confirmed، مدیران
۳۳٬۰۱۹
ویرایش
←اعتقاد به باب
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
=== اعتقاد به باب === | === اعتقاد به باب === | ||
دیدگاه علویان این است که ائمه اوصیاء رسول خدایند و از آنجا که ائمه در بر دارنده علوم اولین و آخرین هستند، پس ناچاراً برای هر کدام بابی است که علوم از آنها اخذ شود، پس برای هر کدام بابی برگزیدند: | دیدگاه علویان این است که ائمه اوصیاء رسول خدایند و از آنجا که [[ائمه]] در بر دارنده علوم اولین و آخرین هستند، پس ناچاراً برای هر کدام بابی است که علوم از آنها اخذ شود، پس برای هر کدام بابی برگزیدند: | ||
# الامام علی بن ابیطالب بابه [[سلمان فارسی]] | # الامام علی بن ابیطالب بابه [[سلمان فارسی]] | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
حضرت آیة الله سبحانی در ادامه می‌نویسد: | حضرت آیة الله سبحانی در ادامه می‌نویسد: | ||
علویان به رسالت محمد بن عبدالله ایمان دارند و شکی در امامت پسر عموی پیامبر علی بن | علویان به [[رسالت انبیاء|رسالت]] [[حضرت محمد (ص)|محمد بن عبدالله]] [[ایمان]] دارند و شکی در امامت پسر عموی پیامبر علی بن ابیطالب و یازده امام از صلب ایشان ندارند، گوینده شهادتین از روی ایمان هستند و اعتقادات شان گواهی به <big>لا اله الا الله، محمَد رسول الله</big> و موالات اهل‌بیت رسول خداو [[نماز]] و [[روزه]] و [[حج]] و [[زكات|زکات]] و [[جهاد]] در راه خدا و [[معاد]] [[روز قیامت]] است. کتابشان قرآن و راهی جز [[شریعت]] [[قرآن]] ندارند. بزرگان دینی دارند که بوسیله آنان دین را شناخته‌اند و شعائر دینی خود را بر پا می‌دارند. هر سخنی که قرآن بر آن اشاره نکرده رها می‌کنند....عصیان رسول را در عمل نمی‌کنند و کلامش را مخالف نمی‌نمایند و علم را در اهل بیت منحصر می‌دانند، و اعتمادشان به جعفر بن محمد الصادق است. در بحث‌های دینی و [[تفسیر قرآن]] و فقه و فتوی....عبادت خدای تعالی را می‌کنند، و در عبادتش کسی را شریک نمی‌دانند<ref>سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، موسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ، چاپ اول، ج 8، ص 409</ref>. | ||
شیخ عبدالرحمن الخیر یکی از علویان بر جسته می‌گوید: | [[شیخ عبدالرحمن الخیر]] یکی از علویان بر جسته می‌گوید: | ||
اصول دین پنج تاست: | [[اصول دین]] پنج تاست: | ||
[[توحید]]، [[عدل]]، [[نبوت]]، [[امامت]] و [[معاد]] با همان تعریف و مبنایی که شیعه [[اثنی عشریه|اثنی عشری]] در مورد این اصول پنج گانه دارند. | |||
[[توحید]] یعنی: اعتقاد داریم به وجود خدای یگانه که خالق عالم دیدنی و ندیدنی است. شریکی در ملکش ندارد و موصوف است به صفات کمال و منزه است از صفات نقص. | [[توحید]] یعنی: اعتقاد داریم به وجود خدای یگانه که خالق عالم دیدنی و ندیدنی است. شریکی در ملکش ندارد و موصوف است به صفات کمال و منزه است از صفات نقص. | ||
[[عدل]] یعنی: اعتقاد داریم بر این که خدای تعالی عادل است و مبری از ظلم است و از عمل زشت و بیهوده و بشر را به آنچه که در قدرت و توان او نیست مکلف نمی‌کند و امرش نمی‌کند مگر آنچه به صلاح اوست و نهی نمی‌کند مگر از آنچه به ضرر آنهاست و اگرچه بیشتر مردم فساد و صلاح خود را تشخیص نمی‌دهند. | [[عدل]] یعنی: اعتقاد داریم بر این که خدای تعالی عادل است و مبری از ظلم است و از عمل زشت و بیهوده و بشر را به آنچه که در قدرت و توان او نیست مکلف نمی‌کند و امرش نمی‌کند مگر آنچه به صلاح اوست و نهی نمی‌کند مگر از آنچه به ضرر آنهاست و اگرچه بیشتر مردم فساد و صلاح خود را تشخیص نمی‌دهند. | ||