هارون الرشید: تفاوت میان نسخه‌ها

هارون الرشید (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۳۰

۴٬۲۱۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۲٬۸۷۷

ویرایش

@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 عصر هارون به جهت درآمد زیاد، اموال فراوان، رونق تجارت، پیشرفت علم، [[فلسفه]] و موفقیت‌ در فتوحات، عصر طلایی دوران حكومت عباسی نامیده می‌شود.
+=حوادث خلافت هارون الرشید=
+هارون در آغاز حكومتش خواست سیاست خشن هادی را در برابر [[علویان]] جبران كند لذا با آنان ملایمت و همدردی نشان داد و به آنان امان داد و علویان ساكن [[بغداد]] را به [[مدینه]] بازگرداند و استاندار مدینه را به جهت آزار علویان درگذشته بركنار كرد. <ref> طبری، پیشین، 8/235</ref>
+اما علویان از اعتقاد راسخ خود مبنی بر این كه خلافت حق ایشان است برنگشتند و برای رسیدن به آن دست به مبارزه و شورش زدند. [[قیام یحیی بن عبدالله]]، از جمله قیام های علویان، در دوران هارون الرشید اتفاق افتاد. یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن برادر نفس زكیه از داعیان و مبلغان او بود. او هنگامی كه قیام نفس زكیه با شكست روبرو شد و پیروانش مورد تعقیب عباسیان قرار گرفتند به [[دیلم]] رفت و خود را امام خواند و مردم نیز با وی [[بیعت]]<ref>ر.ک:مقاله بیعت</ref> كردند و او را فرمانروای دولت نامیدند. هارون الرشید برای از بین بردن خطر یحیی، وی را به همراه امان نامه‌ای كه به امضای قاضیان و بزرگان [[بنی هاشم]] رسانده بود به بغداد دعوت کرد و یحیی نیز با فضل به بغداد آمد. هارون ابتدا مقدم یحیی را گرامی داشت ولی اندكی بعد فقیهان و قاضیان را به صدور فتوایی مبنی بر مشروعیت نقض آن پیمان نامه مجبور کرد و سپس یحیی را به قتل رساند. قتل یحیی موجب برانگیخته شدن عواطف و احساسات مردم دیلم شد و زمینه‌ی تاسیس دولتی مستقل و شیعی را در قلمرو خلافت عباسی یعنی علویان طبرستان را فراهم كرد. <ref>طبری، پیشین، 4/ 633-628</ref>
+دوران طولانی خلافت هارون با قیام ها و شورش های مختلفی همراه بود. گروهی از [[خوارج]] كه قدرت خلفا و احكام شرعی آنان را قبول نداشتند در منطقه جزیره (قسمت شمالی عراق) به فرماندهی ولید بن طریف شاری فعال شدند و قدرت خود را به [[آذربایجان]] و [[ارمنستان]] و سواد [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref> گسترش دادند كه هارون نیروی نظامی به رهبری یزید بن مزید شیبانی به رویارویی با آنان فرستاد و در سال 179 ه.ق بر آنان چیره شد.
+در سرزمین [[شام]]<ref>ر.ک:مقاله شام</ref> نیز برخوردهای قبیله ای بین یمنی‌ها و عرنانی‌ها در سال 176 ه.ق، در [[دمشق]] به بالاترین حد خود رسید و نزدیك دو سال این درگیری ها طول كشید و هارون با كمك برمكیان توانست اوضاع را سامان دهد. <ref>طبری، پیشین، 8/ 262-251</ref>
+در [[افریقیه]] نیز از سال 171 ه.ق ناآرامی‌هایی به علت قیام خوارج و بعض فرماندهان سپاه و بربرها ایجاد شد. هارون هزیمة بن اعین را استاندار افریقیه كرد كه وی توانست آرامش را به این منطقه بازگرداند و پس از او ابراهیم بن اغلب استاندار افریقیه شد وی باعث شكوفایی عمرانی و اقتصادی در افریقیه شد و زمینه ی ایجاد حكومت اغلبیان را فراهم آورد و بعدها از حكومت مركزی بغداد مستقل شد و «قیروان» را در جنوب غربی [[تونس]] فعلی بر پایتختی برگزید. <ref>طبری، همان، 8/314</ref>
 =پانویس=