نبرد الجزایر (فیلم): تفاوت میان نسخه‌ها

این فیلم در همان سال تولید جوایز مهمی از جمله جایزۀ شیر طلایی در جشنوارۀ فیلم فونیز ایتالیا و جایزه نقد جشنواره کن [[فرانسه]] را کسب کرد.

در نبرد الجزایر، جیلو پونته‌کور یک روایت نفس‌گیر و پر تنش ارائه می‌دهد و فیلم پر از صحنه‌‌‌های دراماتیک و حماسی و دیالوگ‌‌‌های زیباست.

تنها بازیگر حرفه‌ای نبرد الجزایر، ژان‌مارتین در نقش سرهنگ ماتیو بود که در دهه ۱۹۵۰ به علت حمایت از مقاومت الجزایر در لیست سیاه هنرپیشگان قرار داشت.<ref>«[https://iqna.ir/fa/news/3288701/%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%AA%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF نبرد الجزایر» فیلم برتر جهان شد]</ref>