۸۵٬۸۶۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' فعالیت ها' به ' فعالیت‌ها'
جز (جایگزینی متن - ' می کند' به ' می‌کند') |
جز (جایگزینی متن - ' فعالیت ها' به ' فعالیت‌ها') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
2- اما در دوران رهبری عارف حسین حسینی، که ساختار حزب بازسازی شد، دو شورا به نام سپریم کونسل (شورای عالی) و مرکزی کونسل (شورای مرکزی) در تشکیلات حزب گنجانده شد. | 2- اما در دوران رهبری عارف حسین حسینی، که ساختار حزب بازسازی شد، دو شورا به نام سپریم کونسل (شورای عالی) و مرکزی کونسل (شورای مرکزی) در تشکیلات حزب گنجانده شد. | ||
شورای مرکزی، که بیش از 350 عضو دارد، بالاترین نهاد تصمیم‌گیری در حزب است. پس از آن، کمیته مرکزی قرار دارد که در زمان رهبری ساجدعلی نقوی ایجاد شده است و مسئولیت اجرای سیاست‌های حزبی را بر عهده دارد. پس از کمیته مرکزی، کابینه‌ها قرار گرفته‌اند که به ترتیب به کابینه مرکزی، ایالتی، شهر، شهرستان و شاخه تقسیم می‌شوند. | شورای مرکزی، که بیش از 350 عضو دارد، بالاترین نهاد تصمیم‌گیری در حزب است. پس از آن، کمیته مرکزی قرار دارد که در زمان رهبری ساجدعلی نقوی ایجاد شده است و مسئولیت اجرای سیاست‌های حزبی را بر عهده دارد. پس از کمیته مرکزی، کابینه‌ها قرار گرفته‌اند که به ترتیب به کابینه مرکزی، ایالتی، شهر، شهرستان و شاخه تقسیم می‌شوند. فعالیت‌های سیاسی از اختیارات ویژه کابینه مرکزی می‌باشد که در رأس آن رهبر قرار گرفته است. برای اعمال نظارت بر همه این نهادها و بخش‌ها، شورای عالی تعریف شده است که تعداد اعضای آن در زمان عارف حسین به 37 تن رسیده بود. در رأس همه تشکیلات، رهبر و کابینه مرکزی قرار دارد. مقر کابینه مرکزی در شهر راولپندی است. | ||
3- در 1381 ش/ 2002، بار دیگر اصلاحاتی در ساختار نهضت صورت گرفت. بر اساس ساختار جدید، شورای مرکزی و شورای عالی از ساختار حزب حذف گردیدند و به جای آنها، نظام شورایی در همه سطوح برقرار شد که عبارت‌اند از: جنرل کونسل (شورای عمومی)، شورای ایالتی، شورای منطقه‌ای، شورای شهر و شهرستان و شورای شاخه.<ref>اسلامی تحریک پاکستان، ص 3</ref> | 3- در 1381 ش/ 2002، بار دیگر اصلاحاتی در ساختار نهضت صورت گرفت. بر اساس ساختار جدید، شورای مرکزی و شورای عالی از ساختار حزب حذف گردیدند و به جای آنها، نظام شورایی در همه سطوح برقرار شد که عبارت‌اند از: جنرل کونسل (شورای عمومی)، شورای ایالتی، شورای منطقه‌ای، شورای شهر و شهرستان و شورای شاخه.<ref>اسلامی تحریک پاکستان، ص 3</ref> | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
=دوره های مختلف نهضت= | =دوره های مختلف نهضت= | ||
نهضت از زمان شکل‌گیری تا شهریور 1384/ سپتامبر 2005، در دفاع از حقوق شیعیان پاکستان، انسجام بخشیدن به آنان و رشد آگاهی های عمومی اقدامات مهمی کرده است. | نهضت از زمان شکل‌گیری تا شهریور 1384/ سپتامبر 2005، در دفاع از حقوق شیعیان پاکستان، انسجام بخشیدن به آنان و رشد آگاهی های عمومی اقدامات مهمی کرده است. | ||
مجموع | مجموع فعالیت‌های نهضت را به سه دوره می‌توان تقسیم کرد: | ||
== دوره اول، رهبری مفتی جعفر حسین == | == دوره اول، رهبری مفتی جعفر حسین == | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
سوم= خشونت های فرقه‌ای سازمان یافته سپاه صحابه بود که از 1364 ش/ 1985 آغاز شده بود. | سوم= خشونت های فرقه‌ای سازمان یافته سپاه صحابه بود که از 1364 ش/ 1985 آغاز شده بود. | ||
سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به | سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به فعالیت‌های افراطی خود ادامه می‌داد. بر اثر حوادث فرقه‌ای، دَه ها تن از اعضای نهضت در پنجاب و سند جان خود را از دست دادند. بزرگ‌ترین حادثه فرقه‌ای زمانی اتفاق افتاد که هزاران تن از افراطی های مذهبی از گِلگِت و شهرستان های اطراف آن در روز عید فطر 1367 ش/ 1988، به مناطق شیعهنشین گلگت، به ویژه جلال‌آباد، حمله کردند و در نتیجه، سیزده روستا بین 65% تا 100% تخریب شد و 500، 1 خانواده بی‌خانمان گردیدند و دست‌کم 95 تن جان خود را از دست دادند. عارف حسین حسینی، رهبر نهضت جعفریه، نیز در 14 مرداد 1367/ 5 اوت 1988 در پیشاور کشته شد. | ||
== دوره سوم، رهبری سید ساجد علی نقوی == | == دوره سوم، رهبری سید ساجد علی نقوی == | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
فعالیت های عمده نهضت جعفری در دهه 1370 ش/1990 عمدتاً در دو بخش متمرکز شده بود:<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | فعالیت های عمده نهضت جعفری در دهه 1370 ش/1990 عمدتاً در دو بخش متمرکز شده بود:<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | ||
== | == فعالیت‌های آموزشی و رفاهی == | ||
اول، | اول، فعالیت‌های آموزشی و رفاهی، که در این زمینه سه نهاد فرعی تأسیس شد: | ||
1) اسلامک ایمپلایز (سازمان شاغلان اسلامی)، متشکل از متخصصان و کارشناسان تمام رشته‌ها و شعبه‌ها مانند شعبه استادان، شعبه نوجوانان، شعبه دانشجویان و شعبه پزشکان. هدف این سازمان آموزش افراد برای کاریابی، ایجاد اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری بود. | 1) اسلامک ایمپلایز (سازمان شاغلان اسلامی)، متشکل از متخصصان و کارشناسان تمام رشته‌ها و شعبه‌ها مانند شعبه استادان، شعبه نوجوانان، شعبه دانشجویان و شعبه پزشکان. هدف این سازمان آموزش افراد برای کاریابی، ایجاد اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری بود. | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
این نهادهای سه‌گانه در اواخر دهه 1370 ش/1990 و اوایل دهه 1380 ش/2000، به دلایل مالی، فنی و سازمانی تعطیل شدند. | این نهادهای سه‌گانه در اواخر دهه 1370 ش/1990 و اوایل دهه 1380 ش/2000، به دلایل مالی، فنی و سازمانی تعطیل شدند. | ||
== | == فعالیت‌های سیاسی ـ حقوقی== | ||
دوم، | دوم، فعالیت‌های سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیری‌ها و التهابات فرقه‌ای. در دهه 1370 ش/ 1990 و نیمه اول دهه 1380 ش/2000، عملیات خشونت بار و فرقه‌ای سپاه صحابه و «لشکر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه 1360 ش/1980 بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقه‌گرایانه قرار می‌گرفتند، اما از اوایل دهه 1370 ش/1990 به بعد، همه شیعیان به گونه‌ای هدف حملات سپاه صحابه و لشکر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداری ها می‌شد که تلفات زیادی نیز به همراه داشت. از سوی دیگر، [[اعظم طارق]] سرکرده سپاه صحابه که در انتخابات 1370 ش/ 1991 به نمایندگی مجلس پاکستان برگزیده شده بود، لایحه «[[ناموس صحابه]]» را با جمع‌آوری امضای چهل نماینده در 1372 ش/1993 به مجلس داد که مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود. همچنین «[[لایحه شریعت]]»، که از زمان ضیاءالحق به بعد یکی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانون گذاری پاکستان بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی از تصویب لوایح ضدشیعی در مجلس و دولت جلوگیری کند. | ||
=ممنوعیت فعالیت نهضت= | =ممنوعیت فعالیت نهضت= | ||
با ادامه تنش‌های فرقه‌ای قومی و سیاسی در پاکستان، اوضاع اجتماعی و سیاسی در سال‌های آخر دهه 1370 ش/ 1990 به شدت بحرانی شده بود که به کودتای ژنرال پرویز مُشرّف در 2 مهر 1378/ 12 اکتبر 1999 و سقوط دولت نواز شریف انجامید. وی مبارزه با فرقه‌گرایی را یکی از برنامه‌های اصلی خود می‌دانست. حادثه 20 شهریور 1380/ 11 سپتامبر 2001 در امریکا و اقدام امریکا و جامعه جهانی برای مبارزه با تروریسم، رئیس‌جمهور پاکستان را به برخوردهای شدیدتری با احزاب تندرو اسلامی در این کشور واداشت؛ از این‌رو، دولت مشرّف سپاه صحابه و [[جیش محمد]] را غیرقانونی اعلام کرد و در 22 دی 1380/ 12 ژانویه 2002 نهضت جعفریه را نیز در ردیف آنها قرار داد و فعالیت آن ممنوع شد. پس از آن، نهضت نام خود را به «اسلامی تحریک» (جنبش اسلامی) تغییر داد و بلافاصله فعالیت خود را تحت نام جدید آغاز کرد؛ اما، دولت در 24 آبان 1382/ 15 نوامبر 2003 «تحریک اسلامی» و هر نوع فعالیت رهبران آن را با هر عنوان دیگری، غیرقانونی خواند. از آن تاریخ تا شهریور 1384/ سپتامبر 2005 دولت دفاتر نهضت را مُهر و موم کرده و از اجتماعات آن جلوگیری نموده است. این تصمیم دولت صدمات شدیدی بر تشکیلات نهضت وارد کرد و بسیاری از فعالان نهضت را عملاً منزوی نمود. ساجد علی نقوی ناگزیر شد | با ادامه تنش‌های فرقه‌ای قومی و سیاسی در پاکستان، اوضاع اجتماعی و سیاسی در سال‌های آخر دهه 1370 ش/ 1990 به شدت بحرانی شده بود که به کودتای ژنرال پرویز مُشرّف در 2 مهر 1378/ 12 اکتبر 1999 و سقوط دولت نواز شریف انجامید. وی مبارزه با فرقه‌گرایی را یکی از برنامه‌های اصلی خود می‌دانست. حادثه 20 شهریور 1380/ 11 سپتامبر 2001 در امریکا و اقدام امریکا و جامعه جهانی برای مبارزه با تروریسم، رئیس‌جمهور پاکستان را به برخوردهای شدیدتری با احزاب تندرو اسلامی در این کشور واداشت؛ از این‌رو، دولت مشرّف سپاه صحابه و [[جیش محمد]] را غیرقانونی اعلام کرد و در 22 دی 1380/ 12 ژانویه 2002 نهضت جعفریه را نیز در ردیف آنها قرار داد و فعالیت آن ممنوع شد. پس از آن، نهضت نام خود را به «اسلامی تحریک» (جنبش اسلامی) تغییر داد و بلافاصله فعالیت خود را تحت نام جدید آغاز کرد؛ اما، دولت در 24 آبان 1382/ 15 نوامبر 2003 «تحریک اسلامی» و هر نوع فعالیت رهبران آن را با هر عنوان دیگری، غیرقانونی خواند. از آن تاریخ تا شهریور 1384/ سپتامبر 2005 دولت دفاتر نهضت را مُهر و موم کرده و از اجتماعات آن جلوگیری نموده است. این تصمیم دولت صدمات شدیدی بر تشکیلات نهضت وارد کرد و بسیاری از فعالان نهضت را عملاً منزوی نمود. ساجد علی نقوی ناگزیر شد فعالیت‌های سیاسی‌اش را از طریق «[[مجلس متحده عمل]]»، که «نهضت» یکی از اعضای آن است، تداوم بخشد و ارتباطات مردمی را نیز از طریق برگزاری عزاداری ها یا شرکت در آنها و برنامه‌های مذهبی ادامه دهد و دیدگاه ها و مواضع خود را بازگوی نماید. هم‌زمان با ممنوع شدن فعالیت‌های جنبش اسلامی، ساجدعلی نقوی نیز، به اتهام دخالت در قتل اعظم طارق، سرپرست سپاه صحابه، دستگیر شد. دستگیری وی اعتراض های جمعی شیعیان را در پی داشت و بزرگان و علمای برجسته شیعه، برای حل مسئله و اقدام های بعدی، کمیته‌ای تشکیل دادند. وی سرانجام، پس از چهار ماه، در 23 اسفند 1382/ 14 مارس 2004 آزاد شد. از 1384 ش/ 2005 نهضت از مجاری قانونی می‌کوشد تا مجوز فعالیت خود را دو باره به دست آورد.<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | ||
=اهداف و خواسته‌های کنونی نهضت از دولت= | =اهداف و خواسته‌های کنونی نهضت از دولت= | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
=فعالیت سیاسی نهضت= | =فعالیت سیاسی نهضت= | ||
نهضت جعفریه تقریباً از 1363 ش/1984 به حضور در | نهضت جعفریه تقریباً از 1363 ش/1984 به حضور در فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی توجه نشان داده است. | ||
سیاست نهضت در آغاز، ائتلاف با احزاب دیگر یا حمایت از نامزدهای احزاب دیگر بود؛ اما در انتخابات 1377 ش/1998، به عنوان حزب مستقل وارد مبارزه انتخاباتی گردید، گرچه نتوانست نماینده‌ای به مجلس بفرستد. | سیاست نهضت در آغاز، ائتلاف با احزاب دیگر یا حمایت از نامزدهای احزاب دیگر بود؛ اما در انتخابات 1377 ش/1998، به عنوان حزب مستقل وارد مبارزه انتخاباتی گردید، گرچه نتوانست نماینده‌ای به مجلس بفرستد. | ||
نهضت تنها در دو انتخابات (1373 ش/ 1994 و 1376 ش/ 1997) موفقیت های ملموسی به دست آورد. | نهضت تنها در دو انتخابات (1373 ش/ 1994 و 1376 ش/ 1997) موفقیت های ملموسی به دست آورد. | ||