | حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی |
| نام‌های دیگر | طبرسی نوری، حسین بن محمدتقی • محدث نوری • حسین بن محمد تقی • میرزا حسین نوری • نوری طبرسی • نوری مازندرانی • میرزا حسین نوری طبرسی نجفی • حاجی نوری |
| نام پدر | محمدتقی |
| ولادت | ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ق |
| محل تولد | روستاى يالو • شهرستان نور • مازندران |
| اساتید | شیخ مرتضی انصاری • میرزای شیرازی • مولی محمد علی محلاتی • شيخ عبدالحسين تهرانى |
| شاگردان | شیخ عباس قمی • آقا بزرگ تهرانی • مولی محمد تقی قمی باوزئیری |
| تالیفات | مستدرک الوسائل • فصل الخطاب النجم الثاقب • لؤلؤ و مرجان |
| تاریخ درگذشت | ۲۷ جمادی‌الثانی ۱۳۲۰ق |
| آرامگاه | عراق • حرم امیرالمؤمنین |
شیخ میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی معروف به محدث نوری و حاجی نوری فرزند محمدتقی نوری مازندرانی طبرسی و نوهٔ علی محمد مازندرانی طبرسی مستوفی، محدث و چهره سرشناس علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری بود.
شهرت محدث نوری بیشتر به سبب تالیف کتاب مستدرک الوسائل و به‌ویژه کتاب فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب الارباب است. او در کتاب اخیر کوشیده تا با استفاده از پاره‌ای روایات ثابت کند که قرآن کریم گرچه عیناً کلام الهی است و چیزی بر آن افزوده نشده و تغییر نکرده اما آیاتی از آن پیش از جمع‌آوری به دلایلی حذف شده(تحریف به نقصان) و آنچه حذف شده، نزد اهل خود محفوظ است. انتشار این کتاب، باعث دردسرهایی برای محدث نوری شد و اعتراض عالمان شیعه و سنی را برانگیخت و آثار بسیاری در رد این نظریه نوشتند.
محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در سامرا در اثر مسمومیت درگذشت. آرامگاه او در نجف و در حرم علی بن ابیطالب قرار دارد.
زندگی‌نامه
میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) معروف به «محدث نوری» از محدثان برجسته و رجالیان بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری محسوب می شود. بسیاری در رد این نظریه نوشتند.
وی در ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ق. در روستای یالو از توابع شهرستان نور در استان مازندران ایران به دنیا آمد. [۱] از همان کودکی به درس فقیه بزرگ، ملا محمدعلی محلاتی راه یافت و بخشی از علوم دینی را فرا گرفت. در آغاز جوانی به تهران سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نظیر شیخ عبدالرحیم بروجردی بهره‌مند گردد و با دختر همو ازدواج کرد. [۲] نوری به سال ۱۲۷۳ق. در ۱۹ سالگی عازم نجف اشرف شد. چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت.
وی یک سال بیشتر نتوانست در ایران بماند و در سال ۱۲۷۸ق. دوباره به عراق بازگشت و به محضر درس عالم بزرگ شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور به شیخ العراقین در شهر کربلا راه یافت و بعد از آن به دنبال استاد به شهر کاظمین سفر کرد و دو سال در آن جا ماند.
در سال ۱۲۸۴ق. به قصد زیارت امام رضا(ع) به ایران بازگشت و عازم مشهد مقدس شد. دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ق. به عراق بازگشت و پس از آن، برای دومین بار به زیارت خانه خدا رفت و بعد از بازگشت به عراق، پای درس میرزای شیرازی حاضر شد. چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ق. به سامرا مهاجرت کرد، محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش فتح علی سلطان آبادی و دامادش شیخ فضل الله نوری به سامرا رفت. در سال ۱۳۱۴ق. به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند. [۳]
اساتید
اساتید مهم ایشان عبارتند از: ملا محمد علی محلاتی، شیخ عبدالرحیم بروجردی، شیخ عبدالحسین تهرانی، شیخ مرتضی انصاری، میرزای شیرازی، فتح علی سلطان آبادی. [۴]
شاگردان
برخی از شاگردان وی نیز بدین شرح می باشند: شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان، آقا بزرگ تهرانی صاحب کتاب الذریعة، شیخ اسماعیل ابن شیخ محمد باقر اصفهانی. [۵]
فوت
در شب چهارشنبه ۲۷ جمادی الثانی در سال ۱۳۲۰ هجری در نجف اشرف درگذشت و در صحن حرم علی بن ابیطالب(ع) به خاک سپرده شد. [۶] مراتب علمی و تقوای او را عالمان دینی و شاگردانش بسیار ستوده‌اند. [۷]